ลิเทลตอน2

ลิเทลตอน2

ลิเทลตอน2

วันนั้นเป็นฤดูหนาว คิมานเดินด้วยเท้าบูทหนังสัตว์แต่งตัวดี รูปสมาร์ทใครเห็นจะอดมองไม่ได้ ไปบนเส้นทางไปสวรรค์ บนเส้นทางสายนี้มีรถมากมาย ในจำนนนั้นมีรถของลอร์ลิเทลด้วยกำลังวิ่งไปงานรังสรรค์ราตรีวิทวัสที่ปราสาทเบตา

      สำหรับคิมานกำลังเดินทางไกลบังเอิญบนเส้นทางเดียวกัน โดยมิได้นัดหมาย จุดประสงค์ของคิมานกำลังเดินทางเพื่อไปหาคลำหยาดน้ำค้างบนยอดหญ้าที่ทุ่งโอเฟ ๆ ติดกับเส้นทางสวรรค์สายนี้พอดี

        คิมานชอบกินน้ำค้างจากหยอดหญ้าเพราะเทพวิเกสอนมาตอนที่คิมานไปพักผ่อนกับ

ท่านเพื่อเรียนศาสตร์วิเศษหายตัวได้และอยู่ยงคงกระพันในสมัยวัยเยาว์

      "ท่านวิเก"เป็นสามัญชนและเป็นลูกทาสในครอบครัวที่ดูแลคอกควายเผือกแห่งฟาร์มใหญ่ที่ชื่อว่า"มอนเน"

มีท่านเทพ"มอนเน"เป็นเจ้าของ

        หลายคนรู้จักพฤติกรรมประหลาดๆของคิมานและลอร์ดลิเทลดี

และก็ตำกนิว่าขุนนางเดิดมาดีแค่ทำไมชอบทำชีวิตติดดินที่จริงควรอยู่บนท้องฟ้าและอยู่แต่ในประสาท

บนโลกแห่งแผ่นดินใต้สวรรค์ที่ท่านจุติเดิดมาเป็นเจ้าในร่างมนุษย์

           

          หลายคนไม่รู้ความเป็นมาแต่มีปราชญ์แสนรู้เรียนสูงบางคนเท่านั้นบางคนเท่านั้นที่รู้ความจริงนี้ โดยเฉพาะคนที่เคยเรียนวิชาเทววิทยา

   

          คำอธิบายมีอยู่ในคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์แห่ง"ศาสนามิลานา"อันศักดิ์สิทธิ์และสุดขมังเวทย์ในอวกาศและโลกมนุษย์น้อยคนนักมีความสามารถที่จะนับถือศาสนานี้

  

            กล่าวคือทั้งลอร์ดลิเทลและลอร์ดคิมานนั่นถูกอาญาสิทธิ์ให้แปลงร่าง

มาในรูปมนุษย์เพื่อตรวจตรา ความลำบากของทาสและขุนนาง

ในการดำรงชีวิตและการสูญเสียแรงงานเพื่อทำกินและมีชีวิตรอด

    

            และลอร์ดลิเทลเองนั้นในพระคัมภีร์ของศาสนามิลานาบอกว่าในชาติก่อนเคยเกิดเป็นกบทองคำอยู่รวมกันในบึงมิเชอันเงียบเหงา

และต่อมาหลังจาก กบทองคำเพืาอนกันทั้งสองถูกพรานล่าเนื้อจับไปทอดกินแกล้มในฤูกาลฤดูที่ฝนตกหนัก เพราะเสียงร้องอันเพราะพริ้งสะเทือนฟ้ายามฝนมาตอนนั้นกำลังผสมพันธุ์โดยลอร์ดคิมานเป็นกบตัวผู้ส่วนลอร์ดลิเทลเป็นกบทองคำสาวตัวเมีย

            เมื่อกบทองคำทั้งสองถูกพรานล่าเนื้อพาไปย่างและทอดกินแกล้มเหล้าฤทธิ์แรงเสร็จ ขณะตายกบทั่งสองได้ไปเกิดเป็นมนุษย์ขณะเกิดได้รับโองการจากเทพอสูรผู้คุมขะตากรรทสัตว์โลกบนพื้นปฐพีให้เป็นไปได้

           เพื่อลิขิตให้กบทองคำทั้งสอง ไปเกิดเป็นมนุษย์ และไปสืบห่ความสุขทุกช์ของมนุษย์ทุกคน ว่าใครมีความลำบากอะไรและจะให้เทพอสูรช่วยแก้ไขอย่างไร เพื่อให้มนุษยชาติทุกๆคนได้มีความสุขสุนทรีย์ทุกถ้วนหน้ากัน

        เหตุที่อสูรมองไม่เห็นด้วยตาตนเองเพราะแกก้ววิเศษของเทพอสูรถูกยิปซีคนหนึ่งบนสวรรค์และจอมซนขโมยไป ด้วยเหตุนี้ เทพอสูรจึงมองอะไรด้วยตาญาณหยั่งรู้เห็นอะไรได้

ตามใจนึก

         จึงใช้อำนาจที่ตนมีดลบันดาล

ให้ตนเองสามารถลิขิตชีวิตชะตากรรมของมนุษย์และสัตว์ทุกชนิดทั้งมวลได้ตามใจชอบ  

         เทพอสูรจึงลิขิตให้ลิเทลและคิมานมาเป็นมนุษย์ แต่เป็นขุนนางและเลิกใช้ความเป็นขุนนางที่ตนเป็นแต่ให้ไปคลุกคลีสังคมกับพวกทาสและประชาชนธรรมดาเพื่อแสวงหาสัจจะและความจริงแท้ในสรรพสิ่ง

       ลอร์ดลิเทลจึงกลายเป็นคนอย่างทาสแต่มีใจเป็นมโนธรรมสูงสุด

ลอร์ดคิมานก็เช่นกัน

สนุปง่าบๆคือ ลิเทลและคิมานเกิดเป็นขุนนางแต่ประสบภับปัญหาชีวิตวิบัติจนตกไปอยู่ในกำมือของ

จารชนและพวกทาสที่ขาดมโนธรรม

ในขั้นตอนต่อๆมา

         จากปรัชญามนุษน์มีมโนธรรมแห่งความดีเป็นสมบัติฉะนั่นคำว่ารวยจนยากไร้เข็ญใจและพรมแดนที่อยู่ไม่มี

  

        อะไรมาขวางกั้นมโนธรรมแห่งควสมดีนี้ได้   แต่บางคนที่เป็นมนุษย์เลวไม่เชื่อว่า"มโนธรรมแห่งความดีไม่มีอยู่จริง "เป็นผลให้เกิดความริษยาหึงหวงเกิดสงครามจลาจลเกิดมีผู้แพ้ผู้ชนะ เกิดการต่อสู้กันระหว่างความดีกับความชั่วเป็นฐาน

          สรุปอีกครั้งในชาติก่อน ลิเทลและคิมานเป็นคู่รักกันในชาติที่เกิดเป็นกบทอคำ และเมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์

ทั้งสองได้มาเกิดเป็นขุนนางตกยาก

แต่มิได้เป็นพี่น้องกัน แต่ลิเทลมาพบ

     คิมานตอนเดินทางไปงานวิทวัสราตรี

บนเส้นทางสวรรค์และได้พบกับคิมานโดยลังเอิญ

ขณะที่คิมานไปหาเก็บยอดน้ำค้างที่ทุ่งโอเฟรนั่นเองได่พบกับลอร์ดลิเทล

ที่กำลังขับรถมา ทันทีที่ลิเทลเห็น

คิมานก็นึกชอบคิมานอยากเป็นกัลยาณมิตรด้วยคืออยากเป็นเพื่อนด้วย ลิเทลจึงออกปากชวนคิมานไปงานราตรีวิทวัสด้วยกัน

