วันอังคารที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2560
วันศุกร์ที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2560
วันพฤหัสบดีที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560
j159
j159
j159
ผมฟังเพลง
เผ่ากิยองตินเริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตผมทุกวัน
ผมจึงประกาศสงครามกับชนเผ่านี้
เป็นสงครามเย็นและลับ
คือระวังตัว
และอันราย
ไม่ไว้ใจคนที่สงสัยว่ามาจากเผ่านี้
ถ้าเป็นผู้หญิงขอหมั้นก่อนๆที่จะได้เสียกันนั้นต้งแต่งงานก่อน
ผมกลัวคนเยี่ยงเผ่ากิยองตินมาหลอกกินไข่แดง
มีปัญหากับชายใดขออนุญาตแม่ก่อนจึงมีนัดได้
อันนี้สมมุติ
ผมมิใช่ระวังเผ่ากิยองตินจนขึ้นสมองนะ
เพราะการระวังเกินไปก็เป็นโรคจิตประสาทชนิดหนึ่งได้
ผมว่า
มาลาเรีย (อังกฤษ: malaria) หรือไข้จับสั่น ไข้ป่า ไข้ป้าง ไข้ร้อนเย็นหรือไข้ดอกสัก เป็นโรคติดเชื้อของมนุษย์และสัตว์อื่นที่มียุงเป็นพาหะ มีสาเหตุจากปรสิตโปรโตซัว (จุลินทรีย์เซลล์เดียวประเภทหนึ่ง) ในสกุล Plasmodium (พลาสโมเดียม) อาการทั่วไปคือ มีไข้ อ่อนเพลีย อาเจียนและปวดศีรษะ ในรายที่รุนแรงอาจทำให้ตัวเหลือง ชัก โคม่าหรือเสียชีวิตได้[1] โรคมาลาเรียส่งผ่านโดยการกัดของยุงเพศเมียในสกุล Anopheles
(ยุงก้นปล่อง) และปกติอาการเริ่ม 10 ถึง 15 วันหลังถูกกัด
หากไม่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม
บุคคลอาจมีอาการของโรคในอีกหลายเดือนให้หลัง
ในผู้ที่เพิ่งรอดจากการติดเชื้อ การติดเชื้อซ้ำมักมีอาการเบากว่า
การต้านทานบางส่วนนี้จะหายไปในเวลาเป็นเดือนหรือปีหากบุคคลไม่ได้สัมผัสมาลาเรียอย่างต่อเนื่อง[1]
เมื่อถูกยุง Anopheles
เพศเมียกัดจะนำเชื้อปรสิตจากน้ำลายของยุงเข้าสู่เลือดของบุคคล
ปรสิตจะไปตับซึ่งจะเจริญเติบโตและสืบพันธุ์ มนุษย์สามารถติดเชื้อและส่งต่อ Plasmodium ห้าสปีชีส์ ผู้เสียชีวิตส่วนมากเกิดจากเชื้อ P. falciparum เพราะ P. vivax, P. ovale และ P. malariae โดยทั่วไปก่อให้เกิดมาลาเรียแบบที่รุนแรงน้อยกว่า สปีชีส์รับจากสัตว์ P. knowlesi พบมากในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การวินิจฉัยมาลาเรียตรงแบบทำโดยการตรวจเลือดด้วยกล้องจุลทรรศน์โดยใช้ฟิล์มเลือดหรือการวินิจฉัยชนิดรวดเร็ว (rapid diagnostic test) ที่อาศัยแอนติเจน มีการพัฒนาวิธีซึ่งใช้ปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรสเพื่อตรวจจับดีเอ็นเอของปรสิต แต่ยังไม่มีใช้แพร่หลายในพื้นที่ซึ่งมีโรคมาลาเรียทั่วไปเนื่องจากราคาแพงและซับซ้อน[2]
ความเสี่ยงของโรคลดได้โดยการป้องกันไม่ให้ถูกยุงกัด โดยใช้มุ้งหรือสารขับไล่แมลง หรือด้วยมาตรการควบคุมยุง เช่น การฉีดพ่นยาฆ่าแมลงหรือการระบายน้ำนิ่ง
มียารักษาโรคหลายชนิดที่ป้องกันมาลาเรียในผู้ที่เดินทางไปยังบริเวณที่พบโรคมาลาเรียทั่วไป
แนะนำให้ใช้ยารักษาโรคซัลฟาด็อกซีน/ไพริเมธามีนบางครั้งในทารกและหลังไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ในบริเวณซึ่งมีโรคมาลาเรียอัตราสูง
โรคมาลาเรียยังไม่มีวัคซีน แต่กำลังพัฒนา[3] การรักษาโรคมาลาเรียที่แนะนำ คือ การใช้ยาต้านมาลาเรียหลายชนิดร่วมกันซึ่งรวมอาร์ตีมิซินิน[3][1] ยาชนิดที่สองอาจเป็นเมโฟลควิน ลูมีแฟนทรีนหรือซัลฟาด็อกซีน/ไพริเมธามีน[4] อาจใช้ควินินร่วมกับด็อกซีไซคลินได้หากไม่มีอาร์ติมิซินิน[4] แนะนำว่าในพื้นที่ซึ่งมีโรคมาลาเรียทั่วไป ให้ยืนยันโรคมาลาเรียหากเป็นไปได้ก่อนเริ่มการรักษาเนื่องจากความกังวลว่ามีการดื้อยาเพิ่มขึ้น มีการพัฒนาการดื้อยาในปรสิตต่อยาต้านมาลาเรียหลายชนิด เช่น P. falciparum ซึ่งดื้อต่อคลอโรควินได้แพร่ไปยังพื้นที่ซึ่งมีการระบาดมากที่สุด และการดื้อยาอาร์ทีมิซินินเป็นปัญหาในบางพื้นที่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้[3]
โรคนี้แพร่หลายในเขตร้อนและอบอุ่นซึ่งอยู่เป็นแถบกว้างรอบเส้นศูนย์สูตร[1] ซึ่งรวมพื้นที่แอฟริกาใต้สะฮารา ทวีปเอเชียและละตินอเมริกาบริเวณกว้าง โรคมาลาเรียมักสัมพันธ์กับความยากจนและยังอาจเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ[5][6]
ในทวีปแอฟริกา มีการประเมินว่ามีการสูญเสีย 12,000
ล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปีเนื่องจากค่าใช้จ่ายสาธารณสุขเพิ่มขึ้น
เสียความสามารถการทำงาน และผลเสียต่อการท่องเที่ยว[7] องค์การอนามัยโลกประเมินว่ามีผู้ป่วย 198 ล้านคน ใน พ.ศ. 2556[8][9] มีผู้เสียชีวิตด้วยโรคมาลาเรียระหว่าง 584,000 ถึง 855,000 คน ส่วนใหญ่ (90%) เกิดในทวีปแอฟริกา[8][10](malaria)
อ้างอิงจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2
ผมพบว่าแขกที่มาหาผมวันนี้ไม่ได้รับเชิญ
พายุงเชื้อมาเลเรียมาแพร่ที่บ้านอานองเต
ผมรู้สึกเหนื่อยและเพลียและมีไข้
ผมจะต้องไปหายามากินนวันพรุ่ง
สงสัยตัวนี้ยาควินิน
จากต้นควินิน
แต่ให้ถูกสเปกต้องไปตรวจเลือดตามวิธีของหน่วยมาเลเรีย
หน่วยนี้ผมจำได้เมื่อสมัยก่อน ยุคไอ ที
นั้นเขาฉีดยา ดีดีที ตามหมู่บ้านทั่วไปให้ฟรี
ผมเชื่อว่ามีไข้
เมื่อวานนี้ดีไม่เป็นไร
วันนี้เปลี่ยนไปหลักพบแขกไม่ได้รับเชิญท่านผู้นี้
ผมเชื่อว่าเขาพาเลือดยงมาเลเรียมาแพร่แน่นอน
เพราะเขาออกมาจากป่ามาเลเรีย
ดีดีที (DDT) ย่อมาจาก ไดคลอโรไดฟีนิลไตรคลอโรอีเทน (อังกฤษ: dichlorodiphenyltrichloroethane) เป็นยาฆ่าแมลงประเภทสารสังเคราะห์ออร์กาโนคลอรีน นิยมใช้มาตั้งแต่ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
ดีดีทีถูกสังเคราะห์ขึ้นเป็นครั้งแรกตั้งแต่ปี ค.ศ. 1874 โดยออตมาร์ ซีดเลอร์ นักเคมีชาวออสเตรีย [2] แต่นักวิทยาศาสตร์เพิ่งทราบคุณสมบัติในการกำจัดแมลง ในปี ค.ศ. 1939 จากการค้นพบโดยพอล แฮร์มันน์ มูลเลอร์ นักเคมีชาวสวิส จากนั้นดีดีทีได้ถูกนำมาใช้ในการควบคุมโรคมาลาเรียและไข้รากสาดใหญ่ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และนิยมใช้กำจัดแมลงศัตรูพืชและผลผลิตทางเกษตรกรรมในช่วงหลังสงคราม ประมาณการว่ามีการผลิตและใช้งานดีดีทีถึง 1.8 ล้านตัน [1]
ในปี ค.ศ. 1962 นักชีววิทยาชาวอเมริกันชื่อ ราเชล คาร์สัน ได้ตีพิมพ์หนังสือชื่อ Silent Spring บรรยายถึงผลกระทบของดีดีทีต่อสิ่งแวดล้อม, การก่อให้เกิดมะเร็งในมนุษย์ และทำให้สัตว์ป่าหลายชนิดโดยเฉพาะนกเช่น อินทรีหัวขาว มีจำนวนลดลงจนเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ [3]
ทำให้เกิดการศึกษาวิจัยสืบเนื่อง
