วันอาทิตย์ที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2564

ตอนที่ 17 : เอาเสียเถิดจะดีเอง

16. นวนิยายเชร์นัวร์(8506)


ตอนที่16

ชาร์ให้ชื่อตอนนี้ว่า"แอบมอง"

     เชนัวร์เป็นทั้ง บทกวี บทนิพนธ์ นวนิยาย
บทเพลงและอะไรทั้งหมดที่ทำหมดที่ทำ"ให้สบายใจ"


           นโยบายแอบมองของชาร์มีดังนี้ เจนก็คงรู้
เพราะเจนเป็นปัญญาชน และตัดสินใจมาทำงานตามสัญญาว่าจ้างที่คฤหาสน์ก็เพราะว่าเห็นว่าเจ้านายเป็นคนมีมรรยาทและแ
น่นอนการริดรอนและการละเมิดทางเพศจะไม่มีขึ้นที่เจนคนประสบภัยดามุกมามากแต่เก็บความไว้ในมจ "ไม่เคยพูดเปิดเผยให้ใครรู้แต่บอกกับชาร์"" ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้น ก็ต้องมีการรับผิดชอบตามมาเป็นมั่นเหมาะ "มิใช่คว้าน้ำเหลว" นี่คือสิ่งทั่เจนคิดอยู่ในใจเสมอ และไว้ใจชาร์ แม้บางครั้งเจนจะปล่อยตัวเกินไป เ
ช่น บางครั้ง "นุ่งผ้าหลุดลุ่ย วอบๆแวมๆขณ
ะทำงานที่คฤหาสน์ตลอดเวลาทำงาน4ปีผ่านไป แต่ชาร์ไม่ตำหนิ และชาร์กฌไม่ติดใจวะตถุทสงเพศเมื่อมีเหตุส่ออาการบัดสีบัดเถลิงเกิดขึ้น และเจนเองก็ไม่เจตนา เพราะเธอมีภารกิจมาก จนทำงานลืมไว้เนื้อไว้ตัว และที่คฤหาสน์ก็เป็นเขตลับปกปิดและหวงห้ามสำหรับบุคคลภายนอก"
และ
เพราะเห็นว่ามีชาร์เป็นเจ้านายดีมีคุณธรรมและมีมอรัลเลีย

     "คนจะรักกัน ชาร์ไม่ชอบให้ใครมาแอบมอง คนมาขอเหล้ากินฟรีไม่มีแรงงานตอบแทนชาร์ถือว่าเป็นคนขาดมอรัลเลีย"


       มาที่ทัศนคติของชาร์ต่อ ข่าวเด่นของโลกที่มีดาวเด่นของโลกเกิดขึ้นในโลกอีกหนึ่งดวง เธอเป็นมนุษย์
รู้จักกันในนามว่า"ลิซ่า" นี้คือความเห็นของชาร์

          Lalalisa_m in Instagram

          Lalalisa_m in Instagram

          Lalalisa_m in Instagram

          Lalalisa_m in Instagram

ในอินสตากราม เธอดังก้องโลกชั่ววินาทีจากขีดวัดด้วยสื่อมีเดียยักษ์ใหญ่ตัวนี้ตัวหนึ่ง

        ชาร์รู้มาจากเจน และเปิดดูพบว่าลิซ่าปรากฎการณ์นี้ มันอลังการ "มันอัจฉริยะ"จริงๆ  มันตีประวัติศาสตร์บันเทิงได้แตกเมื่อมองที่รายได้นับเป็นนาที ดิจิตอล มันสนุกมาก แต่ชาร์ไม่ได้สนใจตัวนี้. 
       ชาร์สนใจจาการความสุขใจที่เกิดจากการมองเฟ็นและเสพสิ่อตัวนี้ท่านั้น




         แท้จริงลิซ่าคือแรงกระตุ้นให้คนขยันมุมานะ ตื่นตัวไปกับแรงเต้นแรงเหวี่ยงที่ผ่านการฝึกปรนมาอย่างดีและที่ลิซ่ามีแววอัจฉริยภาพกอร์ปกับเสียเพลงแปลกๆใหม่
ๆ ๙นิดแบบวัฒนธรรม hip-hop-และ rapper และเป็นK-pop(Koria-popular) สะท้อนให้สังคมยุคสมัยรอสงครามโลกที่3เกิดที่สงครามโลกกำลังจะเข้ามามีบทบาทในมิติต่างๆที่ทุกคนเฝ้าแวดระวัง  
ก็หากมีสมรภูมิสงครามแบบสมัยสงครามเวียตนามที่มีดาราดังของโลกมาให้กำลังใจทหารมจทหารจีไอGI(Goverment issue)