โดยลิเทลเสนอให้คิมานนั่งรถยนต์ไปด้วนกัน รถยนต์ของลิเทลนั่น

เป็นรถฟอร์ดอัสตินคันสีเขียว

ไม่กินน้ำมัน

        คิมานหลังจากเหนื่อยมาจากเดินวนหา เที่ยวเร่ร่อนไปเพื่อหากินดอกน้ำค้างบริสุทธิ์น้ำใสบนยอดหญ้า ที่ผุดปรากฏคล้ายใยแมงมุมตามทุ่งโอเฟ ในตอนเช้า

จากทุ่งโอเฟและเหนื่อยจึงตอบตกลงกับลิเทลทันที

"ไปก็ไป"" คิมานตอบรับ

คิมาน1.ลอร์ดลิเทล

       ปราสาท7แห่งที่คิมาน-ศิยาเม(K i m a n-S i y a me &S i a m ) ไปนอนหลับมา

      ชีวิตคิมานอาจจะบัดซบและเฮงซวยในสายตาของนักท่าทีและนักปรากฏการณ์มองดูอย่างพินิจ แต่ตัวคิมานเองมันสนุกมากปานภาพวาดที่น้ำหนักสีกำหนดได้หรือเดินบนสวรรค์ที่ไม่ต้องใช้และมีบันใ

ดเลื่อนนำไปมันลื่นไหลเป็นธรรมชาติ

      พ่อลิเติล(Lit l e )เป็นคนขับรถไฟสายมหัศจรรย์ชื่อว่าว่าสาย"ไคลด์แอนด์รุกส์"

มันเป็นหัวรถจักรพ่อบอกแต่มันวิ่งเร็วมาก พ่อเป็นคนหัวอนุรักษ์นิยมเชิงแข็งเกร่งและเด็ดขาด แต่นั้นหมายความว่าท่านคือหัวรุนแรงรักชาติและป้องสิทธิ์อย่างแข็งขันและน่ากลัว ท่านไม่รับสินบนอะไรเลยนอกจากกินแต่อุดมคติและมโนธรรมของตนเองเท่านั้น

          แม้แต่ ผู้มีอิทธิพลแม่มดผีสิงหรือใครเอาผู้หญิงสวยพราวกามอรรถรสแจ่มใสเลอทรวงสักเพียงใดมาเพื่อที่จะหลอกล่อท่านท่านเพื่อแลกซื้อกับอุดมการณ์ทางการเมืองและส่วนตัวอันเกรียวไกรของท่านเฉพาะตัวท่านลอร์ดลิเทล(Lord Litel )ก็จะปฏิเสธไปสิ้นไปทันที ไร้ความปราณีต่ออธรรมและสิ่งมัวๆและมัวหมองแห่งจริธรรมของกามตัณหาในตัวมนุษย์

        ท่านจึง ถูกขนานนามว่าพ่อพระแห่งแฟรงเกนสไตน์ อันทรนงและน่ากลัวที่น่ากลัวกว่าปีศาจแห่งภูเขามหึมาแห่งเบตา(County of  Beta)เอาทีเดียว

ท่านคือเหล็กกล้าที่ยังไม่มีโรงเหล็กใดที่เมืองเหล็กแห่งเบตาได้มาประมูลไปหลอมทำมีดหรือขวาน ตามปกติทำเพื่อเป็นสินค้าส่งออกและอาวุธของเทพเจ้า

แห่งสวรรค์ชั้นไตรทสและชาวเหมือง

ดำถ่านหินชื่อว่าย่านดำเกิงที่นิยมใช้เหล็กที่นี่เป็นชีวิตจิตใจเพราะถือว่าเหล็กที่นี่ศักดิ์สิทธิ์และทนและไม่เป็นสนิมและอมตะทุกชิ้น ที่ผลิตออกมา

      รถไฟสายไคลด์และรุก(Clyde &Rooks) ที่พ่อลิเติลขับ มันเป็นรถขนถ่านหิน

เมื่อพ่อมดเทพเจ้าทะเลาะกัน เพราะค่าแรงงานตกลงกันไม่ได้ และเกิดสงครามรักหักสวาทอุบัติขึ้น มีการนัดหยุดงานเพื่อต่อรองเพิ่มเงินค่าแรงเพื่อ

ให้ได้มาซึ่งความพอใจและความชนะ การนัดหยุดงานที่เรียกว่าสวรรค์ชั้นสไตรค์(Strikes  & peace)และสันติภาพจึงจะเกิดขึ้น

       ทุกๆปราสาท(chateaux )ที่คิมานไปพำนักได้พบกับเจ้าหญิงงามสะพรั่งและเลอศักดิ์ และได้ลิ้มลองความรักอันละมุนอันไม่น่าอิจฉามาแล้ว

ด้วยการจุมพิตเพียงที่ด้วยเพียงแค่จิตน้อมประทับบนอีกฝั่งของใจ โดยปราศจากการจับต้องกายเนื้อต่อกันและกัน เพราะต่างเคารพในความรัก แต่ถ้าเพื่อเพื่อจะไกลเถิดไปมุมลับต่อการเสพรสแห่งกามได้นั้นต้องแต่งงานเสร็จก่อนเป็นฉันท์

        เพียงราตรีผิวเผินที่มิคานได้คบกันกับหญิงเลอศักดิ์อันหอมหวนมาและไปพรอมนาด(promenades )กับคิมาน ที่เชื่อว่ามนุษย์ทุกคนเห็นเข้าแล้วจะไม่กล้าอิจฉา เพราะตาคนสามัญอาจะมองไม่เห็น และประสาททุกๆแห่งที่คิมานไปเยือนและพำนักมา มันแข็งเกร่งและทนทาน มันใหญ่โตและ

คลาสสิค และพร้อมสรรพ์

มีนกและแมว หมาอัลเซเชียลและหงส์ประจำปราสาททุกๆหลัง ยากจะพรรณาเพราะมันสวยและวิจิตรพิสดารกว่าภาพวาดจากสรวงสวรรค์ทีเดียว "มิคานขออนุญาตชม"

      บนถนนคืนราตรีทวัสอันแสนสนุกมากและบันเทิงสุด

คิมานตอนนั้นยังเด็กได้พบกับ

ลิติลผู้น่ารักและอ่อนโยน

แล้วแต่นั่นมาก็รักคิมานเป็นลูกดังดวงใจกันมาเพราะเติลมีรักแรกทั้งลูกและเมีแรกื่ชื่อว่าเคาน์เตสและลอดร์ลิมาได้ตายไปเสียก่อน จนลิเติลได้พบรักใหม่กับเจ้าหญิงกรีเด้หรือกีดาร์แห่งราชวงศ์ปรูเซฟ์(pru sef)หรือราชวงศ์ปราฟด้า(Prafda )ที่ล้มไปแล้ว

          ท่านลิเติลกับเจ้าหญิงปรูเซรักกันมากและแต่งานกัน แต่ไม่มีบุตรด้วยกันเหตุนี้ท่านจึงรับคิเมน(Jk i m a n or ki m e n เป็นบุตรบุญธรรม ๆนี้ซึ่งคิมานเป็นเจ้าชายผู้เร่ร่อนกำพร้าพ่อและแม่และพบกันกับลิ้ติลยนงานที่ถนนอันเป็นทางสู่สวรรค์ของชาวเบตาในคืนงานรังสรรค์สโมสรของทวยเทพและเทพธิดาสรรค์ชั้นฟ้าในเทศกาล

อันแสนสนุกแห่งปี

            เพราะเหตุบังเอิญที่สวรรค์ให้มาทำให้"ลิเติลและคิมานจึงรักกันมากโดยปราศจากเงื่อนไข และเปี่ยมล้นด้วยคุณธรรมสืบๆมา" จนเป็นวรรณคดีในหมู่ชนชาวเบตายิ่งนัก

