ชาวเนนิบทที่28สงครามและความฝันในยุคทองแห่งราชินีเมทิมหาราช บทที่28 สงครามและความฝันในยุคทองแห่งราชินีเมทิมหาราช เมื่อพระสวามีขอวพระนางตกเรือเหาะอลาดินที่เกาะนางเงือกกับฤาษีผู้ขมังเวทย์จึงเกิดการเปลียนแปลงระบบปกครองเมืองเซยิเพราะมีกษัตริย์องึ์ใหม่และที่สำคัญเป็นผู้หญิงทรงพระนามว่า พระเจ้าเมทิมหาราชที่5การแต่งตั้งและโองการทั้งหมดฝืนกฎเก่าทั้งหมดเช่นการนามสิ่งต่างๆเป็นอัตลักษณ์ของราชินีเมทิลทั้งหมดเพราะหัวหน้าเผ่าและกรรมการเผ่าเริ่มเป็นคนเฒ่าชะแรแก่ชราหมดแล้วที่สำคัญหาคนสานต่อเก่ายากเพราะส่วรใหญ่คนเก่าไม่มีบุตรเหตุนี้ผู้สันทัดกรณีจึงทำนายว่า กรุงเซยิจะมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาหลังการผลัดแผ่นดินเช่นกษัตริย์ใหม่ สาธารณรัฐใหม่ ราชวงศ์ใหม่ ประชาธิปไตบใหม่เผด็จการใหม่ แต่ที่สำคัญกรุงเซยิ ใช้การปกครองแบบชอบธรรมคือตามชอบของสมาชิกในสังคมที่ไม่มีเหตุผลส่วนตัวแอบแฝง แน่นอนปรัชญาของชาวเซยิคือ "ความตายเป็นอมตะ"จากหลักนี้ราชินีเมทิทรงมองเห็นอำนาจและความคิดของพระองค์คือมิติรวมจากสูตรที่ว่า The King can do no wrong.ราชินีเมทิจึงตั้งชื่อหีวหน้าเผ่าอละคณะทำงาน้ป็นประธานมหาพฤฒิสภาแห่งชาติขึ้นมามีสมาชิกถาวรไม่ถาวรมีสถานะเป็นประธานาธิบดีของเซยิในทางพฤตินัยราชิยีเมทิเป็นสทุนรับใช้ของหัวหน้าเผ่าคือสภาและปรัธานาธบดีส่วน่ชินีเมทิทางนิตินัยเป็นผู้ปกครองเมืองเซยิและประธานาธิบดีเซิทีตั้วมาจากหัวหน้าเผ่าทีสถานะเป็นที่ปรึกษาของราชินีเมทินั่นองเกิดทีคณะยถคคบโผล่ขึ้นมามีฤาษีขมังเวทย์ตนหนึ่งตองการืำสงครามกับนางเงือกเพื่อแย่งพระศพพระราขาเซยิที่4ที่นาวเงือกพาไปเก็บไว้ที่ใต้บาดดาลภายในเกาะนางเงือกจึงใช้ต่อยักษ์เป็นทหารและอาวุธในการบต่อยักษ์นี้มีพิษมากถ้าต่อยใครแล้วผู้นั้นต้องตาย มแรงบินความเร็ว400กิโลเมตรต่อชั่วโมง พิษมัค่าเท่าหีบไฟหนึ่งเควิลโวลต์ แรงมากแต่ต่อยักษ์นี้ ไม่ต่อยคนเซยิเพราะมีกลิ่นสาปเดียวกันเป็นอาวุธของชาวเซยิต่อยักษ์นี่พวกโจรสลัดกลัวมากพระนางเมทิมาราชดำริทำทางด่วนไปดาวโลกพระจันทร์และดาวพระพุธและดาวพระอาทิตย์และดวงอื่นๆในยุคพระองค์ เพราะพระองค์มีพลังนิวเคลีย์มนต์ดำมหานิรภัยที่สามารถเนรมิตและทำลายสรรพสิ่งได้ที่ได้มาทรงบรรจุในตู้พินินัยกรรมห้ามใครรู้จะเปิดได้หลังพนะนางสวรรคตแล้วโดยกษัตริย์แห่งกรุงเซยิพระองค์ใหม่เท่านั้น

งานชนิด้เศษนิพนธ์เรื่อง "มกุฎราชกุมารใต้ดิน"

บทที่24

เมืองกิเนบทที่24

เมืองกิเน

เมืองแห่งอุดมคติของมนุษย์ถูกนำมาเล่าโดยนิเนก่อนที่นิเนเป็นลมสลบไปเพราะลืมหิวอาหาร

และตายไปก่อนที่นิเนจะเล่าจบบริบูรณ์ ในขณะที่ราขินีเมทิติดใจในคำเล่าของนิเนจนบรรทมหลับและนิเนก็ไม่ทราบว่าราชินีหลับแล้ว

เพราะตนเองจะแหงนมามองหน้าราชินีเมทิขณะเล่าด็ไม่ได้อันเป็นกฎของกษัตริย์เซยิ

มหานครกิเน......

