ตอนที่6
เอว
เมื่อรักแรกของกอมส์สะดุดลง
รักสองก็ตามมา
มันก็สนุกดีแต่กอมมองๆแล้ว
มันก็อย่างนั้นๆแหละความรักและตัณหา
ไม่เคยอิ่มที่ท่านพูดไว้
กอมเริ่มมองว่าขนมปังปอนด์อาหารประจำวันมื้อหลักๆที่เรียกว่าอาหาร
มีข้าวสาลี่เป็นต้นมันก็ไม่เคยพอนั่นคือไม่อิ่มแม้อิ่มแล้วก็ต้องไปหามากินอีก
เอวกับกอมพูดถึงชีวิตรักแน่นอนอิ่มเอิบ
เอวไม่เคยตอบสนองกอมแม้ครั้งเดียว
นับจากแต่งงานกันมาเธอก็คงไม่อิ่มในรสรักและตัณหาเหมือนกันแม้ไม่เปิดเผยออกมาเป็นคำพูดว่าหิวข้าวมื้อต่อไปจะกินอะไร
เพื่ออิ่มคำว่าพอก็ไม่มี แม้ความจริง
พออิ่มมื้อหนึ่งไปแล้วคิดว่าพอ
แต่มื้ต่อไปด็หิวอีกไม่จบสิ้น
ตัณหาเชื่อว่าลดเมื่อแก่ลง เพราะเรี่ยวแรงที่จะถาโถมไปกับมันดูท่าจะหมด แม้กำลังใจ
และความอยากยังคงยืนกรานว่า"ยังต้องการมัน
แต่อาหารที่กอมและเอวกินนี้ มันไม่จบสิ้นมันอินฟิไนต์เสียจริงๆ
คิดดูวันหนึ่งเราต้องหิวสามครั้งมื้อ
แต่ว่าคนเราถ้าอายุขัย100ปี
ก็ต้องมี365*3รวม=1095มื้อปี
100ปีอายุขัยสมมุติก็จะเท่ากับรวม=109,500มื้อปี
อาหารที่เรากินแต่ละวันภารกิจมากเหลือสำหรับมนุษย์กอมนั่ง
ครุ่นคิดในวันหนึ่ง
ที่บ้านพักตากอากาศชายทะเลลมดี
และก็ที่ชายทะเลมีน้ำสีฟ้า ที่นี่เอง
กอมสนองความอยากของรสชาติและ
ความกระหายที่ลิ้นที่มันรูสึกว่าร้องขอตนอยู่
กอมจึงขออนุญาตเอวไปตกปลาและปลาหมึกกลางทะเลลึกชายฝั่ง
ถ้าสำเร็จก็จะได้กิน
ปกติกอมไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ชอบเรื่องปาณา
ในชีวิตเหมือนที่พ่อแม่ของกอมเองคือคุณห้าว
และคุณหอยเป็น กล่าวคือท่านทั้งสอง"กินเจ"ที่เรียกเป็นภาษาวิชาการว่าถือ"มังสะวิรัติ"ตลอดชีวิต
เพราะท่านทั้งสองบอกว่าผักสีเขียวมันคือเนื้อชนิดหนึ่ง
นี่คือสิ่งที่ท่านยืนยันไว้ และกอมจำได้ดีกับประโยคนี้
แต่กอมส์ก็ไม่เคยให้เหตุผลกับใครเลยว่า"ทำไมตนเองไม่เป็นมังสวิรัติด้วย"
แม้วันที่กอมส์คิดเช่าเรือออกทะเลไปตกปลาและหมึกมากินกับ"เอว"ที่บ้านพักตากอากาศนี้
เอวพอใจตามคำร้องขอของกอมส์ แต่จนเองปฏิเสธจะออกทะเลไปด้วยกันกับเรือเช่า
เพราะเอวกลัวน้ำ และความลึกชองทะเลอย่างมากและสุดๆ
และเอวชอบเมาคลื่นทะเลและความลึกมืดของน้ำทะเล แม้พ่อของเอวจะเป็นนายทหารเรือ
แต่ให้นั่งดูน้ำทะเลเฉยๆเอวแสนชอบ "เธอสารภาพ"
มิใช่ว่าเธอคิดจะมีชู้ตอนกอมส์
ออกทะเลในกลางคืนไปหาปลาและหมึกแต่ทิ้งเธอๆว้ตามลำพัง-ก็หาไม่!