            ตามประวัตินั้นพ่อบิเทลเป็นเจ้าชายแต่ใช้ยศเพียงท่านลอร์ดเพื่อเสรีภาพในการออกสังคม

และการใช้ชีวิตสามัญ แต่ชอบให้คิมานเรียกว่าพ่อลิเทล หลายคนคิดว่า ลิเทลเป็นพระนักบวชในนิกาย

บางอย่าง แต่เปล่าท่านชื่อจริงว่าลอร์ดลิเทล

       และหลังจากที่ลิเทลได้มี

การปรับลาตนเองจากฐานันดรศักดิ์เดิมคือจากเจ้าชายแห่งราชวงศ์โนเวพีลด้วยเหตุผลตนเองอยากใกล้โลกคนสามัญและชอบใช้ชีวิตติดดิน เว้นความจำเป็นเกิดขึ้นจริงๆลอร์ดลิเทลจึงจะแสดงตัว

ว่าตนเองเป็นเจ้าชายมาก่อน และเป็นท่านลอร์ด

        ส่วนคิมานก็เช่นกันตังจริงเป็นลอร์ดและเคยเป็นเจ้าชายมาก่อนในราชวงศ์เตนาทิน แต่ที่ทั้งสองมารักชอบกันนับถือกันมาก

เหมือนพ่อกับลูกจริงๆ เพราะเชื่อว่ามีอุดมการณ์คล้ายคลึงกันนั่นเอง ส  ำหรับเมียของลิเทลคือกีดาร์ ก็อดีตเป็นเจ้าหญิงได้ลาฐานันดรศักดิ์แห่งราชวงศ์ปราฟด้า มาเป็นคนธรรมดาสามัญทั้งสองไม่มีบุตร

       เพราะกีด้า(Gidar) โดนวางยาพิษโดยกบฎขณะเธอถูกคุมขังและถูกทำหมันมนคุกปราฟด้าเหตุเกิดในช่วงที่เกิดสงครามกลางเมืองที่ปราฟด้า และราชวงศ์ปราฟด้าแพ้ และเธอลี้ภัยไปยีงประเทศที่สามและพบรักกับ

ลิเทลต่อมาหลังลิเทลตายลง เจ้าหญิงกีดาร์ยังไม่พบหลักฐานการตายและขาดการติดต่อกับคิมาน

อย่างไรก็ตามคิมานไม่เคยได้พูดคุยกัยกีดาร์เลย

ช่วงความสัมพันธ์ฉันลูกกับลิเทลและคิมาน

        ต่อมาทราบจากเพื่อนของลิเทลที่เป็นคอลัมนิสต์ในหนังสือพิมพ์แห่งชาติชื่อโรเบนนีด(Robe n n e e d) บอกว่า

เธอได้หายตัวไปจากบ้านและไม่มีร่องรอยการกลับมา

บ้านโนเวอีกและต่อมามีทนายผู้มีอำนจจเต็มประกาศขายเรือนรักที่เป็นมรดกของลิเทลตามพินัยกรรมไปเธอได้เงินมหาศาล

      และข่าวว่าเธอตัดขาดกับสังคมแต่นั้น

จนบัดนี้ไม่มีใครรู้ว่าเธออยู่หนใด

แต่คิมานเชื่อว่าเธอยังมีชีวิตอยู่

 พอดีเป็นช่วงสงครามจารชนของโลก2ค่าย

(Two Espionage World War fair the 5th ) กำลังคุกรุ่นต่างฝ่ายจึงต้องปลีกตัวออกไปจน

ทุกชีวิตกลายเป็นคนตัดญาติกันไปหมดตั้งแต่สงครามได้เกิดขึ้นแต่นั้น

มา

       

ตอนที่9 ตอน"เสียใจเว่อร์"(4820)

     ตอนที่9 ตอน"เสียใจเว่อร์"

(4820)

"เมคะนอสารถาพเรื่องสตรีเพศ"

         เพศผู้หญิงทำให้ผมเสียใจเว่อร์ในอดีต

         ผมไม่ชอบผู้หญิงเพศวายๆเอกซ์ๆน่ะหลังประสบการณ์ตัวนี้

        เพราะจุดนี้เองที่มันเคยทำให้ผมเป็นไข้และผมเคยมีสภาพเหมือนคนติดคุก

       ผมเมคะนอเคยอกหัก2ครั้ง

ในชีวิต

      "  เนฟฟังจบแล้วเฉยพร้อมแสดงอาการตกกระใจนิดๆให้เขาเห็น"

เมคะนอกล่าวต่อ

"ผมจึงตัดสินใจทำตามสิ่งที่ผมสัญญากับตนเองและเคยพูดมาเมื่อตะกี้ และด้วยรนี้ละ่กระมังผมจึงอยากออมาจากเมืองโหราอินเพื่อพเนจรมาขอลี้ภัยที่นี้ด้วยอันเป็นสาเหตุบวกของผม

"ทันทีที่เขากล่าวจบเนฟอมยิ้ม

     เขาจะพักการกล่าวต่อเพื่ออยากให้เนฟคุยบ้าง

แต่เนฟก็ไม่คุยอะไร?

เนฟรู้จักแต่ยิ้มรับอย่างเดียว

เนฟเมื่อคิดอยู่ต่อมาพบว่าเมคะนอเป็น"ผู้ชายคนนี้มแปลก"

      แต่ไม่สำหรับพระจ้าพระองค์ท่านมิใช่คนเมืองจิ "เมคะนอเชื่อ"

     เมคะนอเชื่อว่าพระเจ้าคง

ไม่อาย้ดตัดตอนสื่อสารอะไรเราที่เป็นมนุษย์เพราะเหตุผลอันดีงามของพระองค์ และกระนั้นการกระทำของพระองค์ที่ไม่มีใครเห็นได้เลยคือ"ลับมีแต่ลมจะเห็นได้ก็แต่แรงโน้มถ่วงของความลับ""

และการกระทำของพระองค์จะมีอุบัติการณ์ปรากฏออกมา

    นอกจากท่านเทพอสูรตนหนึ่งซึ่งมีหน้าที่ทำลายมนุษย์

     ที่หลายคนเชื่อว่าท่านชั่วร้ายและอาจจะทำด้วยมิติแห่งความพลั้งเผลอ

จากลูกน้องทีาเป็ยเสมือนหนึ่งเป็น"ยมพบาล"ตามวรรณคดีที่ครีเอท(create) ขึ้นมาน่าเชื่อถือและเป็นที่เป็นทุจริตชน

    

   ก็ ถ้าภาษาเราไม่ดีพอมันอาจจะทำให้เข้าใจผิดกันได้

เคยพูดมาแล้วเนฟจะใช้เข็มมีด้ายเย็บปากเอาไว้

ด้วยภาษาที่ตนเองพูดไม่เป็น

พูดไปสองไพเบี้ยและเสียเวลาที่หายไปเพื่อข้อมูลวิจัย ไม่พูดเสียเป็นตำลึงทอง และไมรทำให่ซูกิเหนื่อยอีกด้วย ที่สำคัญซูจิก็เป็นล่ามพูดเป็นภาษาเจอร์ซี่  (jer c y= ภาษาปรวนๆ)ค็อกนี่(c o c k n e y=ภาษาต่ำๆมิใช่ทางการ) อีกด้วยเพราะ

เมคะนอเป็นต่างด้าว

        แต่เนฟฟังสื่อและอาการรู้ ด้วยสัญชาตญาณชน  อฃะภาษาใบ้และอากัปกิริยาอาการและการกินกระท่อมการดูดกัญชานั่นเขาที่เมืองจินี้เขาทำงัยกัน !

