อานองต์พบเผ่ากิยองตินเสกวิชามารเข้าใส่และพบว่าถูกสะกดจิตหมู่และขโมยความเป็นธรรมของอานองต์ไป
ทราบกันทั่วหน้ากันแล้วว่า เผ่ากิยองตินเป็นเผ่าป่าเถื่อนในมโนคติของนวนิยายชาโตจอานองเตที่สี่นี้ ถ้าใครพบเห็น อานองต์แนะนำให้สอนและอบรมและให้เงินเขาและให้ข้าวเขากินหนึ่งมื้อให้อิ่ม
เพื่อเขาจะได้กลับตัวเป็นคนดี
ในทางกลับกัน และส่วนเผ่าดิบองจินั้น เป็นเผ่ามโนคติแห่งความดี ในนวนิยายชาโตอานองเตที่สี่นี้เช่นกัน ถ้าพบเขาที่ไหนจงให้บำเหน็จรางวัลเขา ให้กำลังใจเขาทำความดีต่อไปโดยไม่หวังผลตอบแทน
แต่วาระนี้นววนิยายใกล้จะจบพบ้เหตุสะดดหลายอย่างเกิดขึ้น
เผ่ากิยองตินได้นำหนูตายเน่าเหม็นมาไว้แบบทิ้งไว้ ให้อานองต์มีกลิ่น ไม่สบอารมณ์
ระคายเคืองต่อารมณ์ของจมูก จนไม่เป็นอันกินอันนอน ค้านกับกลิ่นดอกกระดังงาและดอกหญ้ายองน้ำที่หอมเสมอ ที่เฮเลนนาปลูกไว้เพื่อดมมัน และเมื่อเฮเลนนาตายไปแล้ว อานองต์สานต่อนโยบายของเฮเลนนา รดน้ำให้มันทุกวันเช้าเย็น มิฉะนั้นมันจะไ ม่โชยกลิ่นให้เราดม
ทำให้อานองต์อารมณ์เสีย กล้องวรจรปิดเสียแต่กำลังซ่อมเพื่อคอยจับว่าใครทำ ใครประทุษร้าย กำลังดำเนินการ เพราะเครื่องจับผิดจับเท็จนั่นในยุคนี้มันถูกกว่าเหล้านอกชั้นดีหนึ่งขวดเท่านั้นเอง อานองต์จะไม่เสียใจมันที่จะเอามันมาใช้(มิได้ โฆษณา)
การสะกดจิตหมู่ในที่นิยามมันคือ ไวตาทิพย์ชนิดหนึ่ง ที่สวมวิญญาณ เพื่อเรียกร้องห้อานองต์ทำโน้นทำนี้ แบบมีเจตนาผิดพลาดได้ ถ้าตามสะกดจิตหมู่ที่เป็นภาพหลอนไป หากใครพบที่เมืองอานองเต
จงอย่าเชื่อวิธีการสะกดจิตหมู่ แต่ให้ถือหนังสือ ถือเอกสารเป็นสำคัญกว่าคำพูด ถือกฏหมายสำคัญที่สุดกว่า อกฏหมาย (อ พยัญชนะไทยตัวนี้ในนวนิยายนี้นิยามว่า คือถือว่าเป็นอุปสัคนำหน้าคำ และอุปสรรคคำนี้แปลว่า "ไม่" อ้างจากภาษาภารตะบาลีตะวันออก)
และอานองต์จะไม่รับสายใครทางมือถือเว้นมีเม้มเอาไว้ แต่ให้ เอส เอ็ม เอส แจ้งวัตถุประสงค์ก่อนจึงจะคุยด้วย ทั้งนี้ทั้งนั้น อานองต์กลัวเผ่ากิยองตินแอบแฝงมากวนใจสมาธิ และชีวิตส่วนตัวของอานองต์ที่กำลังปฏิบัติภารกิจไว้ทุกข์คนตายอยู่ งดพบงดเยี่ยม งดทุกอย่างแม้ทางโทรศัพท์ ส่วนที่ดินที่อานองต์จะทำเชิงพาณิชย์มอบหมายให้สานต่อไปที่ทนายความเท่านั้น ไม่รับติดต่อส่วนตัว หากคดีความอะไรมี ติดต่อผ่านทางคำสั่งศาลหรือตำรวจหรือและทนายเท่านั้น ไม่รับตกลงติดต่อส่วนตัวทุกกรณี เอ๊แปลก ใช่มันแปลกแต่อานองต์ไม่รู้จะทำอย่างไร