สนุกสนานช่วงพักผ่อนจากการรบ
ถ้าตอนนี้มีสมรภูมีสงครามยืดเยื้อเกิดขึ้นเกิดมีรายการ" ลิซ่า" เข้าไปปลอบใจทหาร "ชาร์คิดว่าสงครามคงสงบลง"ได้ อันนี้เป็นความคิดของชาร์นะ มิใช่บทวิพากษ์วิจารณ์วิเคราะห์ข่าวของหนังสือพิมพ์ เพราะ "เชร์นัวร์"เป็นนวนิยายและชาร์เป็นพระเอกขอ
งนวนิยายเรื่องนี้



ความดังของลาลิซ่าLisaเกิดมาในยุคคาบเ
กี่ยวกับไวรัสโควิดCovid-19ที่กำลังคุกคามโลก
เมื่อข่าวนี้มาถึงหูขาร์

มันทำให้ชาร์ลืมเรื่องโควิด19ที่กำลังระบาด
มันทำให้ชาร์ทึ่งในความสามารถของสุภาพสตรีเหมือนไอดอลเด็กหญิงผู้ไร้เดียงสาผลุดมา เขย่าโลก จากผลงาน ที่จุดประกายให้คนทั้งโลกติดตามตนเองด้วยเสียงเพลง
เพลงและลีลาการเต้นการรายรำขับร้องอันสะดุดยิ่ง


"มันมาไวมาก มันมันส์และสนุกและจุใจคนทั้งโลก "มันกระตุ้นให้คนตื่นจากหลับไหลและซมซานกับพิษโควิดไวรัสที่กำลังระบาดเพราะ พิษตัวนี้เทียบเท่า สงครามโลกครั้งที่3ทีเดียวแต่มันเป็นสงครามระหว่างไวรัสกับมนุษย์เท่านั้น


กระแสรายได้ไม่ต้องถามมันเบ่งบานเหมือนดอกเบี้ยและหุ้นซื้อขายดิจิตอลทีเดียวละ
สิ่งนี้ รวมทั้งการโป่โมการซื้อจายส่งออกสั่งเข้าตามมาแบบ(Brand ambassador) เป็
นสากลเลย ที่มันนับวันทะยานขึ้นแบบจรวดไปโลกอวกา
ศทีเดียว





เสียงเพลงและการเต้นที่แหวกแนวและเพลงใหม่ๆและความสวยและเท่ห์งามสุดอลังการ เ
กิดขึ้นเป็นมิติใหม่ที่ทำให้ชาร์ต้องติดตาม
ไปกับเสียงวิจารณ์ที่ฝ่าเข้าไปทั้งแวดวงในเชิงบวกเชิงลบอันสันติวิธีจริงๆ

           ชาร์วางปากกาจากการตรวจแก้นิยายให้"คุณวิ"ทันทีสักพัก เมื่อไลฟ์สดเกิดขึ้นส่งผ่า
นมือถือมาถึง ชาร์พักมือทันทีเมื่อเสียงเพลงของเธอผ่านมา



เพื่ออุทิศให้กับการพักผ่อนและเสียงดนตรี
ในชุดลิซ่านี้

มิใช่โฆษณาแต่มันเป็นมนต์ขลังระทุขึ้นมา
เหมือนคนมาจถดประทัดขอหวยที่ศาลเจ้าพ่อตาเดียวในเชร์มัวร์เลยทีเดียว

สรุป"ต้องหยุดฟัง"
เหมือน
ดุจดังเด็กนักเรียนทุกคนต้อวหยุดภารกิจทั้งหหทด เมื่อเสัยงเพลงขาติที่หน้าเสาธง
ดังขึ้นในตอนเช้าก่อนเข้าห้องเรียนกระนั้น



         ชาร์เคยพบว่า คนขาด้วนที่ โรง
พยาบาลใหญ่แห่งหนึ่ง(ปกปิดชื่อ)ในแดนไ
กลเป็นวอร์ดwardคนขาพิการ คือเมื่ออุบัติเหตุไฟไหม้โ่รงพยาบาลเกิดขึ้น ทำให้คนพิการสามารถเดินวิ่งหนีไฟลงมาจากอาคารได้อย่าง
ปลอดภัย ในขณะที่พวกเขาตามปกติ
เดินไม่ได้นอกจากพึ่งพยาบาลพยุงเท่านั้น