      แต่บางส่วนบางส่วนเนฟได้อัดเทปมาให้ซูจิอ่านฟังสำนวนแปลให้อีกครั้งแล้วเนฟจึงมาเรียบเรียงรายงานปรับเป็นข้อมูลเชิงคุณภาพ

          

         ที่นี่เป็นหมูบ้านกัญชาและกระท่อม เนฟขอให้มันแต่ชื่อหมู่บ้านนี้คือ"คะธาและมายตาย" 2หมู่บ้านชื่อติดกันเพราะมันอยู่ติดกันเพียงคลองเป็นเส้นแบ่งเท่านั้นมีบ้านนับได้

บ้านส่วนหนึ่งเป็นกระจุกส่วนหนึ่งแยกห่างกัน เดิมมีคนรักกันมีหนึ่งคู่

รักกันมากคือวันสมรสพอเสร็จพิธีก็ลงไปลอยคอดื่มน้ำปึ้งพระจันที่คลอง"เกชาน"หน้าบ้านนั่นเอง

แก้ผ้าเปลือยทั้งคู่เป็นประเพณี

ในหมู่บ้านนี้ถ้าลงอาบน้ำในคลองนี้ต้องแก้ผ้าหมด  เพราะถือว่าเป็นการชำระมลทินเป็นความเชื่อน้อยๆว่าคลองเกชานนี้เป็นคลองศักดิ์สิทธิ์ดุจดั่งแม่น้ำคงคาของอินเดียทีเดียว

       แต่วันนั้นทั้งคู่ได้เสียชีวิตและเธอคือ"คะธา"และ"มายตาย"นั่นเอง

เพราะถูกงูเห่าน้ำกัดปกติที่คลองนี้

ไม่มีงูเห่าน้ำ จะมีเพียงปลาปู่และปลาตะเพียนสีทองที่คนหม๊บ้านนี้ไม่กินเพร่ะถถือว่าเป็นปลาศักดิ์สิทธิ์ ที่เป็นเทพเจ้าคอยรักษาคลองนี้มาเป็นเวลาหลายร้อยปีนับได้7ชั่วคนได้ "ซูจิเป็นคนเล่าและยืนยัน"

 บังเอิญวันที่คะธาและมายตายนนั้นตายลงเพราะพิษงูเห่าน้ำกัดตาย

เป็นงูที่ มีคนไม่รู้จักนำมาปล่อยไว้

ในช่วงน้ำหบากเพราะคิดว่าเป็นลูกปลาบู่

        ที่รู้ว่าทั่งคู่รักถูกงูเห่ากัดตาย

เพราะทั้งคะธาและมายตายและงูกอดรัดกันแน่นอยู่ ตาคลินีมาหาเม็ดทรายไปปักธูปเพื่ทำพลีกรรมบางอย่างได้เดิมาที่ท่าน้ำ"เกชาน" นั่นตอนบเช้าหลังงานแต่งงานเสร็จเมื่อวานของคะธาและมายตาบพอดี

พบศพที่ริมคลองททั้งงูและคะําและมายตายตายศพททั้งสองนอนทับงูอยู่

ต่อมาทางหมู่บ้านจึงคั่งชื่อหมู่บ้านนี้

ว่าหมู่บ้านคะธาและมายตาย

นั่นเองทางสภาเมืองจิรับรองเรื่องนี้

จากอดีตหมู่บ้านนี้ไม่มีชื่อมีแต่ต้นกระท่อมตามริมคลอง และกัญชาตามป่สละเมาะแดดรำไรเรียกได้ว่าเป็นทุ่วเลยทีเดียวส่วนตามไกลเขา

"นับนาน" ใกล้คลองเกชานมีทุ่งฝิ่น

ที่นี่จึงเป็นสวนสมุนไพรตัวสำคัญของเมืองจิในอดีต แต่ต่อมาเมื่อบางเมืองประกาศวมุนไพรชนิดนี้เป็นยาเสพติดให้โทษประเ

ภทหนึ่ง ทุงกัญชาป่ากระท่อม ทุ่งฝิ่น

จึงค่อยๆหมดไปแต่กบับกระจายมาอยู่ตามถนนและตามบ้านใรเมืองจิทั่วไปและคนเมืองคะธาและมายตายถือว่ากัญขากระท่อมฝิ่นนี้เป็นยาของเทพเจ้าพระองค์ที่ประทานให้มนุษย์

เพราะทรงเห็นว่ามนุษย์ที่คะธาและมายตายนั้นลำบากและเป็นคนมีมโนธรรมกว่าสัตว์เดรัจฉาน

       ประวัติโดยย่อของหมู่บ้านทั้งสองนี้มีดังนี้แล

แต่เมคะนอ มาทำชีวิตลี้ภัยแบบ

ลูนาติกไซเลม(lunatic asylem)ที่บ้านคะธานี้มิใช่เพราะเหตุาถรรพณ์ใดๆหรือมีสมุนไะรต้องห้ามในเใทองโหราอินขึ้นอยู่ก็หาไ

ม่

เเต่เขามาอยู่ที่นี้ได้โดยบังเอิญด้วยเงินซื้อสัญชาติของเขาและตอนที่

เมคะนอมาอยู่ที่นี้ทุ่งยาเสพติดทุกอย่างมันไม่มีสภาพเป็นทุ่งไปแล้ว

แต่เป็นสภาพวัขพืชขึ้นทั่วไปหมด

ตามถนนหนทางและหมู่บ้านและในเมือง แทนวัขพืชชนิดอื่นเช่ยหญ้าแพรกหญ้าเกรยและหญ้าปากควาย

เพราะมันจะโดนเหยียบแล้วเหยียบอีกเพื่อคนเข้ามาเด็ดใบกระท่อมมากินและมาเด็ดดอกกัญชาแห้งไปสูบอยู่ตลอดเวลานั่นเอง

      คนที่นี่ถือว่ากัญชากระท่อมและฝิ่นเป็นอาหารชนิดหนึ่ง และกฎหมายเมืองจิกำหนดให้เสรี ยกเว้นยาบ้ายาม้าที่สกัดจากสารเคมีผสมสูตรถ้าตำรวจพบที่ใครมีโทษหนักมาก

      คือจะเนรเทศไปอยู่เกาะร้างที่มีงู

มีพิษชุมและตายที่นนั่นทุกคน โทษนี้เทียบเท่าโทษประหารชีวิตนั่นเอง

ทางเมืองจิจะประกาศเป็นเสรีทุกอย่าง แต่เคยคือไม่ผ่านสภาเลยสักครั้ง มีการต่อสู้กันมานมนานแล้ว ขณะที่เนฟเดินทางมาถึงเมืองจินี้กฎหมายทุกอย่างยังเหมือนเดิมเว้นกัญชากระท่อมฝิ่นและกาแฟชาที่เสรีสุดขีด

เคยพบว่าคนเสนอสถาให้ยาบ่ายาม้าเป็นสิ่งเสพติดเสรีด้วยแต่ถูกจับเรฝนรเทผสปล่ิยเดาะเพราะพบมีสิางผิดๆเหล่สนี้ไว้ใรครอยครองขณะไแหาเสียงเสนอกฎหมายนี้

ที่สภาและตายที่เกาะร้างดังกล่าว

        อนึ่งเกาะร้างนี้เป็นเกาะเล็กๆ

ที่ทางเมืองจิกำกนดให้นักโทษเด็ดขาดและหนักขั้นประหารชีวิตเท่า

นั้นอยู่ได้คนละหนึ่งเกาะเท่านั้น และตามแต่ละเกาะมีทะเลรอบเกา

ะมีปลาฉลามเสือชุกชุมและไม่มีเรือเดินน้อยใหญ่แล่นผ่านเพราะมีหินโสโครกจำนวนมาก มีประภาคารปรากฏอยู่

ตอนที8 "ตอนมาหลบซ่อน"ภาค3(5703)ตอนที่8ภาค3

Attention :เหตุผลมิใช่"สีเทา"ที่นำมาผนวกลงที่นี่เพราะการนำเรื่องขึ้นแท่นมีปัญหาเทคนิคแต่ที่บล็อกไม่

มีปัญหาเพื่อประโยชน์ผู้ติดตาม

งานนี้มีประมาณ1320ท่านได้พบทางเลือก "ขอขอบคุณและขอประทานอภัยในความไม่สะดวกด้วยในทุกรณีที่เป็นจริง"