......

.......

"นินา"

ข้าทาสผู้สวามิภักดิ์ของราชินีเมทิ

เล่าต่อเรื่องเมืองมิลเลย์

และท้ายสุดนินาเป็นลมสลบไปและตาย แต่ราชินียังไม่ตื่นจากบรรทมเลยเพราะเหนื่อยจาดการเงี่ยหูจากททาสนินาด้วยควสมสนพระทัยมาก และนินาพูดภาษาเซยิแบบบ้านนอก ราชินีนั่นเป็นชาวต่างชาติที่ดษัตริย์เซยิได้สถา

ปนาขึ้นเป็นราชินีหลังพบกันได้ครั้งดียวหลังจากที่ทหารของพระองค์จับได้เป็นจำเลยจากการติดแพลอยมาที่เกาะเซยิพร้อมทารกน้อยจากแดนอื่น

้เนนิเขา มีชื่ออีดชื่อๆว่านิเน

เมื่ิอเขาตายลงต่อหน้าพระที่นั่งขณะที่สมเด็จเมทิทรงหลับอยู่

เมื่อพระนางตื่นขึ้นมาเห็น

นิเนนอนแข็งทื่อ

พระองค์ทรงคิดว่า 

นิเนคงเหนื่อยแต่อย่างไรก็ตามๆกฑชองเมืองนี้ราชิยีจดแตะต้องกายสามัญชนและใครมิได้นอกจาก

กษัตริย์ที่เป็นพระสสามีของพระองค์เองคือกษัตริย์เซยิเท่านั้น

พระนางรับสั่งด้วยรหัสลับให้ทหารเข้ามาปลุกนิเน

"นิเนตายแล้วฝ่าพระบาท"

ราชินีเมทิแสดงอาการ

เสียพระไทยมาก จึงรับสั่งให้ทหารนำนิเนไปทำอนุสาวรีย์นิเนขึ้นมาที่ชายหาดเกชาทาวตะวันออกของเกาะเซยินี้

และรับสั่งให้ทหารหญิงนำอาหารทิพย์ไปวางไว้ให้วันละสามมื้อพร้อมเหล้าไวน์สีมรกตทุกวันมื้อมนุษย์เป็นเวลา2000ปีล่วงแล้ว

และยังกระทำสืบทอดมาจนทุกวันนี้ที่เกาะเซยิ

แม้ว่ากษัตริย์และราชวงศ์เซยิจะล้มสลายไปแล้วก็ตามคนรุ่นหลังถือว่า อ

นุสาวรีย์เนนินั้นศักดิ์สิทธิ์

และชาวเมืองเซยินับถืออนุสาวรีย์เซยิมีเทพเจ้าสิงอยู่

ใครมาบนบานจะได้อะไร

แล้วจะได้

ส มใจนึกเมื่อเจตนานั้นบริสุทธิ์

ต่อมาแท่นอนุสาวรีย์กลายเป็นทองคำแท่ง

ที่ฟ้าผ่าหลายครั้งแต่อนุสาวรีย์นิเนก็ไม่พัง

สถานที่นี้คือสถานที่ศัก

ดิ์สิทธิ์ ใครรู้เข้าด็อยากมาเคารพ แต่อนิจจาชาวเซยิปกปิดไว้ และน้อยคนจะได้มาที่เกาะเซยินี้ เกาะนี้ตึงเป็นหวงห้ามเด็ดขาด

และมีอาถรรพณ์เกิดขึ้น

เรือต้องอับปาง เรือบินตก

อุบัติเหตุอื่นๆ สำหรับคนที่จะมาเทีสวที่นี้เกาะเซยิ

และเกาะเซยิจึงกลายเป็นเกาะต้องห้ามแต่นั้นมา

จนตราบเท่าทุกวันนี้

เรื่องของพระสนมเอกชองพระนางเมทิไม่จบกันง่าย เพราะวิญญาณของเนนิ

แสดงปาฎิหารย์บต่างๆที่สุสานตลอดเวลา

ทำให้คนข้างสุสานอานุสวรีย์ที่ตั้งศพชนิดยืนขึ้นแบบศพเสริมเหล็กทิ่มทวารหนัก

ให้ผีบืนตรวอาบน้ำยางจากต้นไม้มะเฮสีเหลืองใสศพจึงแห้งไม่เน่า และฉาบด้วยหินอ่อนรอบราง เป็นอานุสาวรีย์ยืนตาหลับ