แต่เธอบอกกัลกอมส์ว่าจะนอนหลับพักผ่อนหรืออ่านหนังสื
อ และเธอคิดอยู่ในใจว่าจะภาวนาให้กอมส์ออกทะเลไปอย่างปลอดภัยและกลับมาพบกันอีกเหมือนตอนตกลงว่าจะมาเที่ยวพักผ่อนชายทะเลกันก่อนกอมส์บอกลา
"ใช่"
เอวจะนั่งนอนภาวนาว่า"ขอให้กอมส์ได้ปลามาเยอะๆและเธอเตรียมตัวและใจลจะเป็นคนทำอาหารทะเลรสคาวผสมตะไคร้และใบมะกรูดมื้อนี้มื้อนี้
เพื่อจะมากินกันให้สำราญท้อง หรือจะอย่างไรก็หาไม่หรือสุดแท้แต่ใครจะคิด!
การออกทะเลไปตกปลาและตกหมึก
คยประมงบอกว่า"มันต้องมีเหยื่อไปล่อปลาและหมึกมา
มันจึงจะติดเบ็ด
สำหรับเหยื่อมีทั้งเหยื่อเทียมและเหยื่อปลา
กอมส์จำได้ว่าตุ๊กตาจีนที่กอมว์ซื้อสะสมไง้ทีทบ้านเป็นรูปปั้นคนตกปลามีหมวกงอบคนแก่มีหนวดเครายาวสีขาวสวมใส่เสื้อผ้าสีเทา
รูปปั้นนั้นดูเป็นปรัชญาขีวิตดี
สำหรับกอมส์ๆจึงซื้อสะสมมันไว้
เพราะคนเรามีชีวิตอยู่รอดมาทุกวันมันก็เหมือน การมีชีวิตแบบเสี่ยงๆ การมีชีวิตแบบลองผิดลองถูก
ถ้าเหยื่อที่คนนำไปล่อหลอกปลา ในการตกปลา
ๆมาบังเอิญมาติดเบ็ด
คนหาปลาก็โชคดีได้กินสมใจ
ถ้าไม่มีปลาเชื่อมันรู้ทันมันก็ไม่ตอดกินเหยื่แล่อที่เบ็ด!
สอ่งที่ตามมาคือ"ก็คนตกเบ็ดประสบก็คือผิดหวัง"
ในเมื่อปลาไม่กินเหยื่อที่พรานเบ็ดล่อ
จะโทษใครไม่ได้แม้แต่พระเจ้า
ฉะนั้นการตกปลาคือการเสี่ยง ถ้าได้ปลามาก็ถือว่ามีโชคและโชคที่เราจะได้มาที่ต้องลงทุน ค่าเช่าเรือออกทะเลแลแรงกายใจ
ที่ต้องฝ่าคลื่นน้ำและกระแสลม และบางครั้งฝนทะเลจะมาเป็นระยะๆ อย่างท้าทาย
แต่อย่างไรเสีย กอมส์ตัดสินใจออกไปตกเบ็ดกลางทะเลคืนนี้
ที่ไม่ไกลจากฝั่งมากนัก
และปล่อยให้เอวนอนคนเดียวกอดหมอนเพื่อรอคอยการกลับมา และเปิดประตูบ้านพักให้ของเขาในคืนนี้
ช่วงเวลาผ่านไป 4-5ชั่วโมงเห็นจะได้ มันช้าหน่อยเพราะการเดินทางๆทะเลมันอันตราย
เมื่อเวลาแห่งรอคอยการกลับมาของเอวผ่านไป
กอมส์ก็กลับมาพร้อมกุ้งและปลาแมคคาเรล1ตัวกุ้งใหญ่ทะเล3ตัว
แทนที่จะเป็นปลาหมึกที่ตอนแรกอมส์นึกอยากกินและตตั้งใจไว้
เพื่อนเดินทางร่วมที่เช่าเรือไปด้วยกัน เขาได้ปลาหมึกมามากแต่มิใช่ปลาและกุ้ง
ที่ตนต้องการเช่นกัน
สรุปผิดหวังด้วยการกลับมาแต่ๆด้สิ่งอื่นแทนที่
เมื่อเรือที่ทุกคนตีตั๋วเช่ากันไป กลับถึงฝั่งด้วยแรงเครื่องจักรเล็กๆ
เรือทอดสมอบนริมหาดทรายทะเล
กอมส์รู้จักปลาแมคคาเรล
แต่กุ้งที่กอมส์ตกได้มาทั้งเอวและเขาไม่รู้ว่า
มันเป็นกุ้งชื่อว่าอะไรแต่ตัวมันใหญ่น่ากินลำตัวกุ้งจตัวสีฟ้าครามมืดๆ
แต่ทั้งสองเชื่อว่ามันกินได้ไม่เมา
สำหรับเอวไม่เป็นและสันทัดกับครัวอาหารทะเลเท่าไหร่
และตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว
การจะไปตามหาจ้างแม่ครัวมาทำอสหารทะเลให้
ก็ใช่ที่!