      "ความกระตือรือร้น" มันปาร์ค(Spark)ให้ทุกขีวิตตื่นจากความหลับ

"มันทำให้เกิด"

ผลจากการติดตามและติดใจในนักร้อง



เเนวการเต้รและเริงรำ
ทำเพลงอย่าง"ลิซา"นี้ทำให้คนทั้งโลกตื่นตัวลืมโึควิด-19ไปหมดสิ้น
ชาร์คิด


หวนกลับ มาติดใจเสียงเพลงและการกระโดดโลดเต้าที่เร่งร้าว และได้อารมณ์ แม้ไม่ทุกคนที่ชอบ
แต่ก็มีสิ่งที่ทำให้ " ประกายแห่งความจริง
เกิดขึ้น"


        มีการขับเคลื่อรเกิดขึ้น"ทันที ตามมา หลังข่าวสะพัดนี้ลือกระฉ่อนออกไปในทุกทุมโลก

นับว่าทุกหย่อมหญ้าในที่ๆคลื่นโทรศัพท์เข้าถึง ยิ่งมา"ยุคควอนตัม และยุคโฟตอน(Quantum &photon)ที่ ตัวนี้
สื่อและเสียงภาพมีพลังระบาดไวผ่านมือถือที่ทุกคนมีโดยไม่มีเครื่องนำพาให้เห็นไ
ด้ "แต่ภาพกายภาพเกิด" มันเป็นอุปกร
ณ์ เทียบให้ดูคือ ถ้าเช่นรถไฟต้องกินฟืนหรือน้ำทันทีที่วิ่งบนรางแต่เห็นคนทำ แต่เจ้าควอนตัมและโฟตอนนี้มันเดินทางมาถึงมือผู้เสพได้ไวแทบจะกว่าเสียง"ทำ" ไม่ปรากฎคนทำแต่มีที่มาที่มาไป"นะไม่แปลกนะ ก็โลกมมันเจริญแล้วไง! คือมันใกล้จะพบพระอาทิตบ์และพระจันทร์ดวงใหม่ๆเกิดขึ้นหรือหลบซ่อนที่ไหน เราจะพบอีกกระนั้น" กล่าวคือทฤษฎีในสิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้กลับเป็นไปได้"
"น่ะ ๆ !เพื่อนมนุษย์"





ตามปกติเรื่องดังๆที่เป็นกระแสมักจะมาจาก
ทางตะวัตกแต่คราวนี้เรื่องกังๆที่เป็นกระแสมันมาจากทางตะวันออก" ชาร์ขอชม "
มันเป็นความพิศดารของธรรมขาติที่มนุษยชาติต้องยอมรับไว้โดยดุษฎี"


และชาร์เองก็เป็นผู้ติดตามอย่างบ้าคลั่ง
อยู่ด้วย"อย่างมิได้แกล้งทำทีนะ"



ถามว่าทำไมจึงชอบ"ลิฃ่า"
"ชาร์ไม่มีคำตแบ เพราะไม่รู้จะตอยยังไงจึงไม่ตอบ"
ดูเอาเองก็แล้วกัน"ขาร์เสริม"


        แต่มิวายเจนกล่าวเสริมว่า "ดามุกใช้
การหักล้างเชิงเผ่าอนุพันธุ์หลากชนิดสงครามเย็นร้อน สงครามเอ็น และสงครามตึง แต่แนบเนียนมีเป็นแบบศิลปะภาพวาดแต่นอกส๊ตร(คือภาพที่วาดถ้าออกมาดีก็เห็นด้วย แต่ถ้าออกมาไม่ดีก็จะไม่ปรากฎคนทำ คือจับฺผิดใครไม่ได้นั่นเอง


คือจับผิดยากต่อไปอีก ในมิติมืดอีก 

      เจนยังคงนำเรื่องดามุกที่เจนพยายามจะมากล
บเกลื่อนอารมณ์สุขและเพลินสบายในเสียงเพลงของลิซ่า ในตอนนี้ของชาร์
     คือ แต่ชาร์รู้ว่า เธอทำด้วยบริสุทธิ์ใจเจตนา เพราะเธอประสบภัยดามุกมา "ว่างั้น"