และรณรงค์ให้ยกเลิกการใช้ดีดีทีอย่างขนานใหญ่ในสหรัฐอเมริกา
จนมีการประกาศใช้กฎหมายห้ามใช้ดีดีทีในสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1972
และเกิดอนุสัญญาสตอกโฮล์ม ห้ามการใช้ดีดีทีทั่วโลกมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2001 [4]
อ้างจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%97%E0%B8%B5
คนเผ่ากิยองตินยังเลี้ยงต่อไว้ต่อยแขกไม่รับเชิญได้อีกด้วย
ตัวต่อหัวเสือนี้เมื่อกัดต่อยแล้วต้องเอาเหล็กไนมันออกทันที
เพราะพิษมันถึงตายได้ถ้าปล่อยให้เหล็กไนของมันติดกับเนื้อเราที่มันต่อย
ผมเคยโดนในเขตต่อนี้ชุกชุมเป็นไข้สองเดือน
สียเงินรักษาตัวไปหนึ่งหมื่นบาท
เพราะผมมีอาการคล้ายจะตายเอา
เมื่อโดนต่อชนิดน้ต่อยเอา
ท่านบอกว่าเมื่อดนมันต่อย อนามัยที่ใกล้เคียงที่สุดช่วยเขี่ยเหล็กไนของต่อนี้ได้ได้
มันเป็นคติชนวิทยาเสียแล้วที่จะเรียนรู้การต่อสู้กับต่อชนิดนี้อย่างไร
มีคนตีรังต่อชนิดนี้ได้
ท่านบอกว่ามันกลัวไฟ
และอย่าให้มันมาแตะต้องโดนตัวเราเด็ขาด
ถ้ามันบินเข้ามาใกล้เรา
รีบปัดตัวต่อออกไปทันที
เขาบอกว่ามันมีเชื้อไววรัสอีกด้วย
ผมฟังเขามาว่าอย่างนั้น
ต่อ (อังกฤษ: wasp)คือแมลงสังคมซึ่งมีนางพญาเป็นจุดศูนย์กลางชนิดหนึ่งที่อยู่ในวงศ์
Vespidae มันถูกจัดให้เป็นแมลงประเภทที่ทั้งกินเนื้อและพืชเป็นอาหาร
ต่อในโลกนี้มีอยู่หลากหลายสายพันธุ์
มนุษย์สามารถนำตัวอ่อนของต่อมาทำอาหารได้
ต่อทำรังด้วยเศษใบไม้กับน้ำลาย ลักษณะกลมและรี ขนาดของรังจะขึ้นอยู่กับเวลา และจำนวนประชากรต่อ
อ้างจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD
อ้างจาก:
https://www.google.co.th/search?q=%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%AB%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B8%AD+wiki&newwindow=1&dcr=0&tbm=isch&source=iu&ictx=1&fir=Uwz7HqT74_juEM%253A%252C4vGdbX2xSwZIKM%252C_&usg=__TXBwZoM-4IauSfyhJMmGbV17gHY%3D&sa=X&ved=0ahUKEwjMlt6FsNXXAhUBRo8KHVeACRUQ9QEIOjAD#imgrc=Uwz7HqT74_juEM:
ผมว่านะ
ผืดหรือจำถูกไม่รู้อย่างไร
และยังมีชนิดต่อหลุมอีก เป็นต่อชนิดหนึ่งเช่นกัน ต่อหลุมนี้ช้างยังกลัว ถ้าช้างเดินไปตกในหลุมต่ช้างจะตาย
มันทำรังเป็นชั้นๆในใต้ดิน ผมเคยเห็น ตัวอ่อนมันกินได้ ต่อชนิดนี้มีอันตรายมากเช่นกัน
ข้าวป่าให้ระวัง แม้แต่เผ่ากิยองตินยังกลัว
j159
ผมฟังเพลง
The Best Relaxing Classical Music Ever By Beethoven - Relaxation Meditation Focus Reading
เผ่ากิยองตินเริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตผมทุกวัน
ผมจึงประกาศสงครามกับชนเผ่านี้
เป็นสงครามเย็นและลับ
คือระวังตัว
และอันราย
ไม่ไว้ใจคนที่สงสัยว่ามาจากเผ่านี้
ถ้าเป็นผู้หญิงขอหมั้นก่อนๆที่จะได้เสียกันนั้นต้งแต่งงานก่อน
ผมกลัวคนเยี่ยงเผ่ากิยองตินมาหลอกกินไข่แดง
มีปัญหากับชายใดขออนุญาตแม่ก่อนจึงมีนัดได้
อันนี้สมมุติ
ผมมิใช่ระวังเผ่ากิยองตินจนขึ้นสมองนะ
เพราะการระวังเกินไปก็เป็นโรคจิตประสาทชนิดหนึ่งได้
ผมว่า
มาลาเรีย (อังกฤษ: malaria) หรือไข้จับสั่น ไข้ป่า ไข้ป้าง ไข้ร้อนเย็นหรือไข้ดอกสัก เป็นโรคติดเชื้อของมนุษย์และสัตว์อื่นที่มียุงเป็นพาหะ มีสาเหตุจากปรสิตโปรโตซัว (จุลินทรีย์เซลล์เดียวประเภทหนึ่ง) ในสกุล Plasmodium (พลาสโมเดียม) อาการทั่วไปคือ มีไข้ อ่อนเพลีย อาเจียนและปวดศีรษะ ในรายที่รุนแรงอาจทำให้ตัวเหลือง ชัก โคม่าหรือเสียชีวิตได้[1] โรคมาลาเรียส่งผ่านโดยการกัดของยุงเพศเมียในสกุล Anopheles
(ยุงก้นปล่อง) และปกติอาการเริ่ม 10 ถึง 15 วันหลังถูกกัด
หากไม่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม
บุคคลอาจมีอาการของโรคในอีกหลายเดือนให้หลัง
ในผู้ที่เพิ่งรอดจากการติดเชื้อ การติดเชื้อซ้ำมักมีอาการเบากว่า
การต้านทานบางส่วนนี้จะหายไปในเวลาเป็นเดือนหรือปีหากบุคคลไม่ได้สัมผัสมาลาเรียอย่างต่อเนื่อง[1]
เมื่อถูกยุง Anopheles
เพศเมียกัดจะนำเชื้อปรสิตจากน้ำลายของยุงเข้าสู่เลือดของบุคคล
ปรสิตจะไปตับซึ่งจะเจริญเติบโตและสืบพันธุ์ มนุษย์สามารถติดเชื้อและส่งต่อ Plasmodium ห้าสปีชีส์ ผู้เสียชีวิตส่วนมากเกิดจากเชื้อ P. falciparum เพราะ P. vivax, P. ovale และ P. malariae โดยทั่วไปก่อให้เกิดมาลาเรียแบบที่รุนแรงน้อยกว่า สปีชีส์รับจากสัตว์ P. knowlesi พบมากในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การวินิจฉัยมาลาเรียตรงแบบทำโดยการตรวจเลือดด้วยกล้องจุลทรรศน์โดยใช้ฟิล์มเลือดหรือการวินิจฉัยชนิดรวดเร็ว (rapid diagnostic test) ที่อาศัยแอนติเจน มีการพัฒนาวิธีซึ่งใช้ปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรสเพื่อตรวจจับดีเอ็นเอของปรสิต แต่ยังไม่มีใช้แพร่หลายในพื้นที่ซึ่งมีโรคมาลาเรียทั่วไปเนื่องจากราคาแพงและซับซ้อน[2]
ความเสี่ยงของโรคลดได้โดยการป้องกันไม่ให้ถูกยุงกัด โดยใช้มุ้งหรือสารขับไล่แมลง หรือด้วยมาตรการควบคุมยุง เช่น การฉีดพ่นยาฆ่าแมลงหรือการระบายน้ำนิ่ง
มียารักษาโรคหลายชนิดที่ป้องกันมาลาเรียในผู้ที่เดินทางไปยังบริเวณที่พบโรคมาลาเรียทั่วไป
แนะนำให้ใช้ยารักษาโรคซัลฟาด็อกซีน/ไพริเมธามีนบางครั้งในทารกและหลังไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ในบริเวณซึ่งมีโรคมาลาเรียอัตราสูง
โรคมาลาเรียยังไม่มีวัคซีน แต่กำลังพัฒนา[3] การรักษาโรคมาลาเรียที่แนะนำ คือ การใช้ยาต้านมาลาเรียหลายชนิดร่วมกันซึ่งรวมอาร์ตีมิซินิน[3][1] ยาชนิดที่สองอาจเป็นเมโฟลควิน ลูมีแฟนทรีนหรือซัลฟาด็อกซีน/ไพริเมธามีน[4] อาจใช้ควินินร่วมกับด็อกซีไซคลินได้หากไม่มีอาร์ติมิซินิน[4] แนะนำว่าในพื้นที่ซึ่งมีโรคมาลาเรียทั่วไป ให้ยืนยันโรคมาลาเรียหากเป็นไปได้ก่อนเริ่มการรักษาเนื่องจากความกังวลว่ามีการดื้อยาเพิ่มขึ้น มีการพัฒนาการดื้อยาในปรสิตต่อยาต้านมาลาเรียหลายชนิด เช่น P. falciparum ซึ่งดื้อต่อคลอโรควินได้แพร่ไปยังพื้นที่ซึ่งมีการระบาดมากที่สุด และการดื้อยาอาร์ทีมิซินินเป็นปัญหาในบางพื้นที่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้[3]
โรคนี้แพร่หลายในเขตร้อนและอบอุ่นซึ่งอยู่เป็นแถบกว้างรอบเส้นศูนย์สูตร[1] ซึ่งรวมพื้นที่แอฟริกาใต้สะฮารา ทวีปเอเชียและละตินอเมริกาบริเวณกว้าง โรคมาลาเรียมักสัมพันธ์กับความยากจนและยังอาจเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ[5][6]