ตอนที8 "ตอนมาหลบซ่อน"ภาค3(5703)ตอนที่8ภาค3

และกัญชาเป็นได้เป็นกระโถนท้องพระโรงให้คนพวกที่คิดมากและสับสนได้มาที่"เมืองจิ"มาหลบซ่อน

แต่ไม่เปิดเผยความจริงว่าสาเหตุหลักๆคืออะไร แต่เมืองจิก็ปฏิเสธว่าไม่ต้อนรับคนมาหาสูบกัญชาที่เมืองจิ

และมาหลบซ่อน แต่เป็นที่แอบตายแอบสงบเห็นจะได้ "และเมืองจิไม่รับนักท่องเที่ยว เพราะกำลังตำรวจไม่เพียงพอและกลัวลัทธิสีเทาและลัทธิฟอกเงิน

    

         แต่ในโลกความจริงกฎสากล"ลักของ" การละเมิด นั้นมันผิดจับหมดมันมีมาแล้วตั้งแค่ยุคสมัยฮัมมูรามี

อาหรับเข้าเมืองๆจินี้

นี่ด้วยเพราะเนฟติดวีซ่าที่ประทับในหนังสือเดินทางเข้ามาพักอยู่เมืองจินี่นานเกินกำหนด

"ซูกิอมยยิ้มตอบรับ"

เนฟสนใจที่จะฟัง"เมคะนอพูดพร่ำเพ้อไปพลางดูดกัญชาไปพลางกินใบกระท่อมไปพลาง

และเมคะนอเขาสารภาพว่า

     เขาไม่ต้องกินข้าวตามเวลาทั้งวันๆนี้เพราะ2สิ่งนี้

"เมคะนอ"เล่าต่อว่า

"เขาไม่ชอบผู้หญิง เพราะเขาเคยหลงรักผู้หญิงคนหนึ่งแล้งเขาอกหัก หตุผลเพราะตนเองเป็นเด็กบ้านนอก พ่อของเธอไม่ชอบ "จบ"

ที่ชอบกันตอนไปตีผึ้งที่คุ้งนางแมว

เอามุ้งไปให้เธอนั่งในแล้วมองดู

ส่วนตนเองใบหรี่มวนเดียว

ได้น้ำผึ้ง5ขวดขายได้ซื้อกะโปรงให้เธอ1ตัวหลังจากนั้นเราก็รักกัน

และแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันที่คุ้งนางแมวนั้นแต่ไม่มีหรือทำอะไรหรือแตะต้องตัวกัน

"เธออมยิ้ม"

แต่แฟนชื่อว่า"สิรา"ฟญิงคนนี้และเธอคนนี้ที่เใตะนอจ้องจดจำ หล่อนเป็นชาวเมืองหลวงของเมืองโหราอิน แต่นั่นมาเมคะนอเขาไม่เคยนึกรักผู้หญิงคนไหนอีกเลย

       และเมคะนอทราบว่าแฟนคนนั้นต่อมาตาย เธอตายขณะไปเล่นปีนเขาสูงผา"กองวาหรือหน้าผาคองวา"นั่นเองกับแฟนใหม่ของเธอ

   "   เมคะนอ"มิได้ไปงานศพเธอแต่ปักดอกธูป2ดอกอาลัยเธอที่บ้านเช่าในเมืองโหราอินนั่นเอง

ทันทีที่ประโยคนี้จบลง

เนฟมองตา"เมคะนอ"และเฉยๆ

เพราะตนเองไม่ใช่กระเทยที่จะชอบผู้ชายที่ใจยังว่าง

          และเนฟไม่สนว่าลูกค้า(ปกติจะถือว่าข้อมูลเป้าหมายคือขะเรียกวาาลูกค้าเป็นโปรสเปกตัส=prospectus ของงาน)เพื่อการวิจัยของเขาจะยืนยันว่าเกลียดเพศหญิง นับจากที่เมคะนออกหักครั้งแรกกับแฟนที่ชื่อดิวเธอคนนั้น

    เมคะนอ  เขาเล่าต่อไปอีกว่าใบกระท่อมนี้เขาเคยถูกตำรวขจับปรับมันที่สถานี"เบลาดอฟ"ขณะเขารอขึ้นรถไฟที่ชานชาลาเปลี่ยวๆชิ่อว่า"เมคาตอฟ"ชื่อทางการ เหตุเกิดที่ ณ.สถานีรถไฟ เมคาตอฟในเช้าตรู่วันหนึ่ง

        เพราะที่เมืองโหราอินพืชกระท่อมและกัญชาเป็นสิ่งผิดกฎหมายมีโทษหนัก แต่วันนั้นเขาถูกปรับครอบครองใบกระท่อมที่ห้อมส่ถุงพลาสติกไว้กันแห้งและพกพา

       และเพราะเคี้ยวกินใบกระท่อมสดๆแทนมื้อข้าวเช้าที่สถานีรถไฟ ส่วน ค่าปรับนับตามจำนวนใบที่ครอบครองใบละ100โหรอิน

(สกุลเงินเมืองโหราอิน)

       หลายคนตำกินแบบผงแบบแห้งสำหรับกินมัน ที่ตำเป็นผงเพราะสะดวกพกพาใส่ขวดนำพาไปไหนได้

แบบคนแก่พกขวดยาลม

      แต่แบบผงมิใช่เป็นวัฒนธรรมการกินกระท่อมๆแบบผงๆ

       การกินกระท่อมของชาวโหราอินคือเคี้ยวใบสดแบบวัวเคี้ยวเอื้อง คือเขารูดกินแต่ใบและหวนตามด้วยน้ำดื่มที่เมืองโหราอินเนฟพบว่าสิ่งที่เม

คะนอเล่าแปลกมาก เขาไมพูดเรื่องว่าแก้เบาหวาน แต่แก้หิวแก้เหนื่อยมากกว่า

      ที่โหราอินพอเปลี่ยนรัฐบาลทีก็เปลี่บนกฎหมายยาเสพติดที จนชาวบ้านงงแต่เป็นอย่างนั้น และคนที่โหราอินก็ไม่ต่อต้าน

       ถ้าหากว่าประชาชนในเมืองนี้ผิดหวังในการปกครอง เพราะเอาเวลาไปทำมาหากินกันส่วนใหญ่

แต่ว่าใรความเงียบเขาสาปแช่งแทน

เพราะเดขาถือว่าคำสาปเป็รแรงเช่นเดียวกับ"หลุมดำและแรงความโน้มถ่วง

       

       บางกรณีมีการลอบสังหา

รนักกกาเมืองตัวการทีาคบชู้กับเทียหัวคะแนน การลอบดักสังหารตัวนัก

การเมืองนี้มีอยู่ แต่น้อยมากเพราะที่โหราอินตำรวจที่นั่น"ไวเท่ามือถือเป็น"  ในสมัยรัฐบาลที่มีกฎกมายตัวนี้เข้มงวด ทางเมืองโหราอินจะกวาดล้างทำลายเผาหรือตัดทิ้งต้นกระท่อมทิ้งให้หมดทุกบ้านที่ปลูกตามบ้านที่มีปลูกทั่วประเทศ

ดีผยาจับำด้เปสดียเป็นพีนๆำร่เลยทีเดียว

       คนถูกจับติดคุกกันมากแต่พอเปลี่ยนรัฐบาลทีกฎหมายยาเสพติด

ก็ถูกเปลี่ยนทุกครั้งคนที่ติดคุกก็ถูกปล่อยออกจากคุก เขาเลือกตั้งทุก10ปี

อาคนหนึ่งของ"เมคะนอ" อดีตคนเลี้ยงควายฝูงประสบความสำเร็จและต่อมาเป็นนักการเมืองและได้เป็นผู้ช่วยเลขารัฐมนตรีกระทรวงใบยาสูบ

      

    เนฟพบว่า   หลังเขาหืดเข้าปอด

เขาจะแสดงอาการได้ผ่อนคลาย เหมือนเดินอยู่บนสวรรค์

พอเขาหืดเข้าปอดเสร็จเขาก็ไอและจามมันนิดๆ นั่นแสดงว่ากฃไกชีวิต

สุขภาพของเขาบางครั้งมันไม่ตอบรับควันกัญชามันนั่นเอง

     

     ทีนี้เมคะนอ จะทาบทามให้เนฟ

เล่นกัญชาชนิดดูดลมในกระปุกน้

ำที่มุไฟจุดเลนแล้วใช้หืดขึ้นสมอง

เซียนกัญชาที่มีเวลาว่างชอบงิธีนี้เพราะได้อารมณ์ดี

คุณท่านจะลองดูบ้างมั้ย!