ก็ดีถ้าพบความจริง แล้วว่าดามุกขาดมอรั
ลเลีย คือดามุกชอบ"แอบมอง"ละเมิดสิทธิ์ทางตากับใครอื่นนั้นตามที่เจนพยานมา


ชารฺถือว่าผิดและต้องกำจัดและทำลายเสี
ยคนประเภทนี้" ถ้ามี" แต่ตอนนี้ชาร์พบว่า"ยังไม่มี" ที่มีแล้วนั้นมันเป็นอุบัติเหตุจริงๆ"



ชาร์หนักแน่นพอ "ว่า สรรพสิ่งเปฺ็นอลังการๆชาร์ไม่เคยติดใจว่าอะไรจะเกิด เพราะสรรพสิ่งมันเป็นธรรมชาติ แต่ชาร์ก็รับฟังมิติที่เจนกล่าวมาทุอย่างต่อไป

เพราะขาี์ถือว่า มันคือ"สิ่
่ง"

   สุดท้ายชาร์ตอบว่า  "ก็มันเป็นวิทยาศาสตร์"กล่าวคืออะไรที่เป็นตัว ดามุกก็ดี อื่นใดก็ดี เรื่องหอคอยในงาข้างก็ดี เรื่องสงครามเสือกระดาษก็ดี นี้ ชาร์ถือว่าเป็นวิทยาศาสตร์

คืออย่างงัย
"คือ"

มันต้องผ่านพิสูจน์และทด
ลองสังเกตและแล้วก่อน "ฉันจะยอมรับเธอพูด"


























              อ่านความจริงของ"มอรัลเลีย" :Morralia"ต้องอย่างงี้ อ่านนิยายตอนล่างนี้ดูนี้ดู แล้วลองคิดดูว่า
มอรัลเลียคืออะไร

"เพราะมอรัลเลียมันเป็นคสทมละอายในเชิงคุณธรรมที่ทุกคนต้องมีโดยไม่ต้องสอน"













ที่กระท่อม ไม่มีไฟฟ้าใช้มีแต่น้ำบ่อมีตุ่มใหญ่ และเตาฟืน เตาย่าง มีแต่ไฟแสงอาทิตย์ติดไว้ช่วงหลัง และ เป็นเขตหวงห้าม
ใครเข้ามาที่กระท่อมถือว่าบุกรุก มีป้ายติดไว้
ถ้่าตอนนี้ใครเข้ามาแสดงว่า"มาเพื่อฆ่ามุ่งร้ายชาร์" ตำรวจเห็นให้จับทันที

       แม้"เจน"ทาสคนใหม่
ก็ไม่อนุญาตเข้ามาทุกกรณี
ที่กระท่อมเชร์นัวร์นี้ เพราะกลัวผี"คุณวิ"ดุเอา
เนื่ิองจากเธอหึงหวงมาก(พ่อมด"สิงคล
า อายุมาก หนวดขาวโพลน ยาวเฟื้อย เดินไม่ค่อยไหว มีไม้เท้าเป็นพาหะในการเดิน ตาบอดหนึ่งข้างๆซ้ายและเป็นหมองู มีว่านงูไว้ในครอบครอง คนเชร์นัวร์ถือว่าท่านเป็นพ่อมด"


         ในวันฝังศพ"คุณวิ"ท่านทำนายบอกชาร์ไว้หลังวิตายลง

          ชาร์รับฟังและพองขนเมื่อได้ยินคำนี้จากท่าน


     ที่ กระท่อมเชร์รัวร์ติดกับสระบัวเป็นสระใหญ่ มีกบและตัวนาก เขียดน้ำค้าง จิ้งหรีดขาว และตัวตะกวด และงู่เห่าและตัวพัวพอนชุกชุมมากเป็นนิเวศน์สมบูรณ์ "ท่านปลัดอำเภอท่านหนึ่งยืนยัน" ตอนมาตรวจเยี่ยมดูความสงบในพื้นที่ นานมาแล้ว และมีบันทึกในสมุดเยี่ยมถูกเก็บรักษา
ไว้ที่บนคฤหาสน์


หนังสือเล่มนั้นมีชื่อว่า:


หนังสือcounter point ของAldoux Huxley
เขาแปลว่าจุดเคาน์เตอร์จุด งานที่ซับซ้อนในการมองตัวละครอื่นจากเรื่องที่เจาะจงมาเฉพะของตัวละคร(จำเป็นมีอ้างอิง)ตีพิมพ์ พ.ศ.2471