ในทวีปแอฟริกา มีการประเมินว่ามีการสูญเสีย 12,000
ล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปีเนื่องจากค่าใช้จ่ายสาธารณสุขเพิ่มขึ้น
เสียความสามารถการทำงาน และผลเสียต่อการท่องเที่ยว[7] องค์การอนามัยโลกประเมินว่ามีผู้ป่วย 198 ล้านคน ใน พ.ศ. 2556[8][9] มีผู้เสียชีวิตด้วยโรคมาลาเรียระหว่าง 584,000 ถึง 855,000 คน ส่วนใหญ่ (90%) เกิดในทวีปแอฟริกา[8][10](malaria)
 Plasmodium ในรูปที่เข้าสู่มนุษย์และสัตว์มีกระดูกสันหลังอื่นจากน้ำลายของยุงเพศเมีย (สปอโรซอยท์) ตัดขวางกับไซโทพลาสซึมของเซลล์เยื่อบุทางเดินอาหารส่วนกลางของยุง |
|
| บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก | |
| ICD-10 | B50-B54 |
| ICD-9 | 084 |
| OMIM | 248310 |
| DiseasesDB | 7728 |
| MedlinePlus | 000621 |
| eMedicine | med/1385 emerg/305 ped/1357 |
| MeSH | C03.752.250.552 |
อ้างอิงจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2
ผมพบว่าแขกที่มาหาผมวันนี้ไม่ได้รับเชิญ
พายุงเชื้อมาเลเรียมาแพร่ที่บ้านอานองเต
ผมรู้สึกเหนื่อยและเพลียและมีไข้
ผมจะต้องไปหายามากินนวันพรุ่ง
สงสัยตัวนี้ยาควินิน
จากต้นควินิน
แต่ให้ถูกสเปกต้องไปตรวจเลือดตามวิธีของหน่วยมาเลเรีย
หน่วยนี้ผมจำได้เมื่อสมัยก่อน ยุคไอ ที
นั้นเขาฉีดยา ดีดีที ตามหมู่บ้านทั่วไปให้ฟรี
ผมเชื่อว่ามีไข้
เมื่อวานนี้ดีไม่เป็นไร
วันนี้เปลี่ยนไปหลักพบแขกไม่ได้รับเชิญท่านผู้นี้
ผมเชื่อว่าเขาพาเลือดยงมาเลเรียมาแพร่แน่นอน
เพราะเขาออกมาจากป่ามาเลเรีย
ดีดีที (DDT) ย่อมาจาก ไดคลอโรไดฟีนิลไตรคลอโรอีเทน (อังกฤษ: dichlorodiphenyltrichloroethane) เป็นยาฆ่าแมลงประเภทสารสังเคราะห์ออร์กาโนคลอรีน นิยมใช้มาตั้งแต่ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
ดีดีทีถูกสังเคราะห์ขึ้นเป็นครั้งแรกตั้งแต่ปี ค.ศ. 1874 โดยออตมาร์ ซีดเลอร์ นักเคมีชาวออสเตรีย [2] แต่นักวิทยาศาสตร์เพิ่งทราบคุณสมบัติในการกำจัดแมลง ในปี ค.ศ. 1939 จากการค้นพบโดยพอล แฮร์มันน์ มูลเลอร์ นักเคมีชาวสวิส จากนั้นดีดีทีได้ถูกนำมาใช้ในการควบคุมโรคมาลาเรียและไข้รากสาดใหญ่ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และนิยมใช้กำจัดแมลงศัตรูพืชและผลผลิตทางเกษตรกรรมในช่วงหลังสงคราม ประมาณการว่ามีการผลิตและใช้งานดีดีทีถึง 1.8 ล้านตัน [1]
ในปี ค.ศ. 1962 นักชีววิทยาชาวอเมริกันชื่อ ราเชล คาร์สัน ได้ตีพิมพ์หนังสือชื่อ Silent Spring บรรยายถึงผลกระทบของดีดีทีต่อสิ่งแวดล้อม, การก่อให้เกิดมะเร็งในมนุษย์ และทำให้สัตว์ป่าหลายชนิดโดยเฉพาะนกเช่น อินทรีหัวขาว มีจำนวนลดลงจนเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ [3]
ทำให้เกิดการศึกษาวิจัยสืบเนื่อง
และรณรงค์ให้ยกเลิกการใช้ดีดีทีอย่างขนานใหญ่ในสหรัฐอเมริกา
จนมีการประกาศใช้กฎหมายห้ามใช้ดีดีทีในสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1972
และเกิดอนุสัญญาสตอกโฮล์ม ห้ามการใช้ดีดีทีทั่วโลกมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2001 [4]
อ้างจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%97%E0%B8%B5
คนเผ่ากิยองตินยังเลี้ยงต่อไว้ต่อยแขกไม่รับเชิญได้อีกด้วย
ตัวต่อหัวเสือนี้เมื่อกัดต่อยแล้วต้องเอาเหล็กไนมันออกทันที
เพราะพิษมันถึงตายได้ถ้าปล่อยให้เหล็กไนของมันติดกับเนื้อเราที่มันต่อย
ผมเคยโดนในเขตต่อนี้ชุกชุมเป็นไข้สองเดือน
สียเงินรักษาตัวไปหนึ่งหมื่นบาท
เพราะผมมีอาการคล้ายจะตายเอา
เมื่อโดนต่อชนิดน้ต่อยเอา
ท่านบอกว่าเมื่อดนมันต่อย อนามัยที่ใกล้เคียงที่สุดช่วยเขี่ยเหล็กไนของต่อนี้ได้ได้
มันเป็นคติชนวิทยาเสียแล้วที่จะเรียนรู้การต่อสู้กับต่อชนิดนี้อย่างไร
มีคนตีรังต่อชนิดนี้ได้
ท่านบอกว่ามันกลัวไฟ
และอย่าให้มันมาแตะต้องโดนตัวเราเด็ขาด
ถ้ามันบินเข้ามาใกล้เรา
รีบปัดตัวต่อออกไปทันที
เขาบอกว่ามันมีเชื้อไววรัสอีกด้วย
ผมฟังเขามาว่าอย่างนั้น
บทความนี้มีเนื้อหาที่สั้นมาก ต้องการเพิ่มเติมเนื้อหาหรือพิจารณารวมเข้ากับบทความอื่นแทน
| ต่อ ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: Jurassic–Recent |
|
|---|---|
 |
|
| A social wasp, Vespula germanica | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Arthropoda |
| ชั้น: | Insecta |
| อันดับ: | Hymenoptera |
| อันดับย่อย: | Apocrita (except clade Anthophila and family Formicidae) |
Vespidae มันถูกจัดให้เป็นแมลงประเภทที่ทั้งกินเนื้อและพืชเป็นอาหาร
ต่อในโลกนี้มีอยู่หลากหลายสายพันธุ์
มนุษย์สามารถนำตัวอ่อนของต่อมาทำอาหารได้
ต่อทำรังด้วยเศษใบไม้กับน้ำลาย ลักษณะกลมและรี ขนาดของรังจะขึ้นอยู่กับเวลา และจำนวนประชากรต่อ
อ้างจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD
อ้างจาก:
https://www.google.co.th/search?q=%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%AB%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B8%AD+wiki&newwindow=1&dcr=0&tbm=isch&source=iu&ictx=1&fir=Uwz7HqT74_juEM%253A%252C4vGdbX2xSwZIKM%252C_&usg=__TXBwZoM-4IauSfyhJMmGbV17gHY%3D&sa=X&ved=0ahUKEwjMlt6FsNXXAhUBRo8KHVeACRUQ9QEIOjAD#imgrc=Uwz7HqT74_juEM:
ผมว่านะ
ผืดหรือจำถูกไม่รู้อย่างไร
และยังมีชนิดต่อหลุมอีก เป็นต่อชนิดหนึ่งเช่นกัน ต่อหลุมนี้ช้างยังกลัว ถ้าช้างเดินไปตกในหลุมต่ช้างจะตาย
มันทำรังเป็นชั้นๆในใต้ดิน ผมเคยเห็น ตัวอ่อนมันกินได้ ต่อชนิดนี้มีอันตรายมากเช่นกัน
ข้าวป่าให้ระวัง แม้แต่เผ่ากิยองตินยังกลัว
j159
j159
j159
ผมฟังเพลง
เผ่ากิยองตินเริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตผมทุกวัน
ผมจึงประกาศสงครามกับชนเผ่านี้
เป็นสงครามเย็นและลับ
คือระวังตัว
และอันราย
ไม่ไว้ใจคนที่สงสัยว่ามาจากเผ่านี้
ถ้าเป็นผู้หญิงขอหมั้นก่อนๆที่จะได้เสียกันนั้นต้งแต่งงานก่อน
ผมกลัวคนเยี่ยงเผ่ากิยองตินมาหลอกกินไข่แดง
มีปัญหากับชายใดขออนุญาตแม่ก่อนจึงมีนัดได้
อันนี้สมมุติ
ผมมิใช่ระวังเผ่ากิยองตินจนขึ้นสมองนะ
เพราะการระวังเกินไปก็เป็นโรคจิตประสาทชนิดหนึ่งได้
ผมว่า
มาลาเรีย (อังกฤษ: malaria) หรือไข้จับสั่น ไข้ป่า ไข้ป้าง ไข้ร้อนเย็นหรือไข้ดอกสัก เป็นโรคติดเชื้อของมนุษย์และสัตว์อื่นที่มียุงเป็นพาหะ มีสาเหตุจากปรสิตโปรโตซัว (จุลินทรีย์เซลล์เดียวประเภทหนึ่ง) ในสกุล Plasmodium (พลาสโมเดียม) อาการทั่วไปคือ มีไข้ อ่อนเพลีย อาเจียนและปวดศีรษะ ในรายที่รุนแรงอาจทำให้ตัวเหลือง ชัก โคม่าหรือเสียชีวิตได้[1] โรคมาลาเรียส่งผ่านโดยการกัดของยุงเพศเมียในสกุล Anopheles