เขาชวนเนฟผู้เดียงสา

เนฟพลันตอบรับทันทีว่า"ผมแพ้มันครับคุณ" แต่ชอบดูมันสนุกดี

"เนฟกล่าวต่อ"

        ผมชอบควันเพราะควันมันเหมือนตอนเข้าโบสถ์

ที่มรโบสถ์มีควันกัญชาแทนกลิ่นธูปที่เขาใช้ทำพลีเทพเจ้าครับที่เมืองเบล็นด์ของผม"เนฟกล่าวในที่สุด""

      เมคะนอพูดต่อว่า"เขาไม่ชอบผู้

หญิง"" มิใช่หมายถึงผู้หญิงที่ปกติไม่ชอบกินใบกระท่อมแต่ดูดกัญชามีประปราย

สสสสสสวส

        ชนิดฝนพรำโจรจะออกหากินยังกะอึ่งปากขวดตื่นขึ้นมาในเวลาฝนตกห่าใหญ่ บนทุ่งนาที่ร้อนจัดมาแรมเดือนและขาดฝนมาหลายเดือน" ร้องระงม" จากความคิดนี้ควสมโง่ของอึ่งเท่ากับความฉลาดของโจร

ความบริสุทธิ์ของอึ่งอาชีพดินไม่เดือดร้อนใครแต่ถูกทารุณกรรมโดนจับกินเพราะความโง่ของตน ที่ดัน

ร้องให้คนมีรสนิยมกินอึ่งและครับฉมวกแทงกบหรืออึ่งไวขงจะรู้ดี เหมือนโจรใจบาปที่มองตัวเองไม่เป็นท้ายสุดคุกและตารางคือแดนสุดท้ายคือสิ่งเชิงลบนี้มาเป็นอมตธรรมของตนเองนั้นเเล

      เช่นการขโมยของเพื่อนมนุษย์มันบั่นทอนจิตใจเพื่อนให้อีกฝ่ายที่โง่และอ่อนแอและอ่อนแอ และคน ที้ปกครองง่าย และยอมทำตามอิทธิพลมืดตลอดก็ยังโดยโจรฉกดดั่งงูพิษกัดคนไม่เว้นจะเป็นคนดีคนชั่วนั่น โจรทำงี้มันไม่ดีเลย"เมคะนอคิด"" แต่เนฟนั่งฟังความในใจของเขา

      และอย่างที่สำคัญ สุดยอดมากเอาตัวรอดด้วยการทำโตรกรรมที่นจับไม่ได้ชนิดมีดแทงบาด

     แต่พบไมมีบาดแผลว่าใครเป็นคนทำ

   

          ประเด็นนี้ต่อมาพวกที่สมญาตนเองว่าเป็นพวกชนอนาคีย์ปลอมๆนี้เเม้"เมคะนอ"พบว่า"สิ่งนี้"เป็นเหตุร้ายที่ทำให้เกิดสงครามทางมหาชนจลาจลขึ้นอันเป็นชนวนก่อเหตุปั่นป่วนต่อรัฐ ถ้ารัฐใดอ่อนแอก็จะล้ม ถ้ามีจลาจลเกิดขึ้น

           เพราะต่างฝ่ายต่างเข้าใจผิด

ว่ามีการใช้อำนาจสีเทาต่อกันจนกลา

ย เป็นดลายเป็นการเดินขบวนและเกิดกบฎรัฐประหารอันรุนแรงของบางรัฐ

      จากชนวนเหตุที่เกิดเชิงสีเทาแบบนี้ในจุดปฐมฐานมาก่อน

      ที่เมืองจินี่จึงมีกฎหมายขี้นมาว่า

การลักขโมยมิใช่การเอาของคนอื่นซึ่งหน้าและจับได้เท่านั้น

        แต่การลักขโมยอาจจะเกิดจากองค์ประกอบอื่นๆที่เป็นการขโมยแบบ"สีเทา" หรือฟอกเงิน" คือมีเจตนาทำ

        แต่ผลคนที่ถูกลักขโมยก็ถูกขโมยของไปหมดอย่างน่าเกลียด

ที่มีฟิเวอร์(fever)คนดีถูกทำที่มีองค์ประกอบในปริบทแบบชิลๆ

คือปริทรรศน์ของวิธีที่การที่คนถูกขโมยสิ่งของ ทั้งที่จับได้แต่คลายไม่ออกและก็ถูกโจษจันว่าเป็นขโมย

       

         และทั้งจริงไม่จริงใกล้เความจริงเช่นกัน จนบางครั้งตำรวจนำไปทำจับเท็จกับเครื่องๆยังเหนียมอายจะจับเท็จก็ยังไม่อยากจะพูดด้วยเลย กัลคนขี้ขโมยททั้งหลายที่แสดงบทเป็นผู้ชำนาญการขโมยในโลกเชิงลบ

แล้วยังมีขโมยชนิด"อนาคิชต์"=(อนาธิปัต์ เป็นปรัชญา อย่าตีความตามตัวอักษรเกินไปแล้วจะเข้าใจดีว่าพวกเขาคืออะไร)เนฟเคยเรียนปรัชญาปรูดอนท่านผู้นี้ ตอนเรียนหน่วยกิตทางรัฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเบลนดิสกี

ก็มีพวกมั่วนิ่มโมเมใช้ ปรัชญาอนาธิปัตย์เพืนอประโยชน์ส่วนตนที่เขายืมแม่บทปรัชญาอนาคิชต์มาใช้บังหน้าลักสิ่งของไป"เนฟเข้าใจอย่างนั้น"

       ซึ่งเป็นขโมยแบบการเมือง คือคนมีปรัชญาขโมยแบบนี้"เขาถือว่าทรัพบ์สิน เป็นของทุกคน"และลัทธิ อนาธิปไตยตามแนวคิดลัทธิแนวคิดนี้ของ"pr u d o n g" -Pierre-Joseph Proudhon- (1840)  =Ana r c h i s t  นักปรัชญาการเมืองชาวฝรั่งเศส

"จนนิสัยขี้ลักมั่วนิ่ม"ไม่รู้ว่าขโมยจริงหรือขโมยการเมือง ชีวิตสับสน

และกัญชาเป็นได้เป็นกระโถนท้องพระโรงให้คนพวกที่คิดมากและสับสนได้มาที่"เมืองจิ"มาหลบซ่อน

แต่ไม่เปิดเผยความจริงว่าสาเหตุหลักๆคืออะไร แต่เมืองจิก็ปฏิเสธว่าไม่ต้อนรับคนมาหาสูบกัญชาที่เมืองจิ

และมาหลบซ่อน แต่เป็นที่แอบตายแอบสงบเห็นจะได้ "และเมืองจิไม่รับนักท่องเที่ยว เพราะกำลังตำรวจไม่เพียงพอและกลัวลัทธิสีเทาและลัทธิฟอกเงิน

     แต่ในโลกความจริงกฎสากล"ลักของ" การละเมิด นั้นมันผิดจับหมดมันมีมาแล้วตั้งแค่ยุคสมัยฮัมมูรามี

อดีตกษัตริย์โบราณ"อาหรับ"

ตอนที่5"เมคะนอไม่กล้าชอบผู้หญิง"

 ตอนที่5" เมคะนอไม่กล้าชอบผู้หญิง"ภาค3เรื่องเบลนดิสกี(6000)

      แต่ตาของเนฟจ้องอย่างพิศวงวงสสัยว่า เมคะนออเขาดูดกัญชา

อย่างไรกินใบกระท่อมอย่างไร?