สองคน จึงใช้นิ้วมือ แกะช่วยตนเองและความพยายามทำด้วยตาดูอย่างมีสติ และที่ห้องครัวบ้านพักตากอากาศหลังนี้มีแปกรณ์สะดวกทำครบเครื่องแนเป็นส่วนหนึ่งของบริการในสัญญาเช่าพัก
มื้อนี้ใช่วิธีทอดด้วยน้ำมันแทนการย่างอย่างที่ควรจะเป็น
ทอดเสร็จทั้งปลาและกุ้ง
เสริฟ์พร้อมน้ำจิ้มรสดีๆที่เอวเก่งเรื่องการทำน้ำจิ้มเป็นพิเศษ.
ในชีวิตของเอว
ขาดมะนาวและพริกไม่ได้ชอบ
พิเศษ
เพราะฉะนั้นอาหารก่อนฟ้าสาง
มื้อนี้จึงมีน้ำจิ้มรสเด็ดฝีมือของเอว
และกอมส์เขาชอบมากกับน้ำจิ้มที่เอวทำ จนกอมส์เกือบจะโพล่งปากพูดออกมาว่า"ชื่อของเอวเธอน่าจะชื่อ"คุณน้ำจิ้ม"มากกว่าหรือ"คุณมะนาว"
แต่กอมส์บังคับตนเองกดสติเอาไว้ไม่พูดประโยคคำนี้ออกมา.
เพราะมันอาจจะไม่ไปสบอารมณ์เมียรักขึ้นมาก็ได้"กอมส์เดาเอา"
เขาจึงเงียบไม่พูดอะไร คือคิดแล้วกลบให้มันหายไปกับใจที่ตนคิด
แต่ทั้งสองกินกันอร่อยไปเลยคืนนั้น ที่เป็นจุดเด่นในการมาทะเลครั้งนี้ก็คืออาหารมื้อนี้นั่นเอ
ง เป็นสิ่งต่างตอบแทนในการมาทะเลครั้งนี้เอาเสียทีเดียว นอกจากมุขอื่นๆ
สำหรับ
ทั้งสองอิ่มตื้อจากอาหารทะเลมื้อนี้
ที่ตนเองได้ไปตกมาด้วยมือและมีบรรยากาศทะเลในยามดึกสงัด
และก็ตื่นนอนสายมากเป็นพิเศษ แม้เวลาคืนห้องพักตากอากาศเป็นใจให้ขขี้เกียจ ที่ยังเหลือเวลาพักอสศัยอีกหนึ่งวันตามสัญญาที่ทั้งสองพร้อมใจกันจองเช่าไว้
อากาศทะเลที่นี่ ไม่น่าตำหนิสักนิดเดียว ไม่ว่ายามไหน ๆ แม้ลมพายุจะมาบ้าง บางครั้งลมก้อนโตมันจะกรรโชกแรง
ทะเลก็ยังสนุกเพราะน้ำทะเลหรือพายุทะเลจะมาแรงสักเพียงใดชายฝั่งของแผ่นดินไม่เคยจมไปกับน้ำทะเลที่กอมส์เองเชื่อว่าลมน่าจะพามา
"กอมส์รำพึงกับตนเอง"
เพราะฉะนั้นการได้มาพักผ่อนทะเล
มื้อนี้จึงเป็นสิ่งดีงามอย่างยิ่งสำหรับกอมส์
"เอว"พอใจมากที่สามีเธอชวนเธอมาเที่ยวที่บ้านพักผ่อนชายทะเลครั้งนี้
คลื่นทะเลที่นี่สวย มันรองรับกับสายลมมัรน ว่ายวนส่ายไปส่ายมาเหมือนกับว่าลมมันอยากจะพูดด้วยกับมนุษย์ที่ยืนมองเห็นมัน
ทะเลมันอมตะเสียจริงๆ!