(ยุงก้นปล่อง) และปกติอาการเริ่ม 10 ถึง 15 วันหลังถูกกัด
หากไม่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม
บุคคลอาจมีอาการของโรคในอีกหลายเดือนให้หลัง
ในผู้ที่เพิ่งรอดจากการติดเชื้อ การติดเชื้อซ้ำมักมีอาการเบากว่า
การต้านทานบางส่วนนี้จะหายไปในเวลาเป็นเดือนหรือปีหากบุคคลไม่ได้สัมผัสมาลาเรียอย่างต่อเนื่อง[1]
เมื่อถูกยุง Anopheles
เพศเมียกัดจะนำเชื้อปรสิตจากน้ำลายของยุงเข้าสู่เลือดของบุคคล
ปรสิตจะไปตับซึ่งจะเจริญเติบโตและสืบพันธุ์ มนุษย์สามารถติดเชื้อและส่งต่อ Plasmodium ห้าสปีชีส์ ผู้เสียชีวิตส่วนมากเกิดจากเชื้อ P. falciparum เพราะ P. vivax, P. ovale และ P. malariae โดยทั่วไปก่อให้เกิดมาลาเรียแบบที่รุนแรงน้อยกว่า สปีชีส์รับจากสัตว์ P. knowlesi พบมากในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การวินิจฉัยมาลาเรียตรงแบบทำโดยการตรวจเลือดด้วยกล้องจุลทรรศน์โดยใช้ฟิล์มเลือดหรือการวินิจฉัยชนิดรวดเร็ว (rapid diagnostic test) ที่อาศัยแอนติเจน มีการพัฒนาวิธีซึ่งใช้ปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรสเพื่อตรวจจับดีเอ็นเอของปรสิต แต่ยังไม่มีใช้แพร่หลายในพื้นที่ซึ่งมีโรคมาลาเรียทั่วไปเนื่องจากราคาแพงและซับซ้อน[2]
ความเสี่ยงของโรคลดได้โดยการป้องกันไม่ให้ถูกยุงกัด โดยใช้มุ้งหรือสารขับไล่แมลง หรือด้วยมาตรการควบคุมยุง เช่น การฉีดพ่นยาฆ่าแมลงหรือการระบายน้ำนิ่ง
มียารักษาโรคหลายชนิดที่ป้องกันมาลาเรียในผู้ที่เดินทางไปยังบริเวณที่พบโรคมาลาเรียทั่วไป
แนะนำให้ใช้ยารักษาโรคซัลฟาด็อกซีน/ไพริเมธามีนบางครั้งในทารกและหลังไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ในบริเวณซึ่งมีโรคมาลาเรียอัตราสูง
โรคมาลาเรียยังไม่มีวัคซีน แต่กำลังพัฒนา[3] การรักษาโรคมาลาเรียที่แนะนำ คือ การใช้ยาต้านมาลาเรียหลายชนิดร่วมกันซึ่งรวมอาร์ตีมิซินิน[3][1] ยาชนิดที่สองอาจเป็นเมโฟลควิน ลูมีแฟนทรีนหรือซัลฟาด็อกซีน/ไพริเมธามีน[4] อาจใช้ควินินร่วมกับด็อกซีไซคลินได้หากไม่มีอาร์ติมิซินิน[4] แนะนำว่าในพื้นที่ซึ่งมีโรคมาลาเรียทั่วไป ให้ยืนยันโรคมาลาเรียหากเป็นไปได้ก่อนเริ่มการรักษาเนื่องจากความกังวลว่ามีการดื้อยาเพิ่มขึ้น มีการพัฒนาการดื้อยาในปรสิตต่อยาต้านมาลาเรียหลายชนิด เช่น P. falciparum ซึ่งดื้อต่อคลอโรควินได้แพร่ไปยังพื้นที่ซึ่งมีการระบาดมากที่สุด และการดื้อยาอาร์ทีมิซินินเป็นปัญหาในบางพื้นที่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้[3]
โรคนี้แพร่หลายในเขตร้อนและอบอุ่นซึ่งอยู่เป็นแถบกว้างรอบเส้นศูนย์สูตร[1] ซึ่งรวมพื้นที่แอฟริกาใต้สะฮารา ทวีปเอเชียและละตินอเมริกาบริเวณกว้าง โรคมาลาเรียมักสัมพันธ์กับความยากจนและยังอาจเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ[5][6]
ในทวีปแอฟริกา มีการประเมินว่ามีการสูญเสีย 12,000
ล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปีเนื่องจากค่าใช้จ่ายสาธารณสุขเพิ่มขึ้น
เสียความสามารถการทำงาน และผลเสียต่อการท่องเที่ยว[7] องค์การอนามัยโลกประเมินว่ามีผู้ป่วย 198 ล้านคน ใน พ.ศ. 2556[8][9] มีผู้เสียชีวิตด้วยโรคมาลาเรียระหว่าง 584,000 ถึง 855,000 คน ส่วนใหญ่ (90%) เกิดในทวีปแอฟริกา[8][10](malaria)
อ้างอิงจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2
ผมพบว่าแขกที่มาหาผมวันนี้ไม่ได้รับเชิญ
พายุงเชื้อมาเลเรียมาแพร่ที่บ้านอานองเต
ผมรู้สึกเหนื่อยและเพลียและมีไข้
ผมจะต้องไปหายามากินนวันพรุ่ง
สงสัยตัวนี้ยาควินิน
จากต้นควินิน
แต่ให้ถูกสเปกต้องไปตรวจเลือดตามวิธีของหน่วยมาเลเรีย
หน่วยนี้ผมจำได้เมื่อสมัยก่อน ยุคไอ ที
นั้นเขาฉีดยา ดีดีที ตามหมู่บ้านทั่วไปให้ฟรี
ผมเชื่อว่ามีไข้
เมื่อวานนี้ดีไม่เป็นไร
วันนี้เปลี่ยนไปหลักพบแขกไม่ได้รับเชิญท่านผู้นี้
ผมเชื่อว่าเขาพาเลือดยงมาเลเรียมาแพร่แน่นอน
เพราะเขาออกมาจากป่ามาเลเรีย
ดีดีที (DDT) ย่อมาจาก ไดคลอโรไดฟีนิลไตรคลอโรอีเทน (อังกฤษ: dichlorodiphenyltrichloroethane) เป็นยาฆ่าแมลงประเภทสารสังเคราะห์ออร์กาโนคลอรีน นิยมใช้มาตั้งแต่ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
ดีดีทีถูกสังเคราะห์ขึ้นเป็นครั้งแรกตั้งแต่ปี ค.ศ. 1874 โดยออตมาร์ ซีดเลอร์ นักเคมีชาวออสเตรีย [2] แต่นักวิทยาศาสตร์เพิ่งทราบคุณสมบัติในการกำจัดแมลง ในปี ค.ศ. 1939 จากการค้นพบโดยพอล แฮร์มันน์ มูลเลอร์ นักเคมีชาวสวิส จากนั้นดีดีทีได้ถูกนำมาใช้ในการควบคุมโรคมาลาเรียและไข้รากสาดใหญ่ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และนิยมใช้กำจัดแมลงศัตรูพืชและผลผลิตทางเกษตรกรรมในช่วงหลังสงคราม ประมาณการว่ามีการผลิตและใช้งานดีดีทีถึง 1.8 ล้านตัน [1]
ในปี ค.ศ. 1962 นักชีววิทยาชาวอเมริกันชื่อ ราเชล คาร์สัน ได้ตีพิมพ์หนังสือชื่อ Silent Spring บรรยายถึงผลกระทบของดีดีทีต่อสิ่งแวดล้อม, การก่อให้เกิดมะเร็งในมนุษย์ และทำให้สัตว์ป่าหลายชนิดโดยเฉพาะนกเช่น อินทรีหัวขาว มีจำนวนลดลงจนเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ [3]
ทำให้เกิดการศึกษาวิจัยสืบเนื่อง
และรณรงค์ให้ยกเลิกการใช้ดีดีทีอย่างขนานใหญ่ในสหรัฐอเมริกา
จนมีการประกาศใช้กฎหมายห้ามใช้ดีดีทีในสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1972
และเกิดอนุสัญญาสตอกโฮล์ม ห้ามการใช้ดีดีทีทั่วโลกมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2001 [4]
อ้างจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%97%E0%B8%B5
คนเผ่ากิยองตินยังเลี้ยงต่อไว้ต่อยแขกไม่รับเชิญได้อีกด้วย
ตัวต่อหัวเสือนี้เมื่อกัดต่อยแล้วต้องเอาเหล็กไนมันออกทันที
เพราะพิษมันถึงตายได้ถ้าปล่อยให้เหล็กไนของมันติดกับเนื้อเราที่มันต่อย
ผมเคยโดนในเขตต่อนี้ชุกชุมเป็นไข้สองเดือน
สียเงินรักษาตัวไปหนึ่งหมื่นบาท
เพราะผมมีอาการคล้ายจะตายเอา
เมื่อโดนต่อชนิดน้ต่อยเอา
ท่านบอกว่าเมื่อดนมันต่อย อนามัยที่ใกล้เคียงที่สุดช่วยเขี่ยเหล็กไนของต่อนี้ได้ได้
มันเป็นคติชนวิทยาเสียแล้วที่จะเรียนรู้การต่อสู้กับต่อชนิดนี้อย่างไร
มีคนตีรังต่อชนิดนี้ได้
ท่านบอกว่ามันกลัวไฟ
และอย่าให้มันมาแตะต้องโดนตัวเราเด็ขาด
ถ้ามันบินเข้ามาใกล้เรา