    เขาดูเหมือนจะมีกระปุกน้ำ

มีฟองนิดๆมมันเป็นน้ำตำและต้มกระท่อมมีสีคล้ายน้ำใบบัวบก

    มีในขวดแม่โขงพร้อมดื่ม

    มันคงถูกต้มจนดือดกลั่นออกมาเป็นน้ำหรือไม่ต้องตำโขลกกับน้ำ

เนฟไม่สนใจถามจุดนี้

อยากรู้เพียงพฤติกรรมคนเสพส้อง

ไม่ต้องการรู้วิธีทำตามหัวข้อวิจัยที่ขอมา

       เนฟพอมองเห็นเขาทำงัยก็พอใจแล้ว เพื่อจะได้รู้ว่าเขาสูบกัญชาเสพใบกระท่อมนั้นที่แท้จริงเขาทำอย่างไร?

           เนฟหันมาพูดกัลซูกิว่าวันนี้

"ต้องไปธนาคารเคมีระหว่างประเทศเพื่อไปแลกเช็คเงินทุนที่ได้รับมาจากทุนวิจัยที่นายทุนเสนอให้ผ่านมาทางมหาวิทยาลัยเบลนดิสกี"

       วันอาทิตย์ ธนาคารเปิดทำการมี่เมืองจินี้

และพอดีได้งวดจ่ายค่าล่ามให้ซูกิ

และค่าปรับที่ตรวจคน

     ตอนที่5" เมคะนอไม่กล้าชอบผู้หญิง"ภาค3เรื่องเบลนดิสกี(8978)

      แต่ตาของเนฟจ้องอย่างพิศวงวงสงสัยว่า เมคะนออเขาดูดกัญชา

อย่างไรกินใบกระท่อมอย่างไร?

    เขาดูเหมือนจะมีกระปุกน้ำ

มีฟองนิดๆมมันเป็นน้ำตำและต้มกระท่อมมีสีคล้ายน้ำใบบัวบก

    มีในขวดแม่โขงพร้อมดื่ม

    มันคงถูกต้มจนดือดกลั่นออกมาเป็นน้ำหรือไม่ต้องตำโขลกกับน้ำ

เนฟไม่สนใจถามจุดนี้

อยากรู้เพียงพฤติกรรมคนเสพส้อง

ไม่ต้องการรู้วิธีทำตามหัวข้อวิจัยที่ขอมา

       เนฟพอมองเห็นเขาทำงัยก็พอใจแล้ว เพื่อจะได้รู้ว่าเขาสูบกัญชาเสพใบกระท่อมนั้นที่แท้จริงเขาทำอย่างไร?

 เนฟหันมาพูดกัลซูกิว่าวันนี้

ต้องไปธนาคารเคมีระหว่างประเทศเพื่อไปแลกเช็คเงินทุนที่ได้รับมาจากทุนวิจัยที่นายทุนเสนอให้ปานมาทางมหาวิทยาลัยเบลนดิสกี วันอาทิตย์

ธนาคารเปิดทำการมี่เมืองจินี้

และพอดีได้งวดจ่ายค่าล่ามให้ซูกิ

และค่าปรับที่ตรวจคนเข้าเมืองๆจินี้

นี่ด้วยเพราะเนฟติดวีซ่าที่ประทับในหนังสือเดินทางเข้ามาพักอยู่เมืองจินี่นานเกินกำหนด

"ซูกิอมยยิ้มตอบรับ"

เนฟสนใจที่จะฟัง"เมคะนอพู

ดที่ทางดูเหมือนคนจะ"เมากัญช

า"พร่ำเพ้อไปพลางดูดกัญชาไปพลางกินใบกระท่อมไปพลาง 

และเมคะนอเขาสารภาพว่า

     เขาไม่ต้องกินข้าวตามเวลาทั้งวันๆนี้เพราะ2สิ่งนี้

"เมคะนอ"เล่าต่อว่า 

"เขาไม่ชอบผู้หญิง เพราะเขาเคยหลงรักผู้หญิงคนหนึ่งแล้งเขาอกหัก

เพราะตนเองเป็นเด็กบ้านนอก

แต่แฟนคนนี้เป็นชาวเมืองหลวงเมืองโหราอิน แต่นั่นมาเขาไม่เคยนึกรักผู้หญิงคนไหนอีกเลย 

       และเมคะนอทราบว่าแฟนคนนั้นต่อมาตาย เธอตายขณะไปเล่นปีนเขาสูงผา"คองวา"นั่นเองกับแฟนใหม่ของเธอ

      เมคะนอมิได้ไปงานศพเธอแต่ปักดอกธูป2ดอกอาลัยเธอที่บ้านเช่าในเมืองโหราอินนั่นเอง

ทันทีที่ประโยคนี้จบลง

เนฟมองตา"เมคะนอ"และเฉยๆ

เพราะตนเองไม่ใช่กระเทย

และไม่สนว่าลูกค้า(ปกติจะถือว่าข้อมูลเป้าหมายคือลูกค้าของงาน)เพื่อการวิจัยของเขาจะยืนยันว่าเกลียดเพศหญิง นับจากที่เมคะนออกหักครั้งแรกกับแฟนที่ชื่อดิวเธอคนนั้น

      เขาเล่าต่อไปอีกว่าใบกระท่อมนี้เขาเคยถูกตำรวขจับปรับมันที่

สถานี"เบลาดอฟ"ขณะเขารอขึ้น

รถไฟ ในเช้าตรู่วันหนึ่ง

เพราะที่เมืองโหราอินพืชกระท่อมและกัญชาเป็นสิ่งผิดกฎหมายมีโทษหนัก แต่วันนั้นเขาถูกปรับครอบครองใบดระท่อมและเพราะเคี้ยวกินใบกระท่อมสดที่สถานีรถไฟ ค่าปรับนับตามจำนวนใบที่ครอบครอง

       หลายคนตำกินแบบผงแบบแห้งสำหรับกินมัน ที่ตำเป็นผงเพราะสะดวกพกพา

      แต่มิใช่เป็นวัฒนธรรมการกินกระท่อมๆแบบผงๆ

       การกินกระท่อมของชาวโหราอินคือเคี้ยวใบสดแบบวัวเคี้ยวเอื้อง คือเขารูดกินแต่ใบและหวนตามด้วยน้ำดื่มที่เมืองโหราอินแปลกมาก

พอเปลี่ยนรัฐบาลทีก็เปลี่บนกฎกมายยาเสพติดที จนชาวบ้านงงแต่เป็นอย่างนั้น และคนที่โหราอินไม่ต่อต้าน

หากผิดหวังในการปกครอง แต่เขาสาปแช่งแทน บางกนณีมีการลอบสังหารตัวการแต่น้อยมากเพราะที่โหราอินตำรวจไวเท่ามือถือเป็น

ในสมัยรัฐบาลที่มีกฎกมายตัวนี้เข็มงวด

    ทางเมืองโหราอินจะกวาดล้างทำลายเผาหรือตัดทิ้งต้นกระท่อม

มทิ้งหมดที่ปลูกตามบ้านที่มีปลูกทั่ว

ประเทศ

ดีผยาจับำด้เปสดียเป็นพีนๆำร่เลยทีเดียว

      คนถูกจับติดคุกกันมากแต่พอเปลี่ยนรัฐบาลทีกฎหมายยาเสพติด

ก็ถูกเปลี่ยนทุกครั้ง คนที่ติดคุกก็ถูกปล่อยออกจากคุก เขาเลือกตั้งกันทุก10ปีที่เมืองโหรนาอิน

"เนฟขัดจังหวะนิดนึง"

     แล้วเมือง"เหราอิค"ล่ะ"เนฟถาม"

อ๋อ!