กอมส์เคยอุทาน
นกหลายชนิดตัว เช่น นกนางแอ่นเป็นต้น
เจ้านางแอ่น มันบินหากินอย่างเสรี และ มันคืออิสรภาพ และสันติภาพสำหรับนกมัน ในท่ามกลางกลางบรรยากาศทะเล
นกนางแอ่น มันร่อนบินขึ้นๆลงๆสูงๆต่ำๆ มันแอ่นลมให้ธรรมชาติและสรรพสิ่งและคนเห็น
เมื่อมองมันอย่างพินิจ
กอมส์รู้สึกว่า:
มันแสดงได้อย่างเพราะพริ้งและสวยงาม เหมือนมันอบากจะชวนให้เราไปเป็นอย่างนกเยี่ยงมัน
แล้วทุกคนจะพบความสุขอมตะอย่างแท้จริงอย่างที่มันเป็นอย่างงั้น
อาหารในทะเลมีมากมายนัก
สำหรับมันเมื่อเทียบกับนกนางแอ่นที่กำลังบินวน "มันมีเพียงไม่กี่ตัวนับได้" แต่โอ้โห! แต่ปลาในทะเลนั้นอนันต์ และแสนนับยากว่ามีปลาทะเลกี่ตัว
สำหรับมัน
ทะเลกว้างเคว้งคว้างกว้างใหญ่มหาศาลสุดลูกหูลูกตาเมื่อใครมองออกไปข้างหน้าทะเล
ใครหนอบ้างที่ไม่ชอบทะเล "กอมส์คิดๆ"
นึกจะถามเอวว่าชอบทะเลมั้ย"คุณ"
แต่กอมส์ไม่กล้าถามเมียรัก
กอมส์ปล่อยให้สายตาของตนเองมันโต้ตอบกันเอง
เมื่อมีอะไรที่กอมส์อยากถามเอวขอความเห็นจากเอว
กอมส์ให้เกียรติเอวอย่างยิ่ง "กอมส์บูชาความเงียบ"ไม่พูดไม่ถามและโต้ตอบอะไรเลยกับเอวเมียรักของเขา" ไม่ว่าจะชอบหรือจำเป็นที่จะฝืนชอบอะไรขึ้นมา
และการที่กอมส์มีนิสัยอย่างนี้ในการดำรงชีวิตสมรส
"อันนี้"
เลยเป็นคุณสมบัติพิเศษที่กอมส์มี
ที่เอวนึกชอบกอมส์อยู่ในใจ
ในความที่สามีตนมีและการทำตัวของสามีเป็น
เอวคิดเสมอว่าตนเองที่โชคดีที่ได้สามีอย่างกอมส์ที่ถูกใจมากในชีวิต เหมือนดั่งเป็นราวกับว่า "พระเจ้าท่านเลือกให้มา
แต่เอวหารู้ไม่ว่า กอมส์คิดอะไรอยู่ในใจนอกจากนี้
ขากลับกอมส์และเอวนำปลาและกุ้งที่เหลืออีกอย่างละตัวมาฝาก"โนว
า"ที่
บ้าน
เขาทั้งสอง"แพค"มันย่าง
ดีคือปลอดมดและปลอดเชื้อโรคและปลอดกลิ่นหมึกทอดและปล
าแมคคาเรลทอด กลิ่นจะพบมันก็ต่อเมื่อเปิดเพคออกมาพร้อมกินเท่านั้น