รีบปัดตัวต่อออกไปทันที
เขาบอกว่ามันมีเชื้อไววรัสอีกด้วย
ผมฟังเขามาว่าอย่างนั้น
ต่อ (อังกฤษ: wasp)คือแมลงสังคมซึ่งมีนางพญาเป็นจุดศูนย์กลางชนิดหนึ่งที่อยู่ในวงศ์
Vespidae มันถูกจัดให้เป็นแมลงประเภทที่ทั้งกินเนื้อและพืชเป็นอาหาร
ต่อในโลกนี้มีอยู่หลากหลายสายพันธุ์
มนุษย์สามารถนำตัวอ่อนของต่อมาทำอาหารได้
ต่อทำรังด้วยเศษใบไม้กับน้ำลาย ลักษณะกลมและรี ขนาดของรังจะขึ้นอยู่กับเวลา และจำนวนประชากรต่อ
อ้างจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD
อ้างจาก:
https://www.google.co.th/search?q=%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%AB%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B8%AD+wiki&newwindow=1&dcr=0&tbm=isch&source=iu&ictx=1&fir=Uwz7HqT74_juEM%253A%252C4vGdbX2xSwZIKM%252C_&usg=__TXBwZoM-4IauSfyhJMmGbV17gHY%3D&sa=X&ved=0ahUKEwjMlt6FsNXXAhUBRo8KHVeACRUQ9QEIOjAD#imgrc=Uwz7HqT74_juEM:
ผมว่านะ
ผืดหรือจำถูกไม่รู้อย่างไร
และยังมีชนิดต่อหลุมอีก เป็นต่อชนิดหนึ่งเช่นกัน ต่อหลุมนี้ช้างยังกลัว ถ้าช้างเดินไปตกในหลุมต่ช้างจะตาย
มันทำรังเป็นชั้นๆในใต้ดิน ผมเคยเห็น ตัวอ่อนมันกินได้ ต่อชนิดนี้มีอันตรายมากเช่นกัน
ข้าวป่าให้ระวัง แม้แต่เผ่ากิยองตินยังกลัว
j159
ผมฟังเพลง
The Best Relaxing Classical Music Ever By Beethoven - Relaxation Meditation Focus Reading
เผ่ากิยองตินเริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตผมทุกวัน
ผมจึงประกาศสงครามกับชนเผ่านี้
เป็นสงครามเย็นและลับ
คือระวังตัว
และอันราย
ไม่ไว้ใจคนที่สงสัยว่ามาจากเผ่านี้
ถ้าเป็นผู้หญิงขอหมั้นก่อนๆที่จะได้เสียกันนั้นต้งแต่งงานก่อน
ผมกลัวคนเยี่ยงเผ่ากิยองตินมาหลอกกินไข่แดง
มีปัญหากับชายใดขออนุญาตแม่ก่อนจึงมีนัดได้
อันนี้สมมุติ
ผมมิใช่ระวังเผ่ากิยองตินจนขึ้นสมองนะ
เพราะการระวังเกินไปก็เป็นโรคจิตประสาทชนิดหนึ่งได้
ผมว่า
มาลาเรีย (อังกฤษ: malaria) หรือไข้จับสั่น ไข้ป่า ไข้ป้าง ไข้ร้อนเย็นหรือไข้ดอกสัก เป็นโรคติดเชื้อของมนุษย์และสัตว์อื่นที่มียุงเป็นพาหะ มีสาเหตุจากปรสิตโปรโตซัว (จุลินทรีย์เซลล์เดียวประเภทหนึ่ง) ในสกุล Plasmodium (พลาสโมเดียม) อาการทั่วไปคือ มีไข้ อ่อนเพลีย อาเจียนและปวดศีรษะ ในรายที่รุนแรงอาจทำให้ตัวเหลือง ชัก โคม่าหรือเสียชีวิตได้[1] โรคมาลาเรียส่งผ่านโดยการกัดของยุงเพศเมียในสกุล Anopheles
(ยุงก้นปล่อง) และปกติอาการเริ่ม 10 ถึง 15 วันหลังถูกกัด
หากไม่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม
บุคคลอาจมีอาการของโรคในอีกหลายเดือนให้หลัง
ในผู้ที่เพิ่งรอดจากการติดเชื้อ การติดเชื้อซ้ำมักมีอาการเบากว่า
การต้านทานบางส่วนนี้จะหายไปในเวลาเป็นเดือนหรือปีหากบุคคลไม่ได้สัมผัสมาลาเรียอย่างต่อเนื่อง[1]
เมื่อถูกยุง Anopheles
เพศเมียกัดจะนำเชื้อปรสิตจากน้ำลายของยุงเข้าสู่เลือดของบุคคล
ปรสิตจะไปตับซึ่งจะเจริญเติบโตและสืบพันธุ์ มนุษย์สามารถติดเชื้อและส่งต่อ Plasmodium ห้าสปีชีส์ ผู้เสียชีวิตส่วนมากเกิดจากเชื้อ P. falciparum เพราะ P. vivax, P. ovale และ P. malariae โดยทั่วไปก่อให้เกิดมาลาเรียแบบที่รุนแรงน้อยกว่า สปีชีส์รับจากสัตว์ P. knowlesi พบมากในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การวินิจฉัยมาลาเรียตรงแบบทำโดยการตรวจเลือดด้วยกล้องจุลทรรศน์โดยใช้ฟิล์มเลือดหรือการวินิจฉัยชนิดรวดเร็ว (rapid diagnostic test) ที่อาศัยแอนติเจน มีการพัฒนาวิธีซึ่งใช้ปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรสเพื่อตรวจจับดีเอ็นเอของปรสิต แต่ยังไม่มีใช้แพร่หลายในพื้นที่ซึ่งมีโรคมาลาเรียทั่วไปเนื่องจากราคาแพงและซับซ้อน[2]
ความเสี่ยงของโรคลดได้โดยการป้องกันไม่ให้ถูกยุงกัด โดยใช้มุ้งหรือสารขับไล่แมลง หรือด้วยมาตรการควบคุมยุง เช่น การฉีดพ่นยาฆ่าแมลงหรือการระบายน้ำนิ่ง
มียารักษาโรคหลายชนิดที่ป้องกันมาลาเรียในผู้ที่เดินทางไปยังบริเวณที่พบโรคมาลาเรียทั่วไป
แนะนำให้ใช้ยารักษาโรคซัลฟาด็อกซีน/ไพริเมธามีนบางครั้งในทารกและหลังไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ในบริเวณซึ่งมีโรคมาลาเรียอัตราสูง
โรคมาลาเรียยังไม่มีวัคซีน แต่กำลังพัฒนา[3] การรักษาโรคมาลาเรียที่แนะนำ คือ การใช้ยาต้านมาลาเรียหลายชนิดร่วมกันซึ่งรวมอาร์ตีมิซินิน[3][1] ยาชนิดที่สองอาจเป็นเมโฟลควิน ลูมีแฟนทรีนหรือซัลฟาด็อกซีน/ไพริเมธามีน[4] อาจใช้ควินินร่วมกับด็อกซีไซคลินได้หากไม่มีอาร์ติมิซินิน[4] แนะนำว่าในพื้นที่ซึ่งมีโรคมาลาเรียทั่วไป ให้ยืนยันโรคมาลาเรียหากเป็นไปได้ก่อนเริ่มการรักษาเนื่องจากความกังวลว่ามีการดื้อยาเพิ่มขึ้น มีการพัฒนาการดื้อยาในปรสิตต่อยาต้านมาลาเรียหลายชนิด เช่น P. falciparum ซึ่งดื้อต่อคลอโรควินได้แพร่ไปยังพื้นที่ซึ่งมีการระบาดมากที่สุด และการดื้อยาอาร์ทีมิซินินเป็นปัญหาในบางพื้นที่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้[3]
โรคนี้แพร่หลายในเขตร้อนและอบอุ่นซึ่งอยู่เป็นแถบกว้างรอบเส้นศูนย์สูตร[1] ซึ่งรวมพื้นที่แอฟริกาใต้สะฮารา ทวีปเอเชียและละตินอเมริกาบริเวณกว้าง โรคมาลาเรียมักสัมพันธ์กับความยากจนและยังอาจเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ[5][6]
ในทวีปแอฟริกา มีการประเมินว่ามีการสูญเสีย 12,000
ล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปีเนื่องจากค่าใช้จ่ายสาธารณสุขเพิ่มขึ้น
เสียความสามารถการทำงาน และผลเสียต่อการท่องเที่ยว[7] องค์การอนามัยโลกประเมินว่ามีผู้ป่วย 198 ล้านคน ใน พ.ศ. 2556[8][9] มีผู้เสียชีวิตด้วยโรคมาลาเรียระหว่าง 584,000 ถึง 855,000 คน ส่วนใหญ่ (90%) เกิดในทวีปแอฟริกา[8][10](malaria)
Plasmodium ในรูปที่เข้าสู่มนุษย์และสัตว์มีกระดูกสันหลังอื่นจากน้ำลายของยุงเพศเมีย (สปอโรซอยท์) ตัดขวางกับไซโทพลาสซึมของเซลล์เยื่อบุทางเดินอาหารส่วนกลางของยุง |
|
| บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก | |
| ICD-10 | B50-B54 |
| ICD-9 | 084 |
| OMIM | 248310 |
| DiseasesDB | 7728 |
| MedlinePlus | 000621 |
| eMedicine | med/1385 emerg/305 ped/1357 |
| MeSH | C03.752.250.552 |
อ้างอิงจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2
ผมพบว่าแขกที่มาหาผมวันนี้ไม่ได้รับเชิญ
พายุงเชื้อมาเลเรียมาแพร่ที่บ้านอานองเต