มันเป็นพี่เมืองน้องกัน มีแระวัติศาสตร์อันยาวนานก่อนสมัยถังของจีนเสียอีก "ถ้าจะขุด""

     "ไช่" แต่ว่ามันไม่ถูีกกันมี

สงครามตลอดเวลา มันเหมือนหมากับแมวฟัดกัน "ผมไม่อยากจะพูดถึงเมืองนี้

       เพราะน้องชายผมคนหนึ่งตายที่นั่นตอนคนที่นั่นเขาเดินขบวน การ"เดินขบวนเป็นประเพณีที่นั่น"

         น้องผมโดนลูกหลงคือโดนกระสุนฝ่ายปฏิวัติปราบปรามตาย. เพราะน้องมีนิสัย"ไทมุง"นั่นเอง"เมคะนอพูดที่สุด"

         อาคนหนึ่งของ"เมคะนอ" อดีตคนเลี้ยงควายฝูงที่ประสบความสำเร็จและต่อมาเป็นนักการเมืองและได้เป็นผู้ช่วยเลขารัฐมนตรีในกระทรวงใบยาสูบ และลูกพี่ลูกน้องของท่านผู้นี้เคยค้ากัญชาเถื่อนจนรวยเลยสละเงินทำบบุญแบบเล่นการเมือง 

ต่อมาชนะเลือกตั้งแต่ทว่าถูกหัวบฎลอบสังหารตายคาที่ด้วยปืนลูกดรด"เหตุผลสาเหตุการตายขิงท่านไม่ชัด" ว่าทำไมเป็นอย่างงั้น

    ถ้าเขารอดเขาจะได้เป็นถึงรองนายกแห่งเมือง"เหราอิค"=(Heraik)ทีเดียว

      เนฟพบว่า   หลังเขาหืดควันกัญชาเข้าปอด เขาจะแสดงอาการได้ผ่อนคลาย แทนการมวนดูด คือเอาแต่ควันและรสกลิ่นกัญชามันส์ๆนั่นเอง เขาพูดออกมาด้วยเสียงกึ่งหัวเราะว่า"มันเป็นยาครับท่าน"

     ทีนี้"เมคะนอ" จะทาบทามให้เนฟ

เล่นกัญชาบ้าง เพืาอให้การสนทนามีราชาติ ชนิดดูดเอาแต่ลมและควันกัญชาในกระปุก "กัญชาหลอดฟันแก้ว""

     ทำทีเล่นควันไฟจุดเล่นแล้ว สูบควันใช้ปอดหืดขึ้นสมอง

เซียนกัญชาที่มีเวลาว่างชอบวิธีนี้เพราะได้อารมณ์ดี โดยเฉพาะหลังเก็บองุ่นในไร่องุ่นของเมืองจิ

คุณท่านจะลองดูบ้างมั้ย!   "if you like to try s ir""เมคะนอเสนอ""

เขาชวนเนฟผู้เดียงสา ตาสีฟ้าผมสีทองปากแดดแจ้ดเหมือนตูดกัง

"อ๋อ!ไม่ๆครับ"

เนฟพลันตอบรับทันทีว่า"ผมแพ้มันครับคุณ" แต่ชอบดูมันสนุกดี

แต่"เนฟกล่าวต่อ"

ผมชอบควันมันเพราะควันมันเหมือนตอนหอมกลิ่นธูปกัญชาตอนเข้าโบสถ์

       ที่มีในโบสถ์จะที่จะมีควันกัญชาแทนกลิ่นธูปที่เขาใช้ทำพลีกรรมเทพเจ้าครับ!ที่เมืองเบล็นด์ของผม"เนฟกล่าวในที่สุด""

  

      เมคะนอพูดต่อว่า"ตัวเขาเองไม่ชอบผู้หญิง"" มิใช่สันดานแต่มีปมครับและเมคะนอเพ้อต่อไปว่า

อันนี้รวมถึงหมายถึงผู้หญิงที่ปกติไม่ชอบกินใบกระท่อมแต่ผู้หญิงชอบดูดกัญชานะจะมีประปราย

    คือมีเรื่องหนึ่ง  เพศผู้หญิงทำให้ผมเสียใจเว่อร์ในอดีต

      ผมไม่ชอบผู้หญิงเพศทั้งแบบเอกซ์และแบบวายๆน่ะ!

        เพราะกลิ้ยผู้หญิงมันเคยทำให้ผมเป็นไข้และผมเคยมีสภาพเหมือนคนติดคุกเมื่อติดและหลงรักผู้หญิง

       ผม"เมคะนอ" ผู้พบาดพลั้งผมเคยอกหัก2ครั้งครับในชีวิต

       ผมจึงตัดสินใจทำตามสิ่งที่ผมสัญญากับตนเองและเคยพูดมาบ้างเมื่อตะกี้

     "ทันทีที่ฉากสนทนาฉากนี้เขากล่าวจบเนฟอมยิ้ม เพราะเนฟเคยมี

ปมความรักที่ซ้อนเร้นอยู่ในใจเช่นกัน

 

    " เมคะนอ"เขาจะพักการกล่าวต่อเพื่ออยากให้เนฟคุยบ้าง

แต่เนฟก็ไม่รู้จะคุยอะไร นอกจากปริบทที่สันติบาลสัญญาเมือวจิทำสัญญามาว่าห้ามเวอร์คุย" (ที่เมืองจิเขามีอะไรที่ไนอย่างไร กะใครคอนเทนจ์อะไรดรามาอะไร แม้เข้ากินกาแฟที่ร้านโรงเตี้ยมกาแฟเขาต้อง

เซ็นชื่อสัญญาก่อนจึงจะกินกสแฟที่ร้านได้ สรุปไม่ว่าอะไร 

เขาจะทำเป็นหนังสือสัญญาหมด)

       เนฟรู้จักดีแต่อมยิ้มรับอย่างเดียว

เนฟเมื่อคิดอยู่ต่อมาพบว่าเมคะนอคนนี้ว่า"ผู้ชายคนนี้แปลก"เท่าที่เข้ามาที่จิเพื่อการวิจัย

     จากจุดสนทนาจุดนี้

ทำให้เนฟคิดว่าอยากจะเปลี่ยนหัว

ข้อวิจัยจากเรื่องกัญ

ชาเป็น"เรื่องแนวสังคมวิกฤต"

เพราะเนฟสนใจอ่าน"เเอมิล-เดอไคม์(Emile Derkeim)นักปรัชญาสังคมชาวฝรั่งเศ สตอนเรียนในมหาวิทยาลัยระดับปริญญาชั้นสูงที่มหาวิทยาลัยเบล็นดิสกี

และเนฟพบว่าตนเอง

คิดว่าปรัชญาที่เป็นแม่แบบของศาสตร์ทั้งปวงตามแผนคลาสสิคกรีซเก่า

      แต่มาพบว่าสีงคมต่างหากเป็นแบบแผนใหม่แทนที่ระบบคลาสสิค

ที่ตนเองเห็นจะเป็น

      ก็!สังคมมนุษย์เกิดจากคนสองคนคุยกันสรรพสิ่งจึงเกิดม นี่คือการเริ่มต้นของปัญญา

"การตบมือแบบมือข้างเดียวตบไม่ดังถ้าตบสองข้างตบดังฉันใด"

ฉันนั้นแนวคิดของเนฟจึงได้กระนั้น

      แต่ต้องยื่นเรื่องขอเปลี่ยนหัวข้อที่ต้องใช้เวลาเป็นปีกว่าจะผ่านการอนุมัติหรือไม่อนุมัตินี้ได้ในภาวะเศรษฐกิจสังคมและการเมืองเฉกเช่นปัจจุบันนี้เมื่อจะทำอะไรสักอย่าง