เพราะชะตากรรมของอานองต์มันเป็นเช่นนี้เอง
พบว่า นีโอเกษตรกรรมของานองต์ ถูกริดรอนโดยผู้มีพฤติกรรมแบบเผ่ากิยองตินและหรือเป็นเผ่ากิยองตินเสียเอง
อานองต์รูเรื่องนี้แล้วเสียใจมาก ถ้าผีแม่เฮเลนนามาเยี่ยมชาโ อานองต์จะฟ้องท่าน
สมัยก่อนเขาเผ่ากิยองใช้วัวควาย มาทำลายทรัพย์สิน แต่พบว่าพรานผึ่้ง และคนเก็บของเก่าและคนเร่ร่อน ขโมย ผู้บุกรุกภาษาอังกฤษเรียกว่าtrespasserได้ทำลายเจตนาของอานองต์ในสมัยการไว้ทุกข์ของผู้จากไป
ที่มีชะตากรรมอันนาพึงกลัวและน่าสงสารอย่าง เฮเลนนาและปีเตอร์
เช่น เหนันบหน่อต้นเมล็ดพันธุ์พืชที่อานอต์ปลูกทิ้ไว้ ปกติรดน้ำประจำ แต่รดน้ำบ้าไม่รดน้ำบ้าง ทุกอย่างที่โปรยหรือฝังไว้จะขึ้นแต่นาน
เพราะนีโอเกษตรกรรมใช้เมล้ดพันธ์ในการปลูกแทนการซื้อกระถางที่เขาทำสำเร็จรูป เพราะแพงอานองต์ไม่มีเงินซื้อ เพราะว่าเพาะเมล้ดขึ้นเหมือนการปลูกมะพร้าวต้องเพาะหน่อขึ้นมา
ผู้บุกรุกอื่นมีหมาแมวเถื่อนไร้สังกัด หรือที่มีสงกัด แต่ซน อันนี้ห้ามอยู่
แต่ธรรมชาติของไก่ชอบเขี่ยนอันนี้ป้องกันด้วยกราดไก่และซุ้มอวน หรือแหหรืออวน กันได้ทั้งงูและไก่
เอาละเมื่อมันไม่มีอะไรมากวนโดยสิ้นเชิง แบบตู้เย็นละก็
ทักอย่างจะเจริญ ตามแผนพัฒนะ มันจะเจริญดีและได้ผลดีแม้มันจะช้า อันนี้เป็นหลักนีโอของอานองต์
ที่รวมกระแสหลักที่ยึดอยู่คือ น้ำและปุ๋ย เท่านั้น แน่นอนใช้พื้นที่น้อยประหยัด นีโอของอานองต์ทำอย่างนี้
ภัยต่อไปเป็นภัยธรรมชาติ คือต้นไม้สองข้างทางถนน ต้นสูงอาจล้มเมื่อลมมา แต่ จนท เขาไม่ตัดแต่งให้เตี้ยเท่ากัน อานองต์กลัว
พบว่า ต้นสนลู่ลมดีไม่ล้ม ในฝรั่งเศสมีถนนที่พบเขาปลูกต้นเมเปิลไว้ กระรอกขาวชอบและมีรูอาศัยในฤดูหนาว เพื่อจำศีลที่อังกฤษเรียกว่าhabinating seasons กระนรกชอบกินลุกนัท และผลไม้ที่มีรสมันมาก ตอนอานองต์บังเอิญไปเที่ยวเยี่ยมชมวัฒนธรรมมา ในเยี่ยงฐานะ อาคันตุกะที่ได้ รับเชิญโดยสถานฑูตฝรั่งเศส กราตีสเอกสารขอเข้าเมืองให้ (gratis)คือยกเว้นค่าธรรมเนียมวีซ่าให้(ฉากภาพยนตร์ฉากหนึ่งที่นำมาประกอบในนวนิยายชาโตอานองเตที่สี่นี้)
เพราะฉะนั้นเมื่ออานองต์เข้าสภาอานองเต เพื่อประชุม อานองต์อยากเสนอสภาว่า ให้ตัดต้นไม้ให้สูงจากที่ปลูกไว้ข้างทางให้มีขอบเขตจำกัดสูงเท่ากัน เพื่อสงเสริมการท่องเทียว และการเจริญตาและส่งเสริมการปลอดภัย มิใช้ปล่อยสูงเท่าหรือสูงกว่าเสาไฟฟ้าแรงสูงที่ผ่านหน้าชาโตอานองเตทีสี่นี้ อันนี้ไม่เหมาะและไม่เห็นด้วยในนวนนิยายนี้
เสาไฟแรงสูงต่อไปถ้าใช้แบบท่อรวมสายวางกับดินน่าจะเหมาะมากในยุคไอที ดิจิตอล
เพราะสายไฟฟ้าทุกชนิดจะมากขึ้นและมากขึค้นจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อถนนไปแล้ว ดูรกรุงรังงเต็มไปหมด อานองต์ไม่มั่นใจว่า มันมีทางอื่นที่แก้ได้ดีกว่านี้
มีอะไรอีกที่น่าเบื่อหน่าย อานองต์จะทำใจ และผ่อนปรน ไม่ใช้วิธีบันดาลโทสะนะ ไม่เหมาะเพราะว่าวิธีนี้ คนถูกเลยกลายเป็นคนผิด
และเมื่อทำอะไรพลาดไปแล้ว มันไม่เข้าตัวคนอื่น แต่มันเข้าตัวเอง
เหมือนเราขับรถไปบนถนน ผิดถูกเดี๋ยวก็รู้ ชีวิตและชะตากรรมของต์ใช้แบบชีวิตของคนที่ขับรถอยู่บนถนนหลวง เมื่อใช้หลักนี้ จึงไม่เปลืองหน้ากระดาษที่จะอธิบายในนวนิยายนี้อีกด้วย
เชื่อว่ามันต้องเป็นเช่นนั้นเอง
พอหนังสือหน้าเสร็จลง "โนเน่"คนทำความสะอาเชาโตอานองเตที่สี่ก็มาพอดี
เธอรับงานจ็อบกับอานองต์
อานองจ์ไม่ยุ่งเธอ ชีกอเธอ (สบถ) แต่ให้เกียรติเธอเสมอ นอกจากอานองต์มีนางเอกอยู่แล้ว แม้โนเน่ เธอยังสาวและสวย แต่หาเงินเพื่อเลี้ยงตนเอง ลักษณะของเธอนมใหญ่ สูง สะโพกได้ขนาด หุ่นดี แต่งตัวเป็นแต่จน เธอควรจะหางานที่ดีกว่านี้ทำ แต่เธอบอกว่า เธอยินดีมารับงานที่ชาโตแบบจ็อบ เพราะชอบมากดมกลิ้นกระดังงา และดอกหญ้ายองน้ำที่หอมดี และที่ชาโตเงียบสงบ สันติภาพดี มีแต่อดีต และไม่มีเด็กคอยกวนใจ
จะมีก็แมงป่อง ตะขาบ และแมลงสาป และตัวกระทวยมัน หรือทวยยายมันหรือป่องบ้านที่คนชอบดองเหล้ากินเป็นยาต้องเอาพิษมันออกเสียก่อน
พบคติชนวิทยาโดยนิยามตนเองว่า เมื่อเหล็กไนหรือหนามอะไร ก็ตาม ต้องร่างกายเรา สิ่งแรกคือเอาสิ่งคือเหล็กไนและหนาม นั้นออกเสียก่อน อย่าปล่อยทิ้งไว้แม้ไม่ปวด อานองต์เคยฌดนสิ่งเหล่านี้เข้า ต่อมาพบว่าเป็นไข้เมื่อโดนสิ่งนี้เข้า บางครั้งอันตรายจากหาสาเหตจุไม่พบเกิดขึ้นจากสิ่งเล็กน้อย เมื่ออานองต์ทำพิธีวิจัยนอกระบอบในตนเองดูๆดอง วิจัยคนอื่นต้องผ่านการขึ้นทะเบียนก่อนในหัวข้อวิจัยมนุษย์ต้องรับอนุญาต
และพิษมัน ถ้าสงสัยไป รพ ทันที อย่าทึกทักเอาเองปล่อยทิ้งไว้ เพราะมันล้วนมีอันตรายจะตามมาหาเราได้ในภายหลัง กับเรื่องหนามและเหล้กไนสัตว์มีพิษ
ส่วนนกสมิหลาดงและนกเขา และนกกรงหัวจุก ที่ซื้อมาหลังเฮเลนนาตายลง อานองต์ปล่อยมันไปตามธรรมชาติแล้ว เพราะอานองต์กลัวเลี้ยงอ
าหารแล้วมันไม่พอใจ แต่มันก็มาทำรังในป่าละเมาะข้างชาโตอานองที่สี่ ทางทิศเหนือของชาโต นั้นเอง