 

"คุณวิ"ซื้อมาจากปารีส ที่ร้านขายหนังสือเก่าริมฝั่งซ้ายแม่น้ำเซน
ชาร์จำได้เพราะวิบอก แต่ชาร์ไม่มั่นใจ
สรุปวิซื้อมาไม่ได้ขโมยหรือหยิบจากเพื่อนมาเฉยๆ" ว่างั้น"

 

ทำไปทำมาชาร์ได้เจน
เป็นคู่คิดคู่ขา แต่ชาร์ไม่มีอะไรกัน"

 

พวกทาสที่เขนัวร์และพวกดามุกคิดว่าเจนเป็นเมียลับของชาร์แน่

"แต่ป่าวลย"

ทางฝ่ายมองว่า "เจนทำทีว่าเป็นคนใช้มีเงินปี(เงินเดือน)จากคฤหาสน์ แต่ชาร์กับเจนไม่มีอะไรกันที่จะทำให้พวกดามุกเชิงลบจัดฉากมาตั้งวงจรปิดแอบดูได้

เพราะเดี๋ยวนี้มีกล้องวจรปิดชนิดละเอียดสุดขีดแล้วเฉียดๆเหนือการพิสูจน์ด้วย

คาร์บอนส์14 และาแล้วและสาธารณะถ้าใครมีเงินซื้อมา

ที่เดียวที่เทคโนสมัยใหม่ขาดไป

คือกลิ่นคือส่งกลิ่นทางมือถือ ถ้าทำได้


 "เพราะเจนเชื่อว่า มนุษย์ทำได้ทุกอย่าง"

วันหนึ่งเจนได้สารภาพกับชาร์" อย่างนี้

ทำเอาชาร์หัวเราะเมื่อได้ยินคำนี้แต่คล้อยตา
มเจน เพราะเจนเป็นคนใ
ช้ แต่เจนก็เป็นปัญญาชน


"ชาร์ไม่สะอึกในคำพูดของเจน"

พวกดามุกคิดว่า ชาร์นี้โง่
บัดซบ เป็นเศรษฐีส่วนเกิน
มีแต่อดีต แต่ทั้งที่รู้ว่าชาร์ตอนนี้เป็นกุมารทองก้นรั่ว

แม้กระนั่น พวกดามุกยังรุมกันอิจฉาและริษยา
คอยจ้องว่า " ชาร์น่าจะโอนส่วนเกินมาให้พวกตน แต่
ดามุกทำไม่ได้ แต่มีทาง
By -passคือทางเบี่ยง
เขากำบังทำกันแบบลับๆ คือหน้าไหว้หลัง

หลอก ตีหน้าซื่อใจคด แบบหน้าอย่างหลังอย่าง
 ชาร์รู้ข้อนี้จากเจนทาสใหม่ว่า

"เราต้องคอยติดตามแนวคิดของดามุก ว่าเขาจะทำอย่างไรต่อไป "ชาร์นั่งครุ่นคิดอยู่
อย่างภาพปั้นของ.......ครุ่นคิด :Le Penseur- The Thinker) งโดยโอกุสต์ รอแด็ง
ปฏิมากรชาวฝรั่งเศส ที่ตัวจริงปั้นตอนนี้อยู่ที่ กรุงปารีส ในประเทศฝรั่งเศส แต่มีรูปจำลองอีกมากมายทั่วโลก รูปชายแต่ปูนปั้นภาพคนนั่งคิดเหมือนมีความขัดแย้งภายในนี้

รูปปั้นนี้มักจะใช้เป็นสัญลักษณ์ของปรัชญาแห่วคนครุ่นคิด
ที่ปั้นโดย...Auguste Rodin..(ออกุส โรแดง=ภาษาฝรั่งเศส..สำหรับรูปจำลองมีหลายๆแห่งทั่วโลก แต่ ในส่วนที่ชาร์เคยเห็นที่มันปรากฎกลางถนนสายหนึ่งในในเมือ
งของปารีส(Arrondissement
เขตที่....)