ผมรู้สึกเหนื่อยและเพลียและมีไข้
ผมจะต้องไปหายามากินนวันพรุ่ง
สงสัยตัวนี้ยาควินิน
จากต้นควินิน
แต่ให้ถูกสเปกต้องไปตรวจเลือดตามวิธีของหน่วยมาเลเรีย
หน่วยนี้ผมจำได้เมื่อสมัยก่อน ยุคไอ ที
นั้นเขาฉีดยา ดีดีที ตามหมู่บ้านทั่วไปให้ฟรี
ผมเชื่อว่ามีไข้
เมื่อวานนี้ดีไม่เป็นไร
วันนี้เปลี่ยนไปหลักพบแขกไม่ได้รับเชิญท่านผู้นี้
ผมเชื่อว่าเขาพาเลือดยงมาเลเรียมาแพร่แน่นอน
เพราะเขาออกมาจากป่ามาเลเรีย
ดีดีที (DDT) ย่อมาจาก ไดคลอโรไดฟีนิลไตรคลอโรอีเทน (อังกฤษ: dichlorodiphenyltrichloroethane) เป็นยาฆ่าแมลงประเภทสารสังเคราะห์ออร์กาโนคลอรีน นิยมใช้มาตั้งแต่ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
ดีดีทีถูกสังเคราะห์ขึ้นเป็นครั้งแรกตั้งแต่ปี ค.ศ. 1874 โดยออตมาร์ ซีดเลอร์ นักเคมีชาวออสเตรีย [2] แต่นักวิทยาศาสตร์เพิ่งทราบคุณสมบัติในการกำจัดแมลง ในปี ค.ศ. 1939 จากการค้นพบโดยพอล แฮร์มันน์ มูลเลอร์ นักเคมีชาวสวิส จากนั้นดีดีทีได้ถูกนำมาใช้ในการควบคุมโรคมาลาเรียและไข้รากสาดใหญ่ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และนิยมใช้กำจัดแมลงศัตรูพืชและผลผลิตทางเกษตรกรรมในช่วงหลังสงคราม ประมาณการว่ามีการผลิตและใช้งานดีดีทีถึง 1.8 ล้านตัน [1]
ในปี ค.ศ. 1962 นักชีววิทยาชาวอเมริกันชื่อ ราเชล คาร์สัน ได้ตีพิมพ์หนังสือชื่อ Silent Spring บรรยายถึงผลกระทบของดีดีทีต่อสิ่งแวดล้อม, การก่อให้เกิดมะเร็งในมนุษย์ และทำให้สัตว์ป่าหลายชนิดโดยเฉพาะนกเช่น อินทรีหัวขาว มีจำนวนลดลงจนเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ [3]
ทำให้เกิดการศึกษาวิจัยสืบเนื่อง
และรณรงค์ให้ยกเลิกการใช้ดีดีทีอย่างขนานใหญ่ในสหรัฐอเมริกา
จนมีการประกาศใช้กฎหมายห้ามใช้ดีดีทีในสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1972
และเกิดอนุสัญญาสตอกโฮล์ม ห้ามการใช้ดีดีทีทั่วโลกมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2001 [4]
อ้างจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%97%E0%B8%B5
คนเผ่ากิยองตินยังเลี้ยงต่อไว้ต่อยแขกไม่รับเชิญได้อีกด้วย
ตัวต่อหัวเสือนี้เมื่อกัดต่อยแล้วต้องเอาเหล็กไนมันออกทันที
เพราะพิษมันถึงตายได้ถ้าปล่อยให้เหล็กไนของมันติดกับเนื้อเราที่มันต่อย
ผมเคยโดนในเขตต่อนี้ชุกชุมเป็นไข้สองเดือน
สียเงินรักษาตัวไปหนึ่งหมื่นบาท
เพราะผมมีอาการคล้ายจะตายเอา
เมื่อโดนต่อชนิดน้ต่อยเอา
ท่านบอกว่าเมื่อดนมันต่อย อนามัยที่ใกล้เคียงที่สุดช่วยเขี่ยเหล็กไนของต่อนี้ได้ได้
มันเป็นคติชนวิทยาเสียแล้วที่จะเรียนรู้การต่อสู้กับต่อชนิดนี้อย่างไร
มีคนตีรังต่อชนิดนี้ได้
ท่านบอกว่ามันกลัวไฟ
และอย่าให้มันมาแตะต้องโดนตัวเราเด็ขาด
ถ้ามันบินเข้ามาใกล้เรา
รีบปัดตัวต่อออกไปทันที
เขาบอกว่ามันมีเชื้อไววรัสอีกด้วย
ผมฟังเขามาว่าอย่างนั้น
บทความนี้มีเนื้อหาที่สั้นมาก ต้องการเพิ่มเติมเนื้อหาหรือพิจารณารวมเข้ากับบทความอื่นแทน
| ต่อ ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: Jurassic–Recent |
|
|---|---|
|
|
| A social wasp, Vespula germanica | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Arthropoda |
| ชั้น: | Insecta |
| อันดับ: | Hymenoptera |
| อันดับย่อย: | Apocrita (except clade Anthophila and family Formicidae) |
Vespidae มันถูกจัดให้เป็นแมลงประเภทที่ทั้งกินเนื้อและพืชเป็นอาหาร
ต่อในโลกนี้มีอยู่หลากหลายสายพันธุ์
มนุษย์สามารถนำตัวอ่อนของต่อมาทำอาหารได้
ต่อทำรังด้วยเศษใบไม้กับน้ำลาย ลักษณะกลมและรี ขนาดของรังจะขึ้นอยู่กับเวลา และจำนวนประชากรต่อ
อ้างจาก:https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD
อ้างจาก:
https://www.google.co.th/search?q=%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%AB%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B8%AD+wiki&newwindow=1&dcr=0&tbm=isch&source=iu&ictx=1&fir=Uwz7HqT74_juEM%253A%252C4vGdbX2xSwZIKM%252C_&usg=__TXBwZoM-4IauSfyhJMmGbV17gHY%3D&sa=X&ved=0ahUKEwjMlt6FsNXXAhUBRo8KHVeACRUQ9QEIOjAD#imgrc=Uwz7HqT74_juEM:
ผมว่านะ
ผืดหรือจำถูกไม่รู้อย่างไร
และยังมีชนิดต่อหลุมอีก เป็นต่อชนิดหนึ่งเช่นกัน ต่อหลุมนี้ช้างยังกลัว ถ้าช้างเดินไปตกในหลุมต่ช้างจะตาย
มันทำรังเป็นชั้นๆในใต้ดิน ผมเคยเห็น ตัวอ่อนมันกินได้ ต่อชนิดนี้มีอันตรายมากเช่นกัน
ข้าวป่าให้ระวัง แม้แต่เผ่ากิยองตินยังกลัว
วันพุธที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560
วันจันทร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560
วันอาทิตย์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560
j152
j152
j152
ผมฟังเพลง
และมองภาพวาด
ทำให้ผมสบายใจขึ้นเสมอ
Martha Argerich - Chopin: Piano
Concerto No. 1 in E minor, Op. 11 (2010)
Strauss II - Waltzes, Polkas & Operettas
| Classical Music Collection
Pierre Auguste Renoir ... 255 painting & music
Pierre Auguste Renoir: A collection of 1549 paintings (HD)
Renoir TRAILER 1 (2013) -
French Painter Pierre-Auguste Renoir Movie HD
Paul Cézanne, Still Lifes - Origins of Modern Art 4
Paul Cézanne (1839 - 1906) - Artworks from 1891 to 1900
Paul Cezanne: A collection of 645 works (HD)
Top 10 Most Expensive Picasso’s Paintings
10 Most Expensive Paintings Ever Sold
Top 10 Iconic Paintings
Top 10 Most Expensive Paintings
Top 10 Most Famous Paintings In The World
50 Greatest Paintings" "History Masterpieces"
"Famous Artists" "Expensive Pieces"
The 100 Best Paintings by Painters posted in 2016
| LearnFromMaster (HD)
Jean François Millet: A collection of 106 paintings (HD)
Jean-François Millet Au delà de l'Angélus de Eric Delacour 1/3
มาที่เรื่องบ้านอานองเตนวนิยายเชิงสารคดี
งานเขียนนี้เป้นงานเขียนลมราเตียงนอนของคนใกล้จะตาย
แต่ผมภูมิใจที่ได้ทำ
เพราะรู้สึกว่าตนเองทำอะไรไปน้อยมาก
ขณะมีชีวิตแบบลิงโลดเต้นที่ไม่มีโอกาศได้นับลมหายใจ
แต่เมื่มีโอกาศได้นับลมหายใจได้
อย่างมีสมาธิ
ผมจึงอยากทำอะไรไว้
ภาพวาด
ภาพปั้น
งานเขียน
ปลูกต้นไม้ทำสนครัวเล็กน้อย
เมื่อแรงไหว
ผมได้สปิริตนี้ขณะที่อย่พักอาศัยกับแม่บุญธรรมทีเมืองอ้อกซ์ฟอร์ด