ปากอ้าพึมพำ หินอ่อนสีขาวชนิดละลาย

ทำไว้สวยงาม ชาวเมืองนำดอกบองยีสีขาว

ดอกหอมไปบูชาและนับเป็นเทพเจ้าตนหนึ่ง

ของชาวเมืองเซยิแต่นั้นมา

 ชาวเมืองนุนีที่อานุสาวรีย์ตั้งอยู่ รำรวยทำมาหากินสบาย ผักขึ้นเองงามไมต้องปลูกมีฝนตกเช้าเย็นให้ทุกวัน แต่ผีกที่จึ้นมีชนิดเดียวคือผักคะโนที่นี่น้ำไม่เคยท่วมเพราะทางลาดลงทะเล

แมลงชนิดหนึ่งขื่อดามาจะพากันบินมา

ลงกะทันทีเมื่อ ใครที่เมือง'นุนิ"(เมืองย่อยระดับอำเภอของกรุงเซยิ)ตั้งน้ำมันทอดด้วยน้ำมันหอมเครื่องเทศจากดอกกาเว

แมลงดามาจะบินว่อนมาลงกะทะทันทีเมื่อมันได้กลิ่น กินอร่อยหอมมันเมื่อทอดกรอบแล้วตัวคล้ายด้วงเท่ากบฑูต แต่นั้นมาคนอำเภอนุนิจึงกินแมลงดามาทุกมื้อ

ส่วนหนึ่งบูชาเทพเจ้านินาที่หิ้งพระที่บ้านตนโดยนำฟืนไม้จันท่อนหนึ่งเป็นสัญลักษณ์สมมุติว่าเป็นร่างของเทพนิเน

ยุวที่เมืองนีนิไม่มีสักตัวงูก็ไม่มี จะมีก็แต่ปลาทะเลกินไม่หวาดไหว จะพาไปขายยังแผ่นดินใหญ่อื่นก็แสนที่จะไกล ถ้าใครทำการค้่าปลา

ที่นุนินินี้เรือจะอัปปาง

ครั้งหนึ่งไฟเคยไม้กระท่อมของหัวหน้าหมู่บ้าน ไม้ไหม้หมดเหลือแต่หินอ่อนสีเหลืองจากเขม่าไฟกลายเป็นหินอ่อนสีเหลืองหม่

น นับแต่เหตุไฟไหม้ครั้งนั้นแล้ว

ชาวนุนิจงสร้างบ้สนด้วยหนอ่อนทุดหลังคา

เรือน

ไฟฟ้าทีนี่ไม่มีจะใช้ก็ใช้สายไฟตากแดดไว้

แล้วนำกะแสไฟจากพะอาทิตย์มาใช้ แตคนไม่ชอบ จึงใช้ตะเกียงแทนทุกบ้าน

สืบต่อมาพบบ่อแร่เหมืองทองคำ และบ่อน้ำมันให้ชาวเมืองใช้แต่ทีเงื่อนไขว่าจะใช้ได้เพียงบ้านละวันละหนึ่งปี๊ปตวงเท่านั้น

ห้ามใครเกิน ถ้าเกินเทพเจ้าประจำเตาผิงจะพิโรธ

นับจากที่นิเนตายลงแบะมีอานุสาวรีย์รำลึกแล้วที่เมืองนุนิที่ศพนิเนตั้งอยู่ ทุกคนมีความสุขแบบ"คิดเงินได้เงินคิดทองได้ทอง"

มีโจรสลัดหลงมาจะปล้น แต่อนิจจาถ้าสลัดนำออกจากเมืองนุนิผ่านทางทะเลไม่เกิน1000ไมล์ทะเลเรือสลัดก็จะอับปางและสลายทันทีจะเหลือสลัดลอยแพต่อไปประ

สบชะตากรรมเท่านั้น ส่วนใหญ่ปลาฉลามกินหมด

ส่วนสลัดมีบุญหน่อยก็จะถูกปลาโลมาให้ขี่คอไปส่งเกาะนรกอื่นๆต่อไปที่ห่างจากเกาะนุนิและกรุงเซยิมากๆ ทั้งหมดเป็นคำเล่าจาก"นิเน"อันเป็นส่วนหนึ่งของพงศาวดารเเห่งเมือง"กิเน"นั่นเอง