เขามีไว้เป็นอนุสรณ์ ที่ชาร์เห็นขณะเดินเชื่อว่ามิใช่ตัวจริงเพราะตัวจริงเป็นบร็อนซ์และหินอ่อน
อย่างไรก็ตามชาร์ไม่ชอบเป็นคนอ่อนอ้างอิงหลักฐาน คือเมื่อไม่แน่ใจจะไม่นำมาพูดอ้าง
ทุกอย่างในชีวิตชาร์จึง
เน้นการอ้างอิงที้พบมาด้วยตนเองกับตา ราวกว่าเหมือนกับการมีโอกาสได้ปรากฏตัวบนที่หน้าบัลลังก์ศาล

จึงพูดให้คนอื่นฟังได้ จึงทำจึงพูดจึงสื่อต่อ


ชาร์จำได้ที่เที่ยว และหลงทางไป เลยเหลือบไปเห็นเข้าเป็นอาหารตา (food of visions) อาหารใจ(food of thoughts)ชิ้นนี้เข้า ในวันหนึ่ง
ก็นี้งัย ที่ชาร์ชอบปั้นแกะอย่าง ปฏิมากรทำในโอกาศต่อมา

ตอนชาร์เรียนศิลปะระดับอนุปริญญาก็เลือกวิชาปั้นเป็นวิชาโท

 

ยอมรับว่าเคยเรียนมาบ้างเป็นวิชาโท ในระดับอนุปริญญา และสอบได้ 
!

แต่เมินเสียเถอะ'ดามุก' คิดหรือว่าข้าจะทำให้ส่วนเกินที่ข้ามีอยู่นี้นี้หายไปจากตัวข้า !  "ชาร์ทนงใจในตัวเองอยู่ในใจอย่างเงียบ" เพราะส่วนเกินชิ้นนี้มันเป็นมรดกชิ้นสุดท้ายที่ขาร์เหลือ

มันเหลือพร้อมกับลมหายใจชุดสุดท้ายก่อนตายที่มันดื่มกินได้ "นี่คือปณิธานของชาร์"

 

!โง่บัดซบ!  


ดามุกมองชารฺ์ด้วยใจหนยามเหยียดต่อปณิธานของชาร์

 

และชาร์ก็ยอมรับว่าตนเองนะโง่ในสายตาของพวกดามุก 

"แต่เดี๋ยวก่อนสหาย-
เราจะขายความโง้นี้แก่เจ้า" เพราะเราไม่คิดคิดคดโกงทรยศต่อความรู้สึกของใครๆเหมือนพวกเจ้า"

เราจะทำความโง่ของเราให้ฉลาดให้เป็นสิ่งใช้ได้เหมือน ดังที่สำนักปรัชญา
Unlinitarian สื่อเอาไว้คือ'ลัทธิอรรถประโยชน์'


ให้ได้พวกสูเจ้าจงรู้ไว้ 

 

ข้ามีส่วนเกินของข้าเป็นเดิมพัน

ข้าทำได้


ก็เพราะพวกเจ้าคิดลบอย่างที่พวกเจ้ากำลังคิดงัย !พวกเจ้าจึงเป็นคนมีบาปในสายตาของสังคมเชมัวร์"
ชาร์กล่าวในมิตินี้ในใจของตนเองในที่สุด อย่างมั่นใจว่าไม่ผิด คือAbsolutely true. and correct.ที่แปลว่า

มันต้องถูกและจริง อย่างไม่ต้องสงสัย.


ความจริงจนเกินไปความจริงจนเกินไปความจริงจนเกินไป

 




 







วันหนึ่ง
ผ่านม่านหน้าต่างเชนัวร์ออกไปที่ที่ทุ่งมีหญ้าป่านาและฟ้ากว้างอย่าง (impress)ประทับใจ
ของช่วงเช้าวันหนึ่ง

คนเขารวยกันตูมตาม
แต่ชาร์ไม่มีวี่แววว่าจะรวยเหมือนเขาบ้าง 'ท่าดีทีเหลว'
'ดามุกเหยียดชาร์กัรถ้วนหน้า"

"อ้าว!ทำไมพวกเธอยังมาคงตามล่าความโง่ของ(ชาร์)เราอีกล่ะ"


ชาร์กล่าวโต้ความรู้สึกของพวกดามุกอยู่เงียบๆ
และ
คิดต่อไปพูดต่อไปในใ
จอันสดใสและปราศจากอคติของตนเองว่า

:
 ก็ถ้าตนเองคิดว่า 'เราโง่ เจ้าจงไปตามคนที่รวย และรีดไถ และจ้องเอาความมั่งมี
และส่วนเกินของคนรวย