ตอนนั้นผมก้มีสปิดริตนี้เช่นกันจนคิดทำและทำ
สวนครัวปล(กสตรออเบอรี่่
ที่เทศบาลจัดให้คนชอบทำทำ
และผมได้ทำ
ผมไม่เคยคิดว่าจะได้กลับ้านอานองเต
คิดว่าจะตายเสียก่อน
แต่ผมได้กลับจนได้
และเมื่อกลับมาแล้ว
ผมได้ทำในสิ่งท่่คิดชอบทำและได้โอกาศทำ
ผมทำ
วันนี้ผมมีข่าวดีจะบอก
คือหนึ่งผมเป็นลม
และสองพบว่า
ลูกปืนที่รถลากเสียสันิษานว่ามีมือดีมาเปลี่ยนหรือลักเอาไป
รอตรวจวงจรปิดจึงรู้
เมื่อมีเวลาผมจะเปิดดู
เป้นลมอากาศร้อนและเหนื่อย
แน่นอนเบาหวานและอาหารและเลือดที่วิ่งไปสมองไม่ทัน
ผมรีบนอนลงก่อนที่มันจะหัวฟาดพื้นพบว่า
สักงีบหนึ่งที่ากาศถ่ายเทได้สะดวก
ถ้ามีงูตรงป่าหญ้าที่ผมล้มมันคงจะได้พยายาบาล
ผมหรื่อวิ่งเลื้อยหนีผมไปเพราะมันตกใจ
สรุปผมยังไม่ตายสุสานหินอ่อนผมคาดว่าจะทำไว้ให้ผมเองก่อนตาย
ตามที่ผมพอใจผมยังไม่ทำ
สุสานพ่อและแม่จริงมิใช่บุญธรรม
ของตาความตั้งใจผม
ยังไม่แล้วเสร็จดังที่คิด
งานเยี่ยมสุสานพ่อและแม่บุญธรรมผมที่อังกฤษยังไม่ได้ไป
Pasternak
was born in Moscow on 10 February, (Gregorian), 1890 (Julian 29
January) into a wealthy assimilated Ukrainian Jewish family.[4] His father was the Post-Impressionist painter, Leonid Pasternak, professor at the Moscow School of Painting, Sculpture, and Architecture. His mother was Rosa Kaufman, a concert pianist and the daughter of Odessa industrialist Isadore Kaufman and his wife. Pasternak had a younger brother Alex and sisters Lydia and Josephine. The family claimed to be descended on the paternal line from Isaac Abrabanel, the famous 15th-century Sephardic Jewishtreasurer of Portugal.[5]
งานทั้งหมดตัวนี้ผมสั่งให้ทนายความทำให้ผมตามพินัยกรรม
อาหารมื้ออร่อยก่อนตายผมยังไม่ได้กิน
อีกหลายวินาทีต่อมา
ผมพบตัวเองว่า
ไหว
ผมตัดสินใจทำต่อ
มาวันนี้ที่บ้าน
แต่ผมลุกขึ้นมาได้
และทำงานต่อหลังสี่ขั่วโมงผ่านไป
แม้ฝนหนาตั้งเค้ากลางเดือนพฤษศจิกายน
มืดมาห้าโมงเย็น
ผมทำสร็ตามเป้าที่ตั้งไว้
คาดว่าคงตายหลังทำเสร็จ
แต่ไม่ตายผมจึงทำเรื่องขึ้นบล็อกนี้ดังที่ปรากฏ
ข้ามเรื่องที่คาใจที่รอทนายตรวจ
อะไรที่บ้างที่ผมทำเมื้อตะกี้
รั้วลวดหนามซ้อมกันวัวของเผ่ากิยองติน
ที่กง่ายต่อผม
เขามาทพำลายสิทธิ์ผม
ตัดแต่งพลูกินหมากให้แม่พร้อมผ้ากรองแสงแดดคลุม
ชื่ออะไรผมจำไม่ได้
เก้บหญ้าชพืชมิมีนาที่ผมจำบ้าง
รดน้ำบ้างที่ตรงไหนมันดูขาดความสดชื่น
ขนขยะเตรียมเผาและรอแห้งสนิท
อมรถลากพบว่าลกปืนที่ล้อหายไป
มันจึงแล่นิ่งลากไปเหมือนรถขาคือล้อมันเป๋
ปลูกมันสำปะหลังบ้าง
ปลกผักสวนครัวว่านที่แม่ชอบพ่อชอบบ้าง
และซ่อมหลังคาจับจาก
ที่บานอานองเตสี่ที่เริ่มทำ
เพื่อชีวิตอีกมิติหนึ่งช่วงก่อนตาย
ให้อาหารปลานกยูง
ดูบัวหลวง บัวสายและบัวประดับที่ผมซื้อมาลง
เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตคนช้ทางหลวงสายนี้
ผมหวังว่า
หน้าบ้านอานองเตสี่ติดถนนใหญ่
ผมถ้ามีอารมณ์ผมจะ
ไปก่อฟืนต้มยาที่บ้านนี้
จากเศษไม้ข้างทางหลงที่หล่นตลอดเวลา
ที่เผ่ากิยองตินผ่านมาแต่เมินเฉย
ผมเก็บเกลี้ยงถนนข้างทางจะได้สะอาดตาไปด้วย
ไม่พบมีใครเอาอย่าง
ผมสงสัย
สักวันหนึ่งเขาต้องเอาอย่างผม
ผมเชื่อเหลือเกิน
ผมเชื่อเหลือเกิน
ผมเชื่อเหลือเกิน
ทุกเวลาที่อยาก
ใบอินทนิลน้ำข้างทางหลวง
มันเป็นยาแก้เบาหวานได้
ผมทราบจากหมอยามาจากทางไกล
ไม่เสียที่ท่ี่ตอนสร้างทางผมเสนอให้ชุมชนปลูกต้นไม้สองข้างมง
เพราะผมคิดใจในถนนในเมืองชนบทในฝรั่งเศสที่
ผมเคยไปเที่ยวและอยู่กินระยะหนึ่ง
j152
ผมฟังเพลง
และมองภาพวาด
ทำให้ผมสบายใจขึ้นเสมอ
Martha Argerich - Chopin: Piano
Concerto No. 1 in E minor, Op. 11 (2010)
Strauss II - Waltzes, Polkas & Operettas
| Classical Music Collection
Pierre Auguste Renoir ... 255 painting & music
Pierre Auguste Renoir: A collection of 1549 paintings (HD)
Renoir TRAILER 1 (2013) -
French Painter Pierre-Auguste Renoir Movie HD
Paul Cézanne, Still Lifes - Origins of Modern Art 4
Paul Cézanne (1839 - 1906) - Artworks from 1891 to 1900
Paul Cezanne: A collection of 645 works (HD)
Top 10 Most Expensive Picasso’s Paintings
10 Most Expensive Paintings Ever Sold
Top 10 Iconic Paintings
Top 10 Most Expensive Paintings
Top 10 Most Famous Paintings In The World
50 Greatest Paintings" "History Masterpieces"
"Famous Artists" "Expensive Pieces"
The 100 Best Paintings by Painters posted in 2016
| LearnFromMaster (HD)
Jean François Millet: A collection of 106 paintings (HD)
Jean-François Millet Au delà de l'Angélus de Eric Delacour 1/3
มาที่เรื่องบ้านอานองเตนวนิยายเชิงสารคดี
งานเขียนนี้เป้นงานเขียนลมราเตียงนอนของคนใกล้จะตาย
แต่ผมภูมิใจที่ได้ทำ
เพราะรู้สึกว่าตนเองทำอะไรไปน้อยมาก
ขณะมีชีวิตแบบลิงโลดเต้นที่ไม่มีโอกาศได้นับลมหายใจ
แต่เมื่มีโอกาศได้นับลมหายใจได้
อย่างมีสมาธิ
ผมจึงอยากทำอะไรไว้
ภาพวาด
ภาพปั้น
งานเขียน
ปลูกต้นไม้ทำสนครัวเล็กน้อย
เมื่อแรงไหว
ผมได้สปิริตนี้ขณะที่อย่พักอาศัยกับแม่บุญธรรมทีเมืองอ้อกซ์ฟอร์ด
ตอนนั้นผมก้มีสปิดริตนี้เช่นกันจนคิดทำและทำ
สวนครัวปล(กสตรออเบอรี่่
ที่เทศบาลจัดให้คนชอบทำทำ
และผมได้ทำ
ผมไม่เคยคิดว่าจะได้กลับ้านอานองเต
คิดว่าจะตายเสียก่อน
แต่ผมได้กลับจนได้
และเมื่อกลับมาแล้ว
ผมได้ทำในสิ่งท่่คิดชอบทำและได้โอกาศทำ
ผมทำ
วันนี้ผมมีข่าวดีจะบอก
คือหนึ่งผมเป็นลม
และสองพบว่า
ลูกปืนที่รถลากเสียสันิษานว่ามีมือดีมาเปลี่ยนหรือลักเอาไป
รอตรวจวงจรปิดจึงรู้
เมื่อมีเวลาผมจะเปิดดู
เป้นลมอากาศร้อนและเหนื่อย
แน่นอนเบาหวานและอาหารและเลือดที่วิ่งไปสมองไม่ทัน
ผมรีบนอนลงก่อนที่มันจะหัวฟาดพื้นพบว่า
สักงีบหนึ่งที่ากาศถ่ายเทได้สะดวก
ถ้ามีงูตรงป่าหญ้าที่ผมล้มมันคงจะได้พยายาบาล
ผมหรื่อวิ่งเลื้อยหนีผมไปเพราะมันตกใจ
สรุปผมยังไม่ตายสุสานหินอ่อนผมคาดว่าจะทำไว้ให้ผมเองก่อนตาย
ตามที่ผมพอใจผมยังไม่ทำ
สุสานพ่อและแม่จริงมิใช่บุญธรรม
ของตาความตั้งใจผม
ยังไม่แล้วเสร็จดังที่คิด
งานเยี่ยมสุสานพ่อและแม่บุญธรรมผมที่อังกฤษยังไม่ได้ไป
Lydia Leonidovna Pasternak (Russian: Лидия Леонидовна Пастернак; March 8, 1902 – May 4, 1989), married name Lydia Pasternak Slater, was a Russian research chemist, poet and translator.[1]
Life[edit]https://en.wikipedia.org/wiki/Boris_Pasternak
She was born in Moscow, then the capital of the Russian Empire, the daughter of the Russian impressionist painter Leonid Pasternak and of Rozalia Isodorovna Kofman, a concert pianist. She was the sister of the poet and novelist Boris Pasternak, the author of Doctor Zhivago, and of the architect Alexander Pasternak.[2][3]อ้างจาก:https://en.wikipedia.org/wiki/Lydia_Pasternak_Slater
เพราะผมหารูปไม่เจอ ผมเคยถ่ายแต่หายไปภาพที่ท่านเคยถ่ายให้ผมยังค้นไม่พบ
จึงเอาพี่ชายท่านมาลงไว้อ้างอิงว่าใครอะไรที่ไหนอย่างไร
ผมแทรกนิดที่ผมจำได้
ช่วงผมใช้ชีวิตกับท่านท่านเขียนกวีกลอนลงหนังสือมีคนขอมา
ท่านมีลูกสาวเป็นหมอ
และเป็นครฤุในหาลัย
อยู่ในแคนาดาประเทศเป็นชาย
ผมไม่กล้าถามอะไรท่านมาก
เพราะผมไม่ชอบรู้เรื่องราวของคนอื่น
ท่านเคยให้เงินผมกินขนมประจำ
เพราะท่านเมตตาและสงสารคงจะ
จำได้เคยขับรถพาท่านไปซื้อกับข้าวในเมืองหนึ่งครั้ง
นอกนั้นไม่เคยใช้อะไรผมอีกเลย
ท่านสั่งว่าให้ดูหนังสืออย่าขี้เกียจ
เคยจำได้ว่าท่านเคยมาปลุกผมไปกินข้าวหนึ้งครั้งเพราะผมลืม
ท่านเคยหอมแก้มผมหนึ่งครั้งก่อนอนตอนผมไม่สบาย
ท่านไม่ชอบสังคม
ท่านชอบดื่มน้ำชาถ่านชาร์โคล
ถ้าไม่ผิดผมไม่กล้าถามว่าอะไร
แต่ท่านนอนตื่นเช้าทุกวันและไม่เคยป่วย
ท่านเป็นคนเจ้าระเบียบและไม่ชอบพูดมาก
แต่ยิ้มสวยใส่แว่นตา
ไม่เคยเล่าเรื่องรัสเซียให้ผมฟังสักคำเดียว
ท่านชอบใช้ห้องครัวเป็นห้องรับแขกและทธุระทุกอย่าง
ที่ห้องใต้ดิน ที่ติดไฟถ่านชาร์โคลกันหนาว
แม้ท่านจะมีห้องรับแขกห้องสมุดห้องเปียโน
และสนามหญ้านั่งคุย
ท่านไม่เคยใช้ผม
ผมคิดว่าท่านเป็นคนดีน่าเอาแบบอย่างตนหนึ่งในสังคมโลก
และเป็นเพศแม่ที่ดีของมนุษย์
ผมนำพี่ชายของท่านพร้อมรูปด้วยจากสารานุกรมวิกิพีเดีย
ด้วยเจตนาดีมิได้หวังอะไรนอกจากการอ้างอิงเชิงสารคดีเท่านั้น
ผู้เขียนนวนิยายเชิงสารคดีเรื่อง"บ้านอานองเต"
Pasternak
was born in Moscow on 10 February, (Gregorian), 1890 (Julian 29
January) into a wealthy assimilated Ukrainian Jewish family.[4] His father was the Post-Impressionist painter, Leonid Pasternak, professor at the Moscow School of Painting, Sculpture, and Architecture. His mother was Rosa Kaufman, a concert pianist and the daughter of Odessa industrialist Isadore Kaufman and his wife. Pasternak had a younger brother Alex and sisters Lydia and Josephine. The family claimed to be descended on the paternal line from Isaac Abrabanel, the famous 15th-century Sephardic Jewishtreasurer of Portugal.[5]
Outside Russia, Pasternak is best known as the author of Doctor Zhivago (1957), a novel which takes place between the Russian Revolution of 1905 and the First World War. Doctor Zhivago was rejected for publication in the USSR. At the instigation of Giangiacomo Feltrinelli, Doctor Zhivago was smuggled to Milan and published in 1957 and distributed with the help of the CIA in the rest of Europe.[3] Pasternak was awarded the Nobel Prize for Literature in 1958, an event which both humiliated and enraged the Communist Party of the Soviet Union, which forced him to decline the prize, though his descendants were later to accept it in his name in 1988.
https://en.wikipedia.org/wiki/Boris_Pasternak
| Boris Pasternak | |
|---|---|
 Pasternak on a 1990 Soviet stamp | |
| Born | Boris Leonidovich Pasternak 10 February [O.S. 29 January] 1890 Moscow, Russian Empire |
| Died | 30 May 1960 (aged 70) Peredelkino, Russian SFSR, Soviet Union |
| Occupation | Poet, writer |
| Citizenship | Russian Empire (1890–1917) Soviet Russia (1917–1922) Soviet Union (1922–1960) |
| Notable works | My Sister, Life, The Second Birth, Doctor Zhivago |
Notable a Boris Pasternak in 1910, by his father Leonid Pasternak https://en.wikipedia.org/wiki/Boris_Pasternak คุณพ่อของลิเดียท่านบอกผมว่าเป็นimpressionist russia ว่าอย่างนั้นท่านมีลฤกทุกคนจบอ็อกร์ฟแร์ดหมด ถ้าผมจๆไม่ผิดท่านบอกผม | Nobel Prize in Literature (1958) |
งานทั้งหมดตัวนี้ผมสั่งให้ทนายความทำให้ผมตามพินัยกรรม
อาหารมื้ออร่อยก่อนตายผมยังไม่ได้กิน
อีกหลายวินาทีต่อมา
ผมพบตัวเองว่า
ไหว
ผมตัดสินใจทำต่อ
มาวันนี้ที่บ้าน
แต่ผมลุกขึ้นมาได้
และทำงานต่อหลังสี่ขั่วโมงผ่านไป
แม้ฝนหนาตั้งเค้ากลางเดือนพฤษศจิกายน
มืดมาห้าโมงเย็น
ผมทำสร็ตามเป้าที่ตั้งไว้
คาดว่าคงตายหลังทำเสร็จ
แต่ไม่ตายผมจึงทำเรื่องขึ้นบล็อกนี้ดังที่ปรากฏ
ข้ามเรื่องที่คาใจที่รอทนายตรวจ
อะไรที่บ้างที่ผมทำเมื้อตะกี้
รั้วลวดหนามซ้อมกันวัวของเผ่ากิยองติน
ที่กง่ายต่อผม
เขามาทพำลายสิทธิ์ผม
ตัดแต่งพลูกินหมากให้แม่พร้อมผ้ากรองแสงแดดคลุม
ชื่ออะไรผมจำไม่ได้
เก้บหญ้าชพืชมิมีนาที่ผมจำบ้าง
รดน้ำบ้างที่ตรงไหนมันดูขาดความสดชื่น
ขนขยะเตรียมเผาและรอแห้งสนิท
อมรถลากพบว่าลกปืนที่ล้อหายไป
มันจึงแล่นิ่งลากไปเหมือนรถขาคือล้อมันเป๋
ปลูกมันสำปะหลังบ้าง
ปลกผักสวนครัวว่านที่แม่ชอบพ่อชอบบ้าง
และซ่อมหลังคาจับจาก
ที่บานอานองเตสี่ที่เริ่มทำ
เพื่อชีวิตอีกมิติหนึ่งช่วงก่อนตาย
ให้อาหารปลานกยูง
ดูบัวหลวง บัวสายและบัวประดับที่ผมซื้อมาลง
เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตคนช้ทางหลวงสายนี้
ผมหวังว่า
หน้าบ้านอานองเตสี่ติดถนนใหญ่
ผมถ้ามีอารมณ์ผมจะ
ไปก่อฟืนต้มยาที่บ้านนี้
จากเศษไม้ข้างทางหลงที่หล่นตลอดเวลา
ที่เผ่ากิยองตินผ่านมาแต่เมินเฉย
ผมเก็บเกลี้ยงถนนข้างทางจะได้สะอาดตาไปด้วย
ไม่พบมีใครเอาอย่าง
ผมสงสัย
สักวันหนึ่งเขาต้องเอาอย่างผม
ผมเชื่อเหลือเกิน
ผมเชื่อเหลือเกิน
ผมเชื่อเหลือเกิน
ทุกเวลาที่อยาก
ใบอินทนิลน้ำข้างทางหลวง
มันเป็นยาแก้เบาหวานได้
ผมทราบจากหมอยามาจากทางไกล
ไม่เสียที่ท่ี่ตอนสร้างทางผมเสนอให้ชุมชนปลูกต้นไม้สองข้างมง
เพราะผมคิดใจในถนนในเมืองชนบทในฝรั่งเศสที่
ผมเคยไปเที่ยวและอยู่กินระยะหนึ่ง